“A picture is worth a thousand words” is een bekend Engels gezegde en is er eentje die ook vaak geldt wanneer het gaat om filmposters. Vlak bij m’n werk komt deze posters regelmatig voorbij in de draaiende reclameborden. Het is naar mijn mening geen poster die de film goed verkoopt. Ten eerste ziet het ontwerp er uit alsof het gemaakt is door een fan die uit twee screenshots de hoofdpersonen heeft uitgeknipt, veel te groot heeft geplakt en ook niet heel lang heeft nagedacht over het lettertype en in Photoshop in de settings wat heeft gedaan met inner en outer shadows. Daarnaast is het ook een erg donkere poster, die niet aantrekkelijk is om te zien. De klok laat dezelfde tijd zien als de titel van de film, maar wat daarmee dan wordt bedoeld is ook niet duidelijk. Een poster die je niet overhaalt om de film te gaan zien, terwijl die er in ieder geval stukken beter uitziet (gelukkig maar). Lees verder
Category Archives: Science Fiction
Resident Evil: The Final Chapter (2016) – Recensie
Als je aan langlopende filmreeksen denkt, zal Resident Evil niet een serie zijn waar je meteen aan denkt. Toch begon de franchise in 2002 en zijn we inmiddels al bij het zesde deel beland. Ondanks het feit dat de films weinig positieve recensies ontvingen, was er een publiek dat de films kon waarderen en leverde elk deel vele malen z’n productiebudget op. De Resident Evil films staan misschien niet hoog aangeschreven, maar ze staan wel garant voor veel actie, horror elementen en natuurlijk de hoofdrolspeler Milla Jovovich. Zoals de titel al doet vermoeden is dit het laatste deel in de serie (alhoewel een reboot inmiddels al aangekondigd is). Lees verder
War for the Planet of the Apes (2017) – Recensie
De nieuwe reeks Planet of the Apes films, die in 2011 begon is één van de betere franchises van de afgelopen jaren. Dankzij verbluffende special effects en sterke verhalen waren Rise en Dawn een waar genot om te kijken. Met War for the Planet of the Apes komt er (voorlopig?) een einde aan de trilogie. Weet dit derde deel het geheel net zo sterk af te sluiten als het is begonnen? Lees verder
Rakka (2017) – Korte film recensie
Regisseur Neill Blomkamp wist in 2009 met District 9 indruk te maken. Met een geschat budget van “slechts” 30 miljoen zette hij een science fiction film met veel special effects neer, waardoor er ook vanuit Hollywood interesse was. Z’n twee volgende films, Elysium en Chappie (waar ik persoonlijk erg van heb kunnen genieten) werden over het algemeen niet positief ontvangen. Niet al te lang geleden liet Blomkamp weer van zich horen en presenteerde Oats Studios, waarmee hij experimentele korte films wil maken. De eerste film is de “alien invasion” short Rakka, die op YouTube beschikbaar is. Lees verder
Your Name (2016) – Recensie
Na het zien van 5 Centimeters Per Second van Makoto Shinkai, was ik erg benieuwd geworden naar z’n nieuwste film, die veel lovende recensies ontving. Na onder de indruk te zijn van zijn stijl, maar het verhaal wat minder goed uit de verf vond komen, was ik benieuwd hoe hij met deze film, bijna tien jaar na “5 Centimeters”, gegroeid was. Lees verder
Guardians of the Galaxy Vol. 2 (2017) – Recensie
Er zijn van die karakters op het witte doek waar je graag tijd mee doorbrengt en die je graag ziet terugkeren en baby Groot is er natuurlijk eentje van, maar dat is ook het geval met de rest van de “Guardians”. Een groep die door omstandigheden bij elkaar kwam en in de eerste film meteen de harten van het filmpubliek wisten te winnen. Met z’n humor, nostalgie voor de jaren ’80, sterke soundtrack en veel actie was dat ook niet verwonderlijk. Al die ingrediënten zijn ook aanwezig in dit vervolg, dus als je het origineel al hebt gezien zal je niet eens twijfelen om naar de bioscoop te gaan om er achter te komen wat de groep deze keer meemaakt. Lees verder
Split (2016) – Recensie
M. Night Shyamalan, ooit “de koning van de twist”, leek de afgelopen jaren z’n touch kwijt te zijn. Lady in the Water, The Happening (What, no!), The Last Airbender en After Earth wisten geen indruk te maken en de vraag was of hij nog een comeback kon maken. Dat hij daartoe in staat was bewees hij met een tweet na de gebeurtenissen bij de laatste Oscars: “I wrote the ending of the academy awards 2017. @jimmykimmel we really got them!”. Toen Split in de bioscopen bleek het een titel te zijn met “staying power”, want de film draaide zeer lang in de Nederlandse bioscopen. Betekent het dat Shyamalan zichzelf eindelijk weer bewezen heeft? Lees verder
Logan (2017) – Recensie
Misschien is het omdat ik ouder aan het worden ben, maar een late voorstelling in de bioscoop kijken blijkt steeds vaker niet zo’n verstandige keuze te zijn. Over het algemeen zie ik de meeste films op m’n vrije dagen of overdag in het weekend, maar als ik dan een keer een late avondvoorstelling pak dan komt het zo af en toe voor dat het me niet lukt om m’n ogen de hele film open te houden. Het maakt dan niet eens uit of de film een diep drama is of boordevol met actie, ik dommel gewoon weg. En dan slaap ik niet meteen heel de film, maar komt het voor dat ik zo nu en dan één tot vijf minuten mis. Voor mezelf heb ik dan ook besloten dat wanneer dat bij een film gebeurt ik er ook geen recensie over schrijf, want je hebt dan geen goed beeld en kan iets wat belangrijk is hebben gemist. Toen ik naar een avondvoorstelling van Logan ging leek het allemaal goed te gaan, maar net iets over de helft was ik weer even weg. Aangezien de recensies overweldigend positief waren en ik na deze ervaring niet helemaal overtuigt was gaf ik de schuld aan de slaap. Tijd om de bioscoop een week later nogmaals te bezoeken om Logan in z’n geheel mee te maken. Heeft dat m’n mening veranderd? Lees verder
Trollhunter (2010) – Recensie
Als je op Wikipedia zoekt naar het “found footage” genre dan zie je dat er, alhoewel er daarvoor ook titels waren, na The Blair Witch Project een ware explosie van titels is geweest. De meeste daarvan zijn onbekende films en natuurlijk met een goede reden. Het maken van een found footage film kan heel goedkoop gedaan worden. Er hoeft over het algemeen minder gelet te worden op cameravoering, hoe de beelden er uit zien en of alles wel in focus is. En natuurlijk zijn er diverse uitzonderingen waar er wel budget was en er bewust voor gekozen is als effectief middel om een verhaal te vertellen (Cloverfield, Chronicle, End of Watch en Europa Report om maar enkele titels te noemen). Het Noorse Trollhunter verscheen recent op Netflix en is ook deze stijl opgenomen. Is dit een betere aanpak van de Noorse mythologie dan het verschrikkelijke Trolls? Lees verder
Passengers (2016) – Recensie
De “hype train” voor deze film was van tevoren op volle snelheid. Iedereen die ik kende kon niet wachten om deze film te zien. Waarschijnlijk omdat zowel Chris Pratt als Jennifer Lawrence de laatste jaren garant staan voor films die de moeite waard zijn. Voeg daarbij nog een science fiction sausje toe en een gelikte trailer en iedereen was verkocht. Zelf liet ik die trein aan me voorbijgaan en duurde het dus even voordat ik de film bekeek en dat is maar goed ook, want wat is deze film een teleurstelling. Lees verder