Het duurde meer dan 40 jaar (!), maar vanaf deze week draait het laatste deel van de derde Star Wars trilogie in de bioscopen. Een deel dat waar veel op rust, want het is de afsluiter. Dit is een filmreeks die de kijkers vanaf 1977 in z’n greep hield, waarbij de prequels velen de angst gaven dat drie films genoeg was en waarin de nieuwe trilogie zichzelf moest bewijzen en dat met de eerste twee delen, The Force Awakens en The Last Jedi deed. J.J.Abrams schoof na Rian Johnson weer in de schrijvers- en regisseursstoel. Weet hij dit saga tot een bevredigend einde te brengen? Continue reading
Category Archives: Science Fiction
Terminator: Dark Fate (2019) – Recensie
De Terminator franchise heeft door z’n eerste twee films, die worden gezien als klassiekers, een sterke basis neergezet. Het is echter jammer dat er daarna geen films zijn geweest die hetzelfde nivo wisten te behalen. Zelf heb ik genoten van Genisys, maar niet iedereen had dezelfde mening. Met Dark Fate komt Linda Hamilton weer terug naar deze serie en de vraag is in hoeverre dat iets toevoegt. Is Dark Fate een “return to form”? Continue reading
Ad Astra (2019) – Recensie
Het science fiction genre is enorm breed, van superfuturistische werelden tot realistische omgevingen waarin alleen suggesties worden gewekt dat er iets bijzonders is. Het is die verscheidenheid waarom het één van m’n favoriete genres is, omdat het echt alle kanten kan opgaan. Ad Astra kiest voor de realistische aanpak en speelt zich in de nabije toekomst af. Continue reading
Fast & Furious Presents: Hobbs & Shaw (2019) – Recensie
Fast & Furious Presents: Hobbs & Shaw is een lange film, die misschien wel het beste te beschrijven is als een Looney Tunes/Transformers/superhelden allegaartje waarin toevallig twee karakters zitten die ook deel uitmaken van de Fast & Furious films. Nu waren er diverse momenten in eerdere films in deze franchise die het niet zou nauw namen met zoiets als de realiteit (bv. een auto die tussen wolkenkrabbers springt), maar gaat het in deze spinoff misschien te ver? Continue reading
I Am Mother (2019) – Recensie
Alhoewel ik nog niet al m’n recensies voor het vijfde seizoen van Black Mirror geschreven heb, trok ik voor mezelf wel de conclusie dat Charlie Brooker niet meer hetzelfde hoge niveau van eerdere seizoenen weet te halen. De donkere twist was er minder en elementen uit eerdere afleveringen werden weer gebruikt, zoals het plaatsen van een bewustzijn in een ander object. Bij de start van I Am Mother bedacht ik me meteen dat het concept dat deze Netflix-film als basis neemt erg goed bij Black Mirror zou kunnen passen. Continue reading
Black Mirror Seizoen 5 Recensie: Striking Vipers
*Deze recensie bevat spoilers*
Gisteren kwam het vijfde seizoen van Charlie Brooker’s serie Black Mirror uit. Een serie die ik altijd met veel plezier kijk en na het interessante Bandersnatch was het weer wachten tot er weer een heel nieuw seizoen beschikbaar zou zijn. Met slechts drie afleveringen is dat misschien weinig, maar als je de drie mini episodes die nog op YouTube zullen verschijnen meerekent is er toch weer iets waar je je als Black Mirror fan in kan bijten. De eerste aflevering is Striking Vipers. En helaas is het een teleurstellend begin. Continue reading
Rim of the World (2019) – Recensie
Het leuke aan Netflix is dat er wekelijks enorm veel content bijkomt en je af en toe totaal geen idee hebt wat je van een bepaalde titel kan verwachten. Dat kan betekenen dat je prettig wordt verrast, maar ook dat je soms titels kijkt die misschien beter niet hadden kunnen worden gemaakt. Afgelopen vrijdag verscheen Rim of the World op de on demand service. Zelf had ik er nog niets over gelezen of gehoord, maar aangezien de film geregisseerd is door McG (die ook bijvoorbeeld, 3 Days to Kill, Charlie’s Angels: Full Throttle en Terminator Salvation op z’n naam heeft staan), waren m’n verwachtingen niet hoog, maar was ik wel benieuwd naar het concept. Ik heb altijd een zwak voor science fiction en tieners tegen aliens zag er op papier interessant uit. Continue reading
The Wandering Earth (2019) – Recensie
De afgelopen twee weken kon je bijna geen grote filmsite lezen zonder het nieuws dat Avengers: Endgame records aan het verbreken is als het gaat om de inkomsten die het genereert. Het filmnieuws is vooral gericht op de Amerikaanse films, maar wist je dat deze nieuwe Chinese film die nu op Netflix beschikbaar is ook de afgelopen maanden veel indrukwekkende feiten op z’n naam heeft gezet? Z’n opbrengt maakt het de op één na meestverdienende Chinese film aller tijden, op wereldnivo neemt het dit jaar de derde plek in en de film staat in de top 20 van meestverdienende science fiction films ooit. En toch zullen maar weinig mensen iets over deze titel gehoord hebben. Toch draait het voor de beleving uiteraard niet om de omzet, maar om de inhoud en of deze rampenfilm, die zich op kosmisch nivo afspeelt, de moeite waard is. Continue reading
IO (2019) – Recensie
Je kent het vast wel. Het is al laat in de avond en je wil nog niet gaan slapen, maar eigenlijk is er nog te weinig tijd om een hele film te kijken. Toch besluit je je favoriete VOD service te bezoeken om te zien of er nog een titel in je lijst staat waar je aan kunt beginnen en die je, als hij je weet te pakken, dan toch maar uitkijkt (ook al wordt opstaan de volgende dag misschien iets moeilijker). Eén van de titels die al maanden op m’n lijst stond was IO en aangezien het een film van anderhalf uur was, in het science fiction genre viel en Anthony Mackie er in speelde, zou dit die film worden. Toen de slaap na drie kwartier kijken sterker was dan de kwaliteit van de film, realiseerd ik me dat er in die drie kwartier nog bijna niets gebeurd was. De dag erop besloot ik verder te kijken, in de hoop dat de andere helft een hoop goed zou maken. Continue reading
Love, Death & Robots (2019) – Recensie
Alhoewel er elke week een lading aan nieuwe content op Netflix verschijnt, neem ik over het algemeen de tijd om wat m’n interesse heeft te kijken. Ik voeg het wanneer het wordt aangekondigd al aan m’n lijst toe en kijk het vaak pas een aantal weken nadat het is uitgekomen. Vorige week was echter zo’n week waarin ik niet kon wachten tot de releases van Triple Frontier (recensie volgt nog), seizoen 2 van The OA en deze serie, Love, Death & Robots. Met Tim Miller (regisseur van onder andere Deadpool) en David Fincher als executive producers en een science fiction inslag, was ik erg benieuwd. De trailer had ik niet gezien en ik was dan ook totaal niet voorbereid op wat er over me heen zou komen, maar ik kon er geen genoeg van krijgen. Continue reading