Een andere mening over een bepaald onderwerp hebben kan soms moeilijk zijn. Als bijvoorbeeld alle filmrecensies positief zijn, durf je dan nog een andere mening te hebben en zo ja, heb je dan zin in de reacties daarop? Nu zijn filmrecensies natuurlijk niet wereldveranderend, maar zo werkt het ook in professionele omgevingen. Er zijn genoeg historische verhalen te vinden, bijvoorbeeld op het gebied van ziekenzorg, waarbij grote doorbraken door niemand serieus werden genomen, simpelweg omdat ze afweken van de algemene opinie. Zo stelde Ignaz Semmelweis voor, naar aanleiding van meer gevallen waarin vrouwen overleden in één van twee klinieken, dat artsen hun handen wassen. Nu lijkt dat misschien vanzelfsprekend, maar het heeft hem veel moeite gekost om anderen te overtuigen. Iedereen zat zo vast in een bepaalde manier van denken dat ze niet langer openstonden voor een ander denkbeeld. Lees verder
Category Archives: Documentaire
808 (2015) – Recensie
808 is een getal waar misschien niet iedereen bekend mee is, maar als je iets met muziek doet of hebt gedaan is de kans groot dat je meteen weet waarvoor het staat. Het verwijst namelijk naar de Roland TR-808 drummachine die in 1980 uitkwam. Misschien een heel oude machine, maar de geluiden die het produceert worden nog steeds in de huidige muziek gebruikt. Toen ik zelf muziek maakte deed ik dit voornamelijk op de PC, maar ik had wel een digitale versie (in de vorm van Rebirth die tegenwoordig ook gewoon op de iPad beschikbaar is) waar ik zo nu en dan wel gebruik van maakte. De 808 is een legendarische machine die uiteindelijk zeer invloedrijk is geweest en deze documentaire neemt de kijker mee door het muzikale landschap op dat duidelijk te maken. Lees verder
Hip Hop Evolution: Seizoen 1 – Recensie
M’n favoriete muziekstroming is al jaren hip hop en sinds ik begin jaren negentig begon te luisteren heb ik daarnaast ook veel over de muziek gelezen en diverse documentaires (die niet altijd even goed gemaakt zijn) gezien. Ik durf dan ook wel te zeggen dat ik er redelijk veel kennis over heb. Toen deze documentaire serie op Netflix verscheen was ik erg benieuwd of deze nog iets te bieden had. Lees verder
How to Meet a Mermaid (2016) – Recensie
M’n eerste associaties bij het horen van het woord zeemeermin is (waarschijnlijk dankzij de kinderen) Ariël en het bekende sprookje. Zeemeerminnen zijn mythische wezens waar veel verhalen over zijn en er zijn ook genoeg mensen die beweren dat ze er eentje gezien hebben (waaronder zelfs Christopher Columbus). Het idee achter ze is prachtig, want aangezien de zee af en toe wild en genadeloos kan zijn, zien zeemeerminnen er in plaatjes en films er fantastisch uit en zijn ze daar om mensen te redden. Misschien zijn ze voor sommigen een soort troost, een houvast. Ondanks de titel gaat deze documentaire echter niet direct over deze wezens, maar wel over de fascinatie met de zee. Regisseur Coco Schrijber vertelt drie verhalen over Lex, Rebecca en Miguel wiens lot hier sterk aan verbonden is. Lees verder
Being George Clooney (2016) – Recensie
Toen ik opgroeide keek ik, waarschijnlijk net zoals ieder kind, veel naar TV. Het grootste aanbod van tekenfilms was echter niet in het Nederlands, maar in het engels (of duits op de ZDF). Dankzij die niet-Nederlandstalige series kon ik al een redelijk woordje engels spreken toen ik uiteindelijk op school de taal moest leren. Door de jaren heen is dat echter veranderd en bijna alles wat nu wordt uitgezonden/beschikbaar is op VOD/in de bioscoop draait is nagesynchroniseerd. Het is een ontwikkeling die ik zelf niet toejuich, want juist daardoor duurt het langer voordat kinderen een andere taal horen/leren. Er zijn scholen waar er vanaf de laagste klassen al les wordt gegeven in het engels, maar ik denk dat juist ook entertainment een bijdrage kan leveren die nu mist. Nasynchronisatie is in Nederland daarmee ingeburgerd, maar veel later dan dat in andere landen, zoals Italië, Frankrijk of Duitsland, het geval was. De documentaire Being George Clooney focust zich (voornamelijk) op de stemacteurs die de rol van George Clooney in diverse landen spelen, waaronder Turkije, India, Brazilie, Duitsland, Italie en Frankrijk. Lees verder
Weiner (2016) – Review
Als politicus sta je constant in de spotlight en wordt je op elk mogelijk vlak in de gaten gehouden. Je hebt een voorbeeldfunctie en als je in je privéleven dingen doet die niet binnen de norm vallen loop je het risico dat wanneer dat boven water komt de media er op zal duiken en de impact groot kan zijn. Dat is wat Anthony Weiner, een afgevaardigde in het Amerikaanse congres aan den lijve ondervond. Hij was in het congres iemand die fel uit de hoek kon komen en vol energie z’n standpunten verdigde. En alhoewel hij getrouwd was stuurde hij pikante foto’s van zichzelf naar diverse vrouwen. Hierdoor was hij uiteindelijk genoodzaakt om z’n werk in het congres te stoppen.
Regisseurs Josh Kriegman en Elyse Steinberg wilde op dat moment een documentaire over hem maken en kregen van het gezin toestemming om hem te volgen. Weiner is van plan een comeback te maken door zich kandidaat te stellen voor burgemeester van New York. Hij wordt daarbij op de voet gevolgd in deze fascinerende documentaire. Lees verder
Stranger in Paradise (2016) – Recensie
Als mensen zijn we altijd op zoek naar een manier om moeilijke, ingewikkelde zaken te versimpelen. Gedeeltelijk omdat er voor zorgt dat iets makkelijker te bevatten is en er dus sneller een mening over kan worden gevormd, maar ook omdat velen niet de moeite zullen nemen om te kijken naar de details. Kijk naar de stroom van vluchtelingen uit diverse landen. We maken daar een “thema” of een “problematiek” van waar iedereen vervolgens een mening over kan hebben. Dat groeperen maakt het ook één geheel, waardoor je makkelijk het risico loopt dat je niet langer oog hebt voor de details, voor het feit dat ieder individu een weloverwogen keuze heeft moeten maken om te vertrekken van de plek waar ze zijn opgegroeid en een onzekere toekomst tegemoet gaan. Soms niet alleen voor zichzelf, maar ook voor hun gezin. De documentaire Stranger in Paradise kijkt naar een aantal individuen die op Sicilië aan zijn gekomen en allemaal in de klas komen bij een leraar, gespeeld door Valentijn Dhaenens. Lees verder
Tickled (2016) – Recensie
De Nieuw-Zeelandse journalist David Farrier heeft een oog voor grappige, luchtige verslagen van bijzondere mensen. Toen hij op zoek was naar een nieuw onderwerp kwam hij een filmpje tegen dat z’n interesse wekte. Het filmpje ging over competitief kietelen. Het klinkt te bizar voor woorden, maar je ziet een man die vastgemaakt is met z’n handen en voeten en hoe diverse manden in sportieve kleding hem kietelen. Farrier besloot er een verslag over te doen. Hij benadert de producent van de filmpjes, Jane O’Brien Media, maar tot z’n verbazing krijgt hij een zeer vijandige reactie terug. Hij blogt er over en de reactie is niet alleen een waarschuwing dat hij het moet verwijderen omdat er anders een rechtszaak komt, maar het bedrijf stuurt ook nog eens drie mannen naar Nieuw Zeeland om Farrier te ontmoeten. Ze proberen hem te overtuigen om te stoppen. Hij besluit ondanks de waarschuwingen er meer over te weten te komen. Lees verder
Thank You For Playing (2015) – Recensie
Games waren een aantal jaar geleden nog makkelijk in diverse genres in te delen. Er waren wel wat experimentele games, maar dat waren er over het algemeen bijzonder weinig en vaak titels waar maar weinig aandacht voor was (en die dus niemand kende). Toch zijn de “indie games” (spellen die niet gemaakt worden door de grote game studio’s, maar door zeer kleine teams) de laatste jaren steeds populairder. Ze bieden vaak iets wat je niet eerder hebt ervaren en Ryan Green biedt met zijn game een ervaring die emotioneel zeer zwaar is. De titel van z’n game is That Dragon Cancer. Lees verder
Traficant: The Congressman of Crimetown (2015)
We hebben allemaal wel een bepaald beeld van politici. Het liefst zouden we ze zien als mensen met sterke morele waarden en ook al zullen velen dat hebben, toch blijft politiek een spel waarin er moet worden onderhandeld en er compromissen moeten worden gesloten. Toch smult het publiek en de media wanneer een politicus opvalt. Dat zagen we jaren geleden al met Pim Fortuin en recent in Amerika met Trump, maar ook in series houden we er van als de karakters zaken anders aanpakken. House of Cards geniet immense populariteit omdat de president in die serie het niet allemaal volgens de regels doet. Ook als een politicus in z’n privéleven fouten maakt wordt dat soms breed uitgemeten en kan dat iemand kapot maken (Anthony Weiner). Jim Traficant, die uiteindelijk in het Amerikaans Congres terecht kwam heeft ook een kleurrijke carrière meegemaakt die in deze documentaire aan bod komt. Lees verder