Je moet als filmmaker een vervolg eigenlijk alleen maar gaan doen als je een idee er voor hebt dat werkt. Jurassic World: Fallen Kingdom is een voorbeeld waar dat duidelijk niet het geval is. Nadat het pretpark in de vorige film veranderde in een voederplaats voor dinosaurussen heeft niemand meer voet gezet op het eiland. De dieren leven er nog steeds, maar alleen dat feit is natuurlijk niet interessant voor een film. Het blijkt dat het eiland een vulkaan heeft die op het punt staat om dino’s (opnieuw) uit te roeien. Je zou kunnen denken “Probleem opgelost!”, maar de de overheid overweegt ze echter te redden. Claire Dearing (Bryce Dallas Howard) is de Dinosaur Protection Group gestart, die voor zo’n reddingsplan zijn. De overheid neemt echter het verstandige besluit ze niet te redden, maar Claire wordt benaderd door Benjamin Lockwood (James Cromwell), die zakenpartner blijkt te zijn van John Hammond, met een plan om de dinosaurussen te redden en te verplaatsen naar een plek waar ze “in vrede kunnen leven”. Ze moet Owen Grady (Chris Pratt) overtuigen om mee te gaan. Dat lukt haar en samen gaan ze naar Isla Nublar. Vervolgens gaat niet alles volgens plan. Continue reading
Category Archives: Film
Rapture (2018) – Recensie
Op het gebied van hiphop heeft Netflix een aardig aanbod van interessante documentaires (Bad Rap, Hip Hop Evolution, The Defiant Ones, Fresh Dressed, Stretch and Bobbito: Radio That Changed Lives, The Art of Organized Noize, Sample This en films/series (Roxanne Roxanne, The Get Down) over dit muziekgenre. Ik heb ze stuk voor stuk gezien en ook al zijn er een aantal teleurstellend, toch bieden over het algemeen interessante informatie en entertainment. Dit jaar werd ook Rapture toegevoegd. Volgens de Netflix bescrijving vertellen hip-hop sterren wat hetgene is wat hen als artiest definieert en het effect dat ze hebben gehad op de cultuur buiten hun muziek. Bij bijna elke aflevering in deze serie ligt de focus op één artiest. Dit is een mix van oude en nieuwe artiesten: Logic, Nas & Dave East, G-Eazy, 2 Chainz, T.I., Rapsody, Just Blaze en A Boogie Wit Da Hoodie. Aangezien ik de laatste jaren wat minder naar muziek luister, wist ik niets over Logic, Dave East, G-Eazy, Rapsody of A Boogie, dus ik was wel geïnteresseerd om meer over ze te weten te komen. Continue reading
Robin Williams: Come Inside My Mind (2018) – Recensie
Alhoewel er veel mensen zijn die Robin Williams kennen van zijn standup komedie en zijn tv show Mork en Mindy, kende ik hem persoonlijk voornamelijk uit de films waarin hij speelde. Of dat nu z’n komische werk was in films als Aladdin, Mrs. Doubtfire en Flubber of z’n serieuze rollen in Awakenings, What Dreams May Come, One Hour Photo, Good Will Hunting en Dead Poets Society. Hij was een zeer veelzijdige acteur die altijd een genot was om naar te kijken. Het kwam in 2014 dan ook als een schok toen het nieuws bekend werd dat hij een einde aan z’n leven had gemaakt. Deze HBO documentaire (te bekijken via Ziggo) kijkt naar zijn leven, met zowel de voorspoed als tegenslagen. Continue reading
9 Frustaties in de bioscoop
De beste manier om een film te kijken blijft (ondanks grotere TV’s, projectors en surround sets) de bioscoop. Het is de puurste manier om van een film te kunnen genieten, waarbij je al je aandacht maar aan één ding hoeft te geven, datgene wat er op het doek gebeurt. Tenminste, dat is de ideale situatie. Toch zijn er helaas af en toe frustraties, waardoor een bioscoopbezoek niet optimaal kan zijn. Continue reading
Cassette: A Documentary Mixtape (2016) – Recensie
Nostalgie is een gevoel waar elke generatie doorheen gaat. Als je kijkt naar de jaren tachtig (bijvoorbeeld Back to the Future), dan keek men terug naar de jaren ’50. Het is begrijpelijk. Naarmate mensen ouder worden denken ze terug aan de periode waarin ze opgroeiden. Daarom zijn dingen die 20 tot 40 jaar geleden populair waren ineens weer hot. Of dat nu een TV show was die je als kind keek, het speelgoed waar je mee speelde of de spelcomputers die je destijds had, mensen zoeken ze weer op en verzamelen ze soms. Het kan soms ook betekenen dat oude formaten herleven. Dit gebeurde al eerder met LP’s, maar deze documentaire laat zien dat dit ook het geval is met cassettes. Continue reading
Skyscraper (2018) – Recensie
We voelen allemaal een drang om de films die we zien in hokjes te plaatsen. Het maakt het makkelijk om ze met andere films in een bepaald (sub)genre te vergelijken en geeft je daarnaast de mogelijkheid om je kennis te etaleren van het “filmlandschap”. In de meeste recensies die ik las over Dwayne Johnson’s nieuwste film Skyscraper (dat gaat over een beveiligingsexpert die z’n familie moet zien te redden uit een brandend gebouw dat is overgenomen door een aantal criminelen) werd er een vergelijking gemaakt met Die Hard en The Towering Inferno. Maar ik denk dat die vergelijking niet helemaal juist is omdat het hele andere films waren. The Towering Inferno was een rampenfilm die ze afspeelde in een hoog gebouw. Die Hard was misschien net zoals deze film een actiefilm, maar eentje die ging voor een realistischer en geloofwaardiger verhaal. Het is beter om de vergelijking niet te maken en de film te beoordelen voor wat het is: Een “blockbuster” voor het zomerseizoen die als doel heeft om de kijker te vermaken en deze een vermakelijke achtbaanrit aan te bieden. Continue reading
De beste films en series op Netflix – Juli 2018
Elke maand voegt Netflix een enorm aanbod aan films en series toe. Dat maakt het af en toe moeilijk om te beslissen wat je nu wel en niet moet kijken. Dit zijn de titels die je zeker een kans zou moeten geven. Continue reading
To Catch a Thief (1955) – Recensie
Bepaalde regisseurs hebben door hun oeuvre enorm indruk weten te maken, waardoor je als met bepaalde verwachtingen hun films kijkt. Of dat nu het geweld, de dialogen en referenties naar andere films zijn in het werk van Tarantino, het vreemde aan David Lynch z’n werk of de praktische manier waarop Christopher Nolan alles op film vastlegt, je hebt als filmliefhebber een bepaalde verwachting wanneer hun naam in beeld verschijnt. Het is iets waar je naar uitkijkt als je een titel van hen gaat zien. Alfred Hitchcock is ook een regisseur waarvoor dat geldt. Over de jaren heb ik veel van z’n films gezien en ik hou van de manier waarop ze er uit zien (natuurlijk bepaald door de periode waarin ze gemaakt zijn). Maar natuurlijk ook de manier waarop karakters met elkaar omgaan en de spanning. To Catch a Thief was een film van hem die ik nog niet gezien had en toegevoegd had aan m’n blindspot lijst voor dit jaar. Het bleek uiteindelijk een ietwat teleurstellende film te zijn. Continue reading
The Bits of Yesterday (2018) – Recensie
Tegen het einde van deze documentarie over retro gaming wordt het verzamelen vergeleken met een verslaving. Verzamelaars halen voldoening om te kijken naar de games en consoles die ze bezitten, de nieuwe die ze aanschaffen en het vergelijken van hun verzameling met anderen. Het is een gevoel dat iedereen wel kan begrijpen en zelf heb ik dit ook een tijd gedaan. Alhoewel ik nog best wel wat in m’n berging heb staan, heb ik ze al jaren niet meer bekeken. Ik ben daar jaren geleden mee gestopt en op een gegeven moment verliest zo’n verzameling voor jezelf z’n waarde een beetje. Afstand verandert je perspectief en hoe je iets waardeert. Dat is ook zo voor het kijken van films en zoals ik al in m’n vorige artikel schreef heeft een break van bloggen ook daar een verandering teweeg gebracht. Ik hoef niet meer “zo veel mogelijk” te zien en kijk er anders naar. Maar terug naar deze documentaire. Continue reading
Een film(blog) break – Update
Afgelopen februari kondigde ik aan dat ik voorlopig geen content meer zou plaatsen. Het kwam voor velen als een schok. Ik kan me nog goed herinneren dat ik het besluit had genomen en toevallig collega filmblogger Tim Bouwhuis tegenkwam voor de voorstelling van Black Panther. Hij vroeg hoe het met me ging en ik vertelde hem m’n besluit. Hij lachte een beetje, de film begon en na de film kwam hij toch nog even langs om te vragen of ik een grapje maakte. Niet dat dat me verbaasde, aangezien ik de vorige twee jaren zeer actief was in de Nederlandse filmblog community. Maar een break was nodig omdat ik er nog te weinig voldoening uit haalde. Maar wat voor impact heeft dat de afgelopen maanden op me gehad? Had ik “afkickverschijnselen” of heb ik films en bloggen helemaal de rug toegekeerd? Continue reading