Als fan van gangster-films ben ik al vanaf het eerste seizoen fan van de serie Gomorrah. De serie speelt zich af in Italië en draait om de georganiseerde misdaad in Napels. Over een aantal seizoenen is het interessant hoe de dynamiek verandert tussen de diverse hoofdkarakters. De centrale relatie is echter die tussen de initieel onzekere Genny Savastano (Salvatore Esposito) en Ciro Di Marzio (Marco D’Amore). De twee hebben in de diverse seizoenen veel mee gemaakt, wat resulteerde in een schokkende gebeurtenis aan het einde van seizoen drie, die z’n schaduw achterliet op het vierde seizoen. Het was een moment dat je als kijker raakte en bijbleef door z’n impact. Marco D’Amore duikt voor L’Immortale naast z’n hoofdrol, ook in de regisseursstoel om meer te vertellen over z’n karakter Ciro. Is dit voor fans van Gomorra een must see of een teleurstelling? Continue reading
Category Archives: Geweld
Calm with Horses (2019) – Recensie
Het is heerlijk om in het filmlandschap af en toe uitstapjes te doen naar de cinema van een ander land. Iedere filmcultuur heeft een andere feeling en dat kan soms op manieren met jou als kijker klikken en je aanzetten om meer te ontdekken. Calm with Horses is het regiedebuut van de Ierse regisseur Nick Rowland, die de film ook in Ierland gemaakt heeft. Weet hij met dit debuut indruk te maken? Continue reading
Penoza: The Final Chapter (2019) – Recensie
Penoza was een serie die ik (grotendeels) met veel plezier heb gekeken. Het verhaal van een vrouw die de rol van haar man in de onderwereld overneemt nadat hij vermoord is, was boeiend. Met een sterke cast en een hoop gebeurtenissen in de vijf seizoenen was het voor mij een vast moment in de week om voor de TV te zitten. Het open einde van de serie deed een beetje denken aan The Sopranos, maar ik had er vrede mee. Totdat er bekend werd dat er nog een film zou worden gemaakt.
M’n eerste gevoel was dat dit totaal niet nodig was en ik vroeg me af waarom dit concept nog verder moest worden uitgemolken. Reden voor mij om dan ook niet naar de bioscoop te gaan om ‘m daar te zien. Toen hij echter een aantal weken geleden op VOD stond en ik nog tegoed had gekregen van Pathé voor hun VOD dienst, besloot ik de film dan toch maar te kijken. Ik zou hoogstens twee uur van m’n tijd kwijt zijn. Met extreem lage verwachtingen zette ik “The Final Chapter” op. Wist dit echte slot van Penoza me nog te verrassen? Continue reading
Les Misérables (2019) – Recensie
Tijdens de openingsmomenten van de Franse film Les Misérables, waarin je grote menigtes mensen uit hun dak zien tijdens het WK voetbal van 2018, krijg je het met de bril van nu, in een maatschappij waar je er voor zorgt dat er voldoende afstand van elkaar houdt, misschien een beetje benauwd. Uiteraard was dit niet de visie, maar het is bijna vervreemdend om te zien. De titel doet misschien vermoeden dat het hier om een nieuwe versie gaat van het bekende boek van Victor Hugo. Er is geen directe link, maar de gebeurtenissen spelen zich wel af in Montfermeil. Het is de plek waar Hugo z’n boek schreef en regisseur Ladj Ly zijn eigen verhaal vertelt. Continue reading
Bloodshot (2020) – Recensie
Met een aantal uitzonderingen daargelaten (o.a. Boiler Room, Saving Private Ryan) heeft Vin Diesel in z’n carriere voornamelijk in actiefilms gespeeld die je niet al te serieus kan nemen. Denk hierbij aan de XXX films (Diesel als “extreme sports”-super spion), de Riddick films (waarin hij een buitenaardse superheld is) en de Fast en Furious franchise (ook hierin speelt hij een superheld die de meest onmogelijke situaties kan overleven). In Bloodshot, dat gebaseerd is op een serie van Valiant Comics, kruipt hij ook in de rol van een superheld. Levert dat een vermakelijke film op? Continue reading
One Cut of the Dead (2017) – Recensie
Elk jaar komt er een enorm aantal films uit. Veel zullen nooit veel aandacht krijgen en zal niemand zich meer herinneren. En zelfs als ze aandacht krijgen hoeft dit niet te betekenen dat ze ook daadwerkelijk memorabel zijn. Zelf zie ik af en toe in m’n statistieken van deze site titels van films die geen belletje meer doen rinkelen, terwijl ik er toch over heb geschreven. Pas bij het bekijken van de foto’s weet ik dan pas welke het was. Andersom gebeurt echter ook. Films die ook in een bepaalde jaar uit zijn gekomen, bijna of geen aandacht kregen, maar door de jaren heen toch een naam weten op te bouwen en waar je over blijft horen. Dat is het geval voor de Japanse zombiefilm One Cut of the Dead. Daar bleef ik maar positieve berichten over lezen. Na het kijken van de film is dat helemaal terecht, dit is voor de filmliefhebber genieten. Continue reading
Spenser Confidential (2020) – Recensie
De Netflix exclusive Spenser Confidential is inmiddels al weer de vijfde film op rij die regisseur Peter Berg maakt met hoofdrolspeler Mark Wahlberg. Na het verschrikkelijke Mile 22 en de gedachte in m’n achterhoofd dat over het algemeen Netflix films (een enkele uitzondering daargelaten) tegenvallen, besloot ik deze nieuwe titel toch een kans te geven. Dat had ik niet moeten doen. Continue reading
The Gentlemen (2019) – Recensie
Alhoewel regisseur Guy Ritchie inmiddels al weer meer dan 20 jaar meedraait en verantwoordelijk is voor titels als Aladdin, The Man from U.N.C.L.E., en de Sherlock Holmes films, zijn het z’n eerste twee films die nog steeds m’n favoriet zijn. Lock, Stock and Two Smoking Barrels en Snatch waren heerlijke Britse gangsterfilms die opvielen door hun tempo en humor. Met The Gentlemen keert Ritchie terug naar z’n roots. Continue reading
Suriname (2020) – Recensie
Een titel van een film kan grote verwachtingen scheppen. Stel, je wordt gevraagd om een film te schrijven met de titel Nederland of België, welk(e) onderwerp(en) zou je kiezen om te laten zien die de lading dekken. En welke boodschap wil je aan je kijkers overbrengen? Suriname is een land met een bewogen geschiedenis en dat volgens de openingstitel zeer veel natuurlijke hulpbronnen heeft (in de top 15 van wereld), maar dat het desondanks kampt met problemen. Een gegeven dat aan het denken zet en waar veel mee kan worden gedaan. Helaas wordt al snel pijnlijk duidelijk dat een mogelijke boodschap ver te zoeken is. Continue reading
6 Underground (2019) – Recensie
Je kunt de bovenstaande, spectaculaire foto van de Netflix-film 6 Underground op een aantal manieren interpreteren. Visueel worden je ogen er meteen naartoe getrokken. Waarom vliegt er een Audi door de lucht? Zijn dat explosies of was er toevallig net iemand met vuurwerk aan het spelen? Wat is hier eigenlijk gaande. Vooral dat laatste is een vraag die ik mezelf regelmatig stel bij het zien van een Michael Bay film. Een regisseur die in staat is visueel aantrekkelijke beelden te maken, maar die er vervolgens zoveel achter elkaar plakt dat je als kijker soms het overzicht verliest. De diepgang ontbreekt daarbij ook vaak, waardoor de actie vaak leeg aanvoelt. Weet Bay zich in deze film in te houden? Continue reading