Matt Damon is één van die acteurs waar ik eigenlijk alle films waarin hij speelt automatisch kijk. Over het algemeen staat zijn verschijning garant voor een film die de moeite waard is. Toen de film in de bioscoop draaide zag ik ‘m echter niet, simpelweg omdat de poster me niet aansprak. Nu The Great Wall beschikbaar is op DVD was het tijd om ‘m te zien. Werkt Matt Damon in het China van rond het jaar 1000? Lees verder
De originele Alien-franchise is een lange tijd een onbekende reeks in m’n filmkennis geweest. Alhoewel ik de prachtige DVD-set van een Xenomorph-kop met daarin de discs al in 2006 kocht, zag ik de films pas vier jaar later voor het eerst. De eerste film maakte enorme indruk door de sublieme opbouw waarbij je constant in spanning werd gehouden en je de angst van de bemanning voelde. Het vervolg was compleet anders en ook erg goed, maar het was de eerste film die een speciale plek in m’n hart veroverde. Deel 3 en 4 wisten geen blijvende indruk achter te laten en het zou tot 2012 duren (laten we Alien vs Predator maar even vergeten) voordat er weer een nieuwe Alien film kwam in de vorm van Prometheus. Alhoewel velen de film slecht vonden, was ik zelf enorm van de film vanwege de zoektocht die het startte. Waar komen we als mensen vandaan? Dat was de vraag waar de crew van de Prometheus een antwoord naar zocht en alhoewel dat er onvoldoende kwam had ik de hoop dat Alien: Covenant wel met dat antwoord zou komen. Continue reading
Vin Diesel heeft in z’n carrière al een grote verscheidenheid aan karakters gespeeld, maar is vooral een acteur die zichzelf neerzet als actiester met z’n Fast & Furious en Riddick films en de extreme sports versie van James Bond: xXx. De eerste film in de franchise was bizar maar vermakelijk en in het tweede deel werd zijn rol overgenomen Ice Cube. Zoals de titel al duidelijk maakt is Diesel na 15 jaar terug. Wat voor films levert dat op? Lees verder
Er zijn soms van die films die in een genre vallen waar je niet van houdt, maar waar je zoveel goede verhalen over hoort dat je niets anders kan doen dan ze toch een kans te geven. Voor mij was dat het geval met Get Out, die in het genre horror valt. Toen ik recent Mike van Mike’s Movie Reviews sprak, maakte hij de vergelijking met een Hitchcock film. En aangezien dat toch wel één van m’n favoriete regisseurs is omdat het bij hem altijd ging om het opbouwen van spanning moest ik deze film van regisseur Jordan Peele op het witte doek zien. En daar heb ik zeker geen spijt van! Lees verder
Toen Black in de Belgische bioscopen draaide (en beperkt hier in Nederland) las ik veel positieve zaken over deze film die zich afspeelt in Brussel en zich focust op de criminele onderwereld en dan met name lokale gangs en hun onderlinge rivaliteit. Vanwege het onderwerp had ik er dankzij Amerikaanse films al een bepaalde verwachting bij, maar dat deze film zo hard zou zijn schokte me. Lees verder
Er zijn van die karakters op het witte doek waar je graag tijd mee doorbrengt en die je graag ziet terugkeren en baby Groot is er natuurlijk eentje van, maar dat is ook het geval met de rest van de “Guardians”. Een groep die door omstandigheden bij elkaar kwam en in de eerste film meteen de harten van het filmpubliek wisten te winnen. Met z’n humor, nostalgie voor de jaren ’80, sterke soundtrack en veel actie was dat ook niet verwonderlijk. Al die ingrediënten zijn ook aanwezig in dit vervolg, dus als je het origineel al hebt gezien zal je niet eens twijfelen om naar de bioscoop te gaan om er achter te komen wat de groep deze keer meemaakt. Lees verder
Het Parijs van 2035 ziet er volgen Arès heel anders uit dan nu. De regering bestaat niet langer en de maatschappij is veranderd. Er zijn 15 miljoen werklozen en veel mensen wonen in tenten op straat. Regelgeving is niet meer wat het was en mensen mogen hun lichaam verkopen om mee te doen aan levensgevaarlijke experimenten. Dat heeft ook gevolgen gehad op de vechtsport, wat in deze maatschappij het event is waar iedereen naar kijkt en op gokt. Arès is één van de mannen die door middel van smartdrugs ooit een topvechter was, maar die inmiddels aan lager wal is geraakt. Wanneer zijn zus wordt opgepakt en beschouwd wordt als terrorist is de enige manier waarop hij haar kan bevrijden te betalen. Om geld te verdienen kan hij maar één ding doen: Terug de kooi in en een dosis drugs nemen die tot nu toe nog geen overlenden heeft opgeleverd. Lees verder
Mark Wahlberg lijkt de laatste tijd rollen te kiezen in films waarin rampzalige gebeurtenissen gedramatiseerd in beeld worden gebracht. Hij speelde in Lone Survivor dat ging over een aantal soldaten dat moest zien te overleven nadat hun missie niet volgens plan ging en Deepwater Horizon waar hij werkt op het olieplatform dat ontplofte. Al deze films zijn geregisseerd door Peter Berg en hij werkt voor Patriots Day opnieuw samen met Wahlberg. De film probeert de gebeurtenissen rond het bombardement van de marathon van Boston te recreëren. Een terroristische aanslag die de stad dagen in z’n greep hield en in de pers veel aandacht kreeg. Lees verder
M. Night Shyamalan, ooit “de koning van de twist”, leek de afgelopen jaren z’n touch kwijt te zijn. Lady in the Water, The Happening (What, no!), The Last Airbender en After Earth wisten geen indruk te maken en de vraag was of hij nog een comeback kon maken. Dat hij daartoe in staat was bewees hij met een tweet na de gebeurtenissen bij de laatste Oscars: “I wrote the ending of the academy awards 2017. @jimmykimmel we really got them!”. Toen Split in de bioscopen bleek het een titel te zijn met “staying power”, want de film draaide zeer lang in de Nederlandse bioscopen. Betekent het dat Shyamalan zichzelf eindelijk weer bewezen heeft? Lees verder
Misschien is het omdat ik ouder aan het worden ben, maar een late voorstelling in de bioscoop kijken blijkt steeds vaker niet zo’n verstandige keuze te zijn. Over het algemeen zie ik de meeste films op m’n vrije dagen of overdag in het weekend, maar als ik dan een keer een late avondvoorstelling pak dan komt het zo af en toe voor dat het me niet lukt om m’n ogen de hele film open te houden. Het maakt dan niet eens uit of de film een diep drama is of boordevol met actie, ik dommel gewoon weg. En dan slaap ik niet meteen heel de film, maar komt het voor dat ik zo nu en dan één tot vijf minuten mis. Voor mezelf heb ik dan ook besloten dat wanneer dat bij een film gebeurt ik er ook geen recensie over schrijf, want je hebt dan geen goed beeld en kan iets wat belangrijk is hebben gemist. Toen ik naar een avondvoorstelling van Logan ging leek het allemaal goed te gaan, maar net iets over de helft was ik weer even weg. Aangezien de recensies overweldigend positief waren en ik na deze ervaring niet helemaal overtuigt was gaf ik de schuld aan de slaap. Tijd om de bioscoop een week later nogmaals te bezoeken om Logan in z’n geheel mee te maken. Heeft dat m’n mening veranderd? Lees verder