Vraag van de week: Wat is jouw mening over de Oscar nominaties dit jaar?

Vraag van de week

Vorige week werden de genomineerden voor de Oscars van dit jaar bekend gemaakt (hier kun je ze nalezen). Er zaten wat verrassingen bij, zoals Black Panther voor beste film, maar uiteraard stonden er ook veel films in waar de verwachting al van was dat ze op de lijst zouden voorkomen, zoals bv. Roma). Zelf heb ik eigenlijk niets met de Oscars, maar ik ben denk ik een uitzondering. Toch hoop ik wel dat in de categorie van animatiefilms Spider-Man: Into the Spiderverse met het beeldje naar huis kan gaan, omdat die film echt iets nieuws en grensverleggend deed voor het genre.

Wat is jouw mening over de Oscar nominaties dit jaar?

Arctic (2018) – Recensie

Recensie Arctic

Het schrijven van een verhaal voor een film is een uitdaging, waarbij degene die bedenkt wat er met de hoofdpersoon gebeurt een enorm aantal keuzes kan maken. Als schrijver wil je uniek zijn en niet in clichés vervallen. Als je de juiste keuzes maakt en het vervolgens ook nog eens door een competente regisseur verfilmd wordt, kan dat resulteren in een topfilm. Maar één foute keuze kan heel veel afdoen aan een verhaal, soms zo erg dat de kijker niet langer bereid is om te geloven in de wereld die je met veel moeite hebt opgebouwd. Gelukkig was dat niet het geval voor Arctic…tot de laatste vijf seconden. Continue reading

Vice (2018) – Recensie

Recensie Vice

Het medium film is een ware kameleon. Het kan gebruikt worden om te vermaken, informatie te delen, problemen aan de orde te stellen of te provoceren. Het filmdoek is een leeg canvas waarop een filmmaker kan schilderen wat hij wil en het is aan de kijker om te beslissen of datgene wat er wordt getoond je raakt of het goed/slecht is. Regisseur Adam McKay, die eerder The Big Short maakte (maar ook Step Brothers, Ant-Man en The Other Guys) gebruikt dat canvas hier om iets voor te schotelen dat alles behalve standaard is. Continue reading

Vraag van de week: Wat stoort je het meest bij de grote bioscopen?

Vraag van de week
Zoals je al in m’n recensie van Can You Ever Forgive Me? kon lezen, bezocht ik afgelopen weekend het PAC-festival. Deze dag waarop je vijf films voorgeschoteld krijgt is iets waar ik altijd naar uitkijk en waar alles over het algemeen goed geregeld is. Dat was grotendeels gisteren ook het geval: Er was een filmquiz, na de pauze stonden er glaasjes sinaasappelsap en later ook wat nootjes en chocolade.

Toch stoorde ik me wel aan het feit dat juist het vertonen van de films niet helemaal vlekkeloos verliep. Bij de eerste film werd deze gestart zonder geluid, terwijl de zaalmuziek nog aan was. De tweede film werd niet gestart, waardoor deze bijna tien minuten te laat begon. Toen de derde film moest worden vertoond, werd nogmaals de tweede film gestart en toen hij eenmaal draaide werd hij zeker 30 seconden gepauzeerd omdat er waarschijnlijk twijfel was of het de goede film was (de openingsteksten zagen er bijna hetzelfde uit als bij de vorige film). Daarna werd de laatste film gestart met de zaallichten aan en vervolgens na een minuut gepauzeerd om de prijsuitreiking te doen. Ondanks al die problemen heb ik van de films kunnen genieten, maar dit is helaas wel een ervaring die ik vaker heb gehad bij de Pathé bioscoop waar ik regelmatig kom.

Vorige maand had ik ook al (toevallig in dezelfde zaal) dat het geluid niet aan stond en de zaallichten aan, de maand ervoor begon de film niet op tijd en werd hij uiteindelijk ook zonder geluid ingestart en ik heb dat soort zaken helaas nog een aantal keer meegemaakt. Ik snap dat er met zoveel zalen in een complex af en toe wat mis kan gaan, maar het kan wel wat afdoen aan de beleving van films.

Wat stoort jou het meest bij de grote bioscopen?

Can You Ever Forgive Me? (2018) – Recensie

Recensie Can you Ever Forgive me

Afgelopen weekend was het weer tijd voor de 20e editie van het PAC (Pathé Alternative Cinema) festival. Een kans om vijf films te zien voordat ze uiteindelijk (in een beperkt aantal bioscopen) te zien zijn. Nadat de 19e editie teleurstelde, zag de lineup er deze keer meer solide uit. De dag begon met de nieuwe film met Melissa McCarthy, die in een aantal top 10 lijstjes van Amerikaanse critici voorkwam. Continue reading

Glass (2019) – Recensie

Recensie Glass

Terwijl Unbreakable bij mij niet echt een blijvende indruk achterliet, was dat heel anders bij (wat aan het einde van de film blijkt) het vervolg Split. Een film waar ik enorm fan van was en ik kon dan ook niet wachten om het derde deel in deze trilogie te bekijken, Glass, waarin de karakters uit de eerste twee films samenkomen. Continue reading

De beste films en series op Netflix – Januari 2019

Beste films en series op Netflix januari 2019
Het aanbod van films en series op Netflix is zeer groot. Iedereen stelt zich dan ook wel eens de vraag: Wat moet ik op Netlfix kijken? Uiteraard probeert deze service via z’n algortimes films voor te schotelen die bij je kijkgedrag passen, maar daarmee mis je misschien wel toppers waar je nooit van zult horen. Iedereen kan uiteraard klassiekers als The Godfather trilogie, Pulp Fiction of The Departed kunnen vinden, maar wat zijn andere titels die je een kans zou moeten geven? Lees verder

Creature Designers – The Frankenstein Complex (2015) – Recensie

Review Creature Designers The Frankenstein Complex

Het heerlijke aan documentaires die gaan over de filmindustrie, is dat ze je een kijkje geven achter de schermen geven en duidelijk maken hoe de magie van film tot stand komt. En als er iets magisch is, dan is het wel hoe iemand (soms samen met een team) in staat is om een fysiek, realistisch monster te maken dat op een natuurlijke manier beweegt. Hoe goed CGI ook is, het is nog steeds niet helemaal in staat om je volledig te laten geloven dat een monster er daadwerkelijk staat, omdat bijvoorbeeld de bewegingen het gewicht van een fysiek object missen. Een monster dat fysiek aanwezig is en beweegt is vaak enger, omdat je onbewust weet dat het niet uit de computer is komen rollen en dus heel misschien wel zou kunnen bestaan. In Creature Designers – The Frankenstein complex komen de mannen aan het woord die verantwoordelijk zijn voor diverse memorabele monsters en laat ook diverse testmomenten zien tijdens de ontwikkeling van deze effecten. Continue reading

Vraag van de week: Heb je voor jezelf filmgerelateerde doelen dit jaar?

Vraag van de week
Het is januari, er ligt nog een heel jaar voor ons en dus een goed moment om even vooruit te kijken naar het komend jaar. Zelf doe ik dat enigszins terughoudend (dit jaar niet zoveel concrete doelen), maar het is wel een jaar waarin er al een aantal films zijn waar ik erg naar uit kijk. Natuurlijk de grote blockbusters op het gebied van Marvel en Star Wars, maar ook geanimeerde films als Lego Movie 2 en Toy Story 4 (alhoewel ik bij de laatste de angst heb dat deze gaat tegenvallen), John Wick 3 en uiteraard de nieuwe Tarantino! Wat betreft De Filmkijker zet ik m’n lijn van het afgelopen jaar voort en schrijf ik recensies en artikelen wanneer ik daar zin in heb. Wel wil ik proberen wat actiever te zijn richting andere blogs van filmblogs.nl door er op wat meer te reageren (anders is er geen community) en misschien weer eens een blogathon verzinnen.

Heb je voor jezelf ook filmgerelateerde doelen voor dit jaar?

Creed II (2018) – Recensie

Recensie Creed 2

Het is altijd een uitdaging om na een succesvolle reboot, ook een vervolg te maken dat hetzelfde niveau bereikt. Kijk bijvoorbeeld naar de vervolgen op Star Wars: The Force Awakens of Jurassic World. Alhoewel Star Wars: The Last Jedi nog steeds goed was, was Jurassic Park: Fallen Kingdom één van m’n grootste teleurstellingen afgelopen jaar. En alhoewel de originele Creed erg verfrissend was en Michael B.Jordan een fantastische rol neerzette, ging ik toch met een terughoudend gevoel richting de bioscoop voor dit tweede deel. Continue reading