Lucid Dream (2017) – Recensie

Recensie Lucid Dream

Het aantal Koreaanse films dat jaarlijks in de Nederlandse bioscoop wordt uitgebracht is op één hand te tellen. Natuurlijk is het een kwestie van vraag en aanbod, maar het is jammer om te zien omdat er zoveel goede titels gemaakt worden die vervolgens hier niet bekeken kunnen worden, vaak zelfs niet uitgebracht op DVD. Gelukkig biedt Netflix wel steeds meer Koreaanse films aan, waaronder deze Netflix original. Lees verder

Logan Lucky (2017) – Recensie

Recensie Logan Lucky

Alhoewel regisseur Steven Soderbergh (Erin Brockovic, de Ocean’s Eleven films, Che, The Informant) in 2013 aankondigde dat hij zou stoppen met het maken van films was dat jammer om te horen. Toch bleek iets zeggen en het uitvoeren daarvan toch moeilijk voor hem. Hij regisseerde voor HBO de serie The Knick, hielp Spike Jonze met het editen van Her en maakte via internet z’n eigen “cuts” van bekende films beschikbaar. Hij was dus nooit echt weg geweest en nu is hij dan “officieel” weer terug met Logan Lucky, wat om de film zelf te quoten een Ocean’s 7-11 is. Oftewel een “heist” film, maar dan in een setting die een stuk minder glamorous is. Lees verder

Shot Caller (2017) – Recensie

Recensie Shot Caller

Alhoewel voor Game of Thrones langzaam het einde nadert, had ik de show tot een week geleden nog nooit gezien. Dat betekent ook dat ik Nikolaj Coster-Waldau (die in GoT Jaime Lannister speelt), niet meteen associeer met die serie. De film waar ik hem voornamelijk van ken is de Scandinavische film Headhunters, waarin hij de bad guy is. Een prima acteur die ik graag in een andere rol wilde zien en Shot Caller sprak me wel aan. Ik hou van gevangenisfilms (zie hier m’n top 10 voor dit genre) en aangezien deze titel zich daar ook gedeeltelijk afspeelt en Coster-Waldau er op de poster als gangster uitziet was ik erg benieuwd. Lees verder

Going in Style (2017) – Recensie

Recensie Going in Style
Terwijl oudere vrouwen het in Hollywood over het algemeen moeilijker hebben om rollen te bemachtigen, ligt dit voor mannen heel anders. Actiesterren uit de jaren tachtig en negentig kunnen datzelfde nu ze rond de zeventig zijn nog steeds doen en in de meeste films is er wel plek voor mannen op leeftijd, ook op het gebied van komedie. Dat levert af en toe verschrikkelijke titels als Dirty Grandpa op, maar ook meer vermakelijke titels zoals bijvoorbeeld Grumpy Old Men. Binnen het comedy-genre is er nog een sub-genre, namelijk die van films waarin oude mannen dingen doen die ze normaal niet zouden doen. Denk aan The Bucket List, maar ook bijvoorbeeld een Tough Guys uit 1986, waarin twee oude mannen die uit de gevangenis komen besluiten een trein te beroven. Going in Style is ook een titel die in zekere zin vergelijkbaar is. Lees verder

Thelma & Louise (1991) – Recensie

Recensie Thelma & Louise2017 Blindspot filmsHet is eigenlijk bizar dat ik deze film uit 1991 nu pas zie. Het is een enorm bekende titel, waar ik tot voor kort nog nooit de tijd voor had genomen om ‘m te zien. Iets wat ik al veel eerder had moeten doen. Deze film, geregisseerd door Ridley Scott, werkt niet alleen goed, maar liet me ook terugdenken naar een andere tijd waarin films alleen maar op film geschoten konden worden. Een tijd waarin projectie in de bioscoop nog analoog was en je kon zien als een film al vaker was gedraaid. Niet dat ik dat nu weer in de bioscopen zou willen, maar het riep een stukje nostalgie op. Lees verder

Firebase (2017) – Korte film recensie

Recensie Firebase

Fans van regisseur Neil Blomkamp kunnen dit jaar hun hart ophalen. Met zijn nieuwe Oats Studios heeft hij inmiddels al drie shorts (ieder van ongeveer 20 minuten) uitgebracht, die visueel niet onderdoen ten opzichte van de Amerikaanse blockbusters. De eerste was Rakka en de tweede is deze titel, Firebase. Een verhaal dat zich in 1970 afspeelt, tijdens de Vietnam oorlog en waarin het leger het op moet nemen tegen een bovennatuurlijk verschijnsel. Lees verder

T2 Trainspotting (2017) – Recensie

T2 Trainspotting recensie

Er is een moment in dit vervolg op Trainspotting dat er gezegd wordt: “Je bent hier voor de nostalgie”. Dat is helaas ook het gevoel dat menig kijker waarschijnlijk over zal houden aan T2. De originele film uit 1996 viel op door z’n verhaal over drugsverslaafden, de gekke karakters en schokkende momenten. Is het nodig om meer dan 20 jaar later karakters als Renton (Ewan McGregor), Spud (Ewen Bremner), Sick Boy (Jonny Lee Miller) en Begbie (Robert Carlyle) weer te bezoeken om te zien waar ze nu in hun leven staan? Lees verder

Power Rangers (2017) – Recensie

Recensie Power Rangers

Alhoewel het aantal kinderen dat met Power Rangers opgegroeid is enorm is, wat het een show die mij nooit aansprak. Ik vond het allemaal een beetje te dwaas en heb de show dan ook amper gekeken. Toch was ik wel benieuwd of een film gebaseerd op de tv serie, want hoe ziet dat er uit als er veel meer budget beschikbaar is om alles overtuigender te maken? Lees verder

2:22 (2017) – Recensie

2:22 Recensie
“A picture is worth a thousand words” is een bekend Engels gezegde en is er eentje die ook vaak geldt wanneer het gaat om filmposters. Vlak bij m’n werk komt deze posters regelmatig voorbij in de draaiende reclameborden. Het is naar mijn mening geen poster die de film goed verkoopt. Ten eerste ziet het ontwerp er uit alsof het gemaakt is door een fan die uit twee screenshots de hoofdpersonen heeft uitgeknipt, veel te groot heeft geplakt en ook niet heel lang heeft nagedacht over het lettertype en in Photoshop in de settings wat heeft gedaan met inner en outer shadows. Daarnaast is het ook een erg donkere poster, die niet aantrekkelijk is om te zien. De klok laat dezelfde tijd zien als de titel van de film, maar wat daarmee dan wordt bedoeld is ook niet duidelijk. Een poster die je niet overhaalt om de film te gaan zien, terwijl die er in ieder geval stukken beter uitziet (gelukkig maar). Lees verder

Resident Evil: The Final Chapter (2016) – Recensie

Recensie Resident Evil the FInal Chapter

Als je aan langlopende filmreeksen denkt, zal Resident Evil niet een serie zijn waar je meteen aan denkt. Toch begon de franchise in 2002 en zijn we inmiddels al bij het zesde deel beland. Ondanks het feit dat de films weinig positieve recensies ontvingen, was er een publiek dat de films kon waarderen en leverde elk deel vele malen z’n productiebudget op. De Resident Evil films staan misschien niet hoog aangeschreven, maar ze staan wel garant voor veel actie, horror elementen en natuurlijk de hoofdrolspeler Milla Jovovich. Zoals de titel al doet vermoeden is dit het laatste deel in de serie (alhoewel een reboot inmiddels al aangekondigd is). Lees verder