Een nieuwe Scorcese film schept hoge verwachtingen. Deze regisseur is een wandelende filmencyclopedie en heeft uiteraard diverse filmklassiekers op z’n naam staan. Voeg daar nog het feit aan toe dat hij weer samenwerkt met Robert de Niro en Joe Pesci (met wie hij Goodfellas en Casino maakte) en ook nog eens Al Pacino wist te strikken, dan resulteert dat in een titel die je zo snel mogelijk wilt bekijken. En gelukkig verscheen The Irishman (na zeer kort in de bioscoop te hebben gedraaid) op Netflix. Weet Scorcese weer een klassieker af te leveren? Continue reading
Category Archives: Misdaad
Parasite (2019) – Recensie
Ik heb altijd een zwak gehad voor de films van Alfred Hitchcock. Een regisseur die in staat was om gewone mensen in bijzondere situaties te plaatsen en definieerde wat spanning is. Het is een gevoel dat ik ook bij het kijken van Parasite kreeg. De nieuwste film van regisseur Bong Joon-Ho (die eerder onder andere Okja, Snowpiercer, Mother, Memories of Murder and The Host maakte), die net zoals Hitchcock een meester is in het maken van films en de kijker een heerlijk onvoorspelbare film voorschotelt waarbij de spanning steeds hoger wordt opgevoerd totdat het bijna ondraaglijk is. Continue reading
The Fall of the American Empire (2018) – Recensie
Gewone mensen die in bijzondere situaties terecht komen, kan in films fascinerende resultaten opleveren. En als een film dat goed doet, kan je juist omdat je je als kijker kunt voorstellen dat het jou zou overkomen, kan dat resulteren in een memorabele film. Dat bewees A Simple Plan bijvoorbeeld. Ook in The Fall of the American Empire vindt zo’n scenario plaats, maar is dit ook een goede film? Continue reading
The Art of Self-Defense (2019) – Recensie
Jesse Eisenberg vind ik persoonlijk een acteur die over het algemeen weinig variatie heeft in het type rollen dat hij speelt. Die zijn vaak van onzekere of onhandige types. Als je dan een acteur heel vaak dat hebt zien doen, kan er een soort moeheid ontstaan. Je hebt simpelweg geen zin meer om weer hetzelfde te zien. Als je naar de trailer van The Art of Self-Defense kijkt zou dat genoeg reden zijn om de film over te slaan. Toch deed ik dat niet en moet ik concluderen dat dit één van m’n favoriete films van het jaar is. Continue reading
The Laundromat (2019) – Recensie
De hoeveelheid data die we als mensheid creëren is enorm. Om dat in perspectief te plaatsen: de hoeveelheid data die we de afgelopen twee jaar hebben gemaakt is meer dan alle data die we in de gehele geschiedenis van de mensheid daarvoor maakten. En met zo’n overload aan gegevens wordt het ook steeds moeilijker om de aandacht voor een bepaald onderwerp te krijgen. Als iets in het nieuws is, lijkt de periode waarin dat onderwerp weer vergeten is steeds korter te worden. Toen de Pentagon Papers begin van de jaren ’70 werden gepubliceerd, was de impact daarvan groot en hielden ze het publiek lang bezig. En alhoewel de impact van de Panama Papers in 2015 er zeker was, waarbij een aantal hoge functionarissen in diverse landen hun baan opzegden, kun je niet makkelijk concluderen dat er een fundamentele verandering is geweest wat betreft regelgeving om belastingparadijzen te doen verdwijnen. Regisseur Steven Soderbergh lijkt dat gevoel ook te hebben en probeert met The Laundromat de aandacht nogmaals te vestigen op dit onderwerp. Continue reading
Joker (2019) – Recensie
Een verward persoon. Een term die je geregeld voorbij hoort komen in het nieuws. Het is een makkelijk te verwerken label voor een lezer/kijker, omdat je er verder niet over na hoeft te denken. Iemand die verward is kan gekke dingen doen, waardoor de daad die is uitgevoerd een “simpele” verklaring heeft, hoe groot de gevolgen ook zijn. Het zet je verder niet aan tot nadenken over hoe zo’n persoon uiteindelijk zover is gekomen. Heeft hij/zij veel tegenslagen in z’n leven gehad, te weinig aandacht of simpelweg niet de juiste hulp van familie, vrienden en instanties om er voor te zorgen dat die persoon niet verward werd? Met die informatie hoef je nog niet de actie zelf te begrijpen of meelijden te hebben met de dader, maar je kunt er mogelijk de persoon zelf wel beter door begrijpen en kijken of er veranderingen nodig zijn in bepaalde procedures om te zorgen dat anderen niet hetzelfde pad volgen. Met Joker probeert regisseur Todd Philips een portret neer te zetten van een man die uiteindelijk de aartsvijand van Batman zal worden. Continue reading
Once Upon a Time… in Hollywood (2019) – Recensie
Er is een handjevol regisseurs van wie ik elke nieuwe film die ze maken blind zal zien, ongeacht het onderwerp. Eén daarvan is Quentin Tarantino. Pulp Fiction behoort al jaren tot m’n top 3 favoriete films en ook z’n andere films heb ik met veel plezier bekeken. Het is een regisseur met een eigen stijl die films uitbrengt die met geen andere te vergelijken zijn en, zeker in het huidige landschap van prequels, sequels, spinoffs en remakes, opvallen. Dat Tarantino een filmnerd is, is algemeen bekend, maar wat zou dat betekenen voor een film die zich in het centrum van film, Hollywood afspeelt? Continue reading
Fast & Furious Presents: Hobbs & Shaw (2019) – Recensie
Fast & Furious Presents: Hobbs & Shaw is een lange film, die misschien wel het beste te beschrijven is als een Looney Tunes/Transformers/superhelden allegaartje waarin toevallig twee karakters zitten die ook deel uitmaken van de Fast & Furious films. Nu waren er diverse momenten in eerdere films in deze franchise die het niet zou nauw namen met zoiets als de realiteit (bv. een auto die tussen wolkenkrabbers springt), maar gaat het in deze spinoff misschien te ver? Continue reading
The Wedding Guest (2018) – Recensie
Alhoewel ik geen trailers kijk, schept een titel van een film toch bepaalde verwachtingen. Bewust of onbewust probeer je op basis daarvan voor jezelf een verhaal te bedenken. Alhoewel ik wist dat Dave Patel in deze film de hoofdrol speelde en er wat actie was, had ik het verhaal in m’n hoofd dat hij in deze film naar een bruiloft zou gaan en hij daar in een onverwachte situatie zou terechtkomen waarin hij zichzelf zou moeten redden. Alhoewel die aanname gedeeltelijk klopt, wist de film me te verrassen en ging het richtingen op die ik niet zag aankomen. Continue reading
Conversations with a Killer: The Ted Bundy Tapes (2019) – Recensie
Recent had ik een boeiend gesprek met iemand die zich afvroeg waarom iemand zo graag naar true crime series kijkt. Waarom zou je soms de gruwelijke details van een bepaalde zaak willen weten? En dat is een terechte vraag, maar als je het breder trekt kun je dezelfde vraag stellen over waarom we als mens zo graag naar allerlei soorten films kijken of boeken lezen. Of de gebeurtenissen wel of niet echt zijn gebeurd maakt daarbij eigenlijk niet uit, we zoeken het op omdat het ons fascineert. Of er vervolgens tegen kan is een heel andere vraag, maar we verplaatsen onszelf graag in het leven van anderen. Of dat nu een actieheld is in een Fast & Furious film, een astronaut in een Alien film of een willekeurig ander persoon. We vragen ons af of wat we zien ook zelf zouden kunnen of hebben de hoop dat we iemand beter kunnen begrijpen. Dat is echter niet altijd mogelijk. Continue reading