Lego, Playmobil, Battleship, Transformers, G.I. Joe, He-Man….slechts enkele voorbeelden van speelgoed dat uiteindelijk de basis zou vormen voor een film. Zodra zo’n type film wordt aangekondigd hou je als filmliefhebber je hart vast, want hoe goed zou het kunnen zijn? Over het algemeen eigenlijk niet erg goed (met de Lego films als uitzondering en sommige van de overige films misschien als guilty pleasures). Dora begon uiteraard niet als speelgoed, maar als TV-serie. Maar hoe kun je een klein meisje dat direct tegen de kijker praat vertalen naar een speelfilm op het grote doek? Als vader heb ik door de jaren heen flink wat Dora afleveringen gezien en ik keek niet uit naar dit bioscoopbezoek, maar het was de enige op dat moment die ik nog niet had gezien en waar heel het gezin naar toe kon. Toen de aftiteling na bijna een uur en drie kwartier echter verscheen was ik enorm verbaasd dat ik er zo van had genoten. Continue reading
