Atomic Blonde (2017) – Recensie

Recensie Atomic Blonde

Als je informatie over een nieuwe film van iemand hoort is het een goed idee om goed te luisteren. Toen iemand het over Atomic Blonde had en vertelde dat het geregisseerd was door David Leitch verstond in David Lynch. Nu moet je weten dat ik niet iemand ben die van het werk van Lynch houdt, waardoor ik de film eigenlijk niet meer wilde zien. Gelukkig hoorde ik later dat er een connectie was met één van m’n favoriete actiefilms van de laatste jaren, John Wick en toen ik wat meer las over de film werd m’n vergissing duidelijk. Wat ben ik blij dat ik de film uiteindelijk toch in de bioscoop ben gaan zien, want voor fans van actie is het een niet te missen titel. Lees verder

Logan Lucky (2017) – Recensie

Recensie Logan Lucky

Alhoewel regisseur Steven Soderbergh (Erin Brockovic, de Ocean’s Eleven films, Che, The Informant) in 2013 aankondigde dat hij zou stoppen met het maken van films was dat jammer om te horen. Toch bleek iets zeggen en het uitvoeren daarvan toch moeilijk voor hem. Hij regisseerde voor HBO de serie The Knick, hielp Spike Jonze met het editen van Her en maakte via internet z’n eigen “cuts” van bekende films beschikbaar. Hij was dus nooit echt weg geweest en nu is hij dan “officieel” weer terug met Logan Lucky, wat om de film zelf te quoten een Ocean’s 7-11 is. Oftewel een “heist” film, maar dan in een setting die een stuk minder glamorous is. Lees verder

Shot Caller (2017) – Recensie

Recensie Shot Caller

Alhoewel voor Game of Thrones langzaam het einde nadert, had ik de show tot een week geleden nog nooit gezien. Dat betekent ook dat ik Nikolaj Coster-Waldau (die in GoT Jaime Lannister speelt), niet meteen associeer met die serie. De film waar ik hem voornamelijk van ken is de Scandinavische film Headhunters, waarin hij de bad guy is. Een prima acteur die ik graag in een andere rol wilde zien en Shot Caller sprak me wel aan. Ik hou van gevangenisfilms (zie hier m’n top 10 voor dit genre) en aangezien deze titel zich daar ook gedeeltelijk afspeelt en Coster-Waldau er op de poster als gangster uitziet was ik erg benieuwd. Lees verder

Power Rangers (2017) – Recensie

Recensie Power Rangers

Alhoewel het aantal kinderen dat met Power Rangers opgegroeid is enorm is, wat het een show die mij nooit aansprak. Ik vond het allemaal een beetje te dwaas en heb de show dan ook amper gekeken. Toch was ik wel benieuwd of een film gebaseerd op de tv serie, want hoe ziet dat er uit als er veel meer budget beschikbaar is om alles overtuigender te maken? Lees verder

2:22 (2017) – Recensie

2:22 Recensie
“A picture is worth a thousand words” is een bekend Engels gezegde en is er eentje die ook vaak geldt wanneer het gaat om filmposters. Vlak bij m’n werk komt deze posters regelmatig voorbij in de draaiende reclameborden. Het is naar mijn mening geen poster die de film goed verkoopt. Ten eerste ziet het ontwerp er uit alsof het gemaakt is door een fan die uit twee screenshots de hoofdpersonen heeft uitgeknipt, veel te groot heeft geplakt en ook niet heel lang heeft nagedacht over het lettertype en in Photoshop in de settings wat heeft gedaan met inner en outer shadows. Daarnaast is het ook een erg donkere poster, die niet aantrekkelijk is om te zien. De klok laat dezelfde tijd zien als de titel van de film, maar wat daarmee dan wordt bedoeld is ook niet duidelijk. Een poster die je niet overhaalt om de film te gaan zien, terwijl die er in ieder geval stukken beter uitziet (gelukkig maar). Lees verder

Resident Evil: The Final Chapter (2016) – Recensie

Recensie Resident Evil the FInal Chapter

Als je aan langlopende filmreeksen denkt, zal Resident Evil niet een serie zijn waar je meteen aan denkt. Toch begon de franchise in 2002 en zijn we inmiddels al bij het zesde deel beland. Ondanks het feit dat de films weinig positieve recensies ontvingen, was er een publiek dat de films kon waarderen en leverde elk deel vele malen z’n productiebudget op. De Resident Evil films staan misschien niet hoog aangeschreven, maar ze staan wel garant voor veel actie, horror elementen en natuurlijk de hoofdrolspeler Milla Jovovich. Zoals de titel al doet vermoeden is dit het laatste deel in de serie (alhoewel een reboot inmiddels al aangekondigd is). Lees verder

A Kind of Murder (2016) – Recensie

Recensie A Kind of Murder
Als je regelmatig films kijkt, zitten er af en toe van die titels tussen waar je eigenlijk geen recensie over wilt schrijven, titels die prima wegkijken en ook goed kunnen zijn, maar waar je eigenlijk niet al te kritisch over wil zijn (of simpelweg weinig over te zeggen hebt). En het komt wel eens voor dat ik zelf dan ook niet over zo’n film schrijf, terwijl zo’n film soms wel wat aandacht mag verdienen. A Kind of Murder is zo’n film waar heel veel aan klopt, maar die tegelijkertijd niet iedereen hoeft te zien. Lees verder

Okja (2017) – Recensie

Recensie Okja

Okja, de nieuwste film van regisseur Bong Joon Ho, is te vergelijken met een baby-chimpansee die in twee uur opgroeit. Aan het begin is hij lief en voel je je op je gemak om je kind er even mee te laten spelen. Maar als je de ruimte niet op tijd verlaat kan dat voor iedereen schrikbarende momenten opleveren. Het gaat hier alleen niet om een mensaap, maar om een speciaal gefokt supervarken dat voor een multinational veel winst kan opleveren. Lees verder

The Towering Inferno (1974) – Recensie

Recensie The Towering Inferno
2017 Blindspot films

Toen ik aan het begin van het jaar The Towering Inferno als blindspot film koos, kon ik niet weten dat de uitspraak van Steve McQueen aan het einde van de film (helaas) meer dan veertig jaar later nog steeds relevant zijn met de recente gebeurtenissen in Grenfell Tower. “You know, we were lucky tonight. Body count’s less than 200. You know, one of these days, you’re gonna kill 10,000 in one of these firetraps, and I’m gonna keep eating smoke and bringing out bodies until somebody asks us… how to build them.”

De bouw van het World Trade Center in de jaren zeventig inspireerde een aantal schrijvers (Richard Martin Stern, Thomas N. Scortia en Frank M. Robinson) om verhalen te schrijven over de gevaren van zulke hoge gebouwen in het geval van een brand. Het resultaat waren de boeken “The Tower” en “The Glass Inferno”. Na het succes van de rampenfilm The Poseidon Adventure wilden de studio’s er meer maken en gingen op zoek naar materiaal om te verfilmen. Warner Bros kocht de rechten voor The Tower, 20th Century Fox voor The Glass Inferno. Het zou betekenen dat er twee verschillende films met hetzelfde onderwerp zouden worden uitgebracht. De studio’s besloten te gaan onderhandelen en dat resulteerde in de eerste samenwerking tussen twee grote studio’s en een film die volgestopt zit met de bekendste acteurs van die tijd waaronder Steve McQueen, Paul Newman, William Holden, Faye Dunaway, Fred Astaire en Richard Chamberlain. Lees verder