Afgelopen zomer was voor velen teleurstellend en er waren diverse films die maar weinig impact wisten te maken en een beetje onder de radar bleven. Voor mij was dat onder andere dit vervolg op de film uit 2014. Die film vond ik erg tegenvallen en ik keek dan ook niet uit naar dit vervolg. Nu de film echter thuis te bekijken is besloot ik ‘m toch een kans te geven, want een film als deze heeft vast een paar vermakelijke actiescènes. Lees verder
Eén van de meest indrukwekkende nieuwe shows dit najaar is HBO’s Westworld. Niet alleen het concept van de show, van een realistische western wereld die bevolkt wordt door androids en door rijken bezocht wordt om hun fantasieën te leven, maar ook de look maken dit wat mij betreft een must see. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de indrukwekkende cast, met onder andere Jeffery Wright en Anthony Hopkins. Toch is het idee van de serie niet origineel. Het begon allemaal met deze film uit 1973, die een vervolg kreeg in de vorm van Futureworld en zelfs een spinoff TV-serie had (Beyond Westworld), die na een aantal afleveringen gecancelled werd. Naar aanleiding van de eerste paar afleveringen van de HBO-serie was ik echter nieuwsgierig naar de film waar het allemaal mee begon. Lees verder
Vraag je jezelf soms wel eens af wat er met bepaalde karakters gebeurt na het einde van een film of een serie? Over het algemeen doe ik dat weinig, maar bij deze film werkte dat proces andersom. De hoofdpersoon hier, Nikita (Anne Parillaud), veroorzaakte bij mij de volgende gedachte: “Dus dat is er gebeurt met Pippi Langkous nadat ze opgroeide!” Lees verder
Timecrimes, Groundhog Day, Triangle, de serie Day Break, +1 en Edge of Tomorrow, het zijn slechts enkele voorbeelden van films waarin de hoofdpersonen terecht komen in een tijdslus. Een stuk tijd waarin steeds hetzelfde gebeurt en de hoofdpersoon gebruik maakt van die kennis om er uiteindelijk uit te ontsnappen. “High concept” dat vaak leuk is om te kijken. Netflix begeeft zich ook in dit genre met deze film en doet dat met ARQ, een relatieve low budget film (volgen regisseur Tony Elliott onder twee miljoen dollar). Is dit voor Netflix kijkers een must-see? Lees verder
De Four Horsemen zijn terug! Tenminste, dat was voor velen het gevoel bij het nieuws dat er een vervolg zou komen op de film uit 2013. Zelf had ik dat gevoel niet. De originele film was “slick” en wist ook zeker wel te vermaken, maar de twist op het einde was zo ongeloofwaardig dat het voor mij al het gevoel dat het tot dan toe had opgebouwd had op de grond gooide, er een stadion omheen bouwde en er de “chariot race” uit Spartacus over heen liet lopen. Het verziekte voor mij de film en ik had geen zin om dat nog een keer mee te moeten maken. Toch waren de recensies op dit vervolg gematigd positief en besloot ik (met zeer lage verwachtingen) Now You See Me 2 een kans te geven. Had ik dat wel moeten doen? Lees verder
Waarom kijken we films? Is dat om vermaakt te worden? Om de kunst ervan te waarderen? Simpelweg om tijd te verdoen? Het antwoord zal bij iedereen anders zijn, maar in de basis bieden films een manier om mee te leven met iemand anders. Bij het kijken naar een film zie je mogelijk iets van jezelf in een personage of ervaar je hoe je zelf omgaat met gebeurtenissen die je normaliter niet meemaakt. Films zijn soms een weerspiegeling van wat er op het moment speelt in een maatschappij. Het kan een bepaald issue belichten (denk bijvoorbeeld aan het gebruik van drones in films als Eye in the Sky en Good Kill) en de ethische problemen begrijpelijk maken. Het kan ons oog in oog laten staan met onze grootste angsten. Horrorfilms zijn misschien daarbij het eerste waar je aan zal denken, maar ook dramafilms doen dit. Bastille Day gaat over terrorisme in Parijs. Na alle aanslagen in Europa een onderwerp dat erg gevoelig ligt, waardoor ik deze met een dubbel gevoel begon te kijken. Continue reading
Hoe zal de toekomst er uit zien? We hebben er allemaal een idee van, maar als je terugkijkt in het verleden zijn we over het algemeen niet heel erg goed om valide voorspellingen te doen. Toch zijn de verschillende visies fascinerend en het aanbod van films die een bepaalde maatschappij neerzet is immens. Regelmatig draait alles om één idee. In Logan’s Run mag iedereen alles toen tot z’n 30e en verdwijnt daarna, in de Divergent films wordt de bevolking ingedeeld op basis van de sterkste karaktereigenschap en in Gattaca hebben alleen mensen met perfect DNA een goed leven. Zo zijn er nog veel meer voorbeelden te noemen. Lees verder
Als je me vraagt om wat films op te noemen waarin haaien een rol spelen kom ik niet zo heel ver. Je hebt natuurlijk de klassieker die er een genre van maakte: Jaws. Daarnaast kan ik Open Water me ook nog goed herinneren, waarin twee duikers midden op de oceaan achtergelaten worden en daarnaast een film die ik liever vergeet, Sharknado. Je kan uit dat rijtje concluderen dat er eigenlijk maar weinig echt memorabele films zijn waarin een haai een belangrijke rol speelt. The Shallows probeert hoge ogen te gooien door zich te vergelijken met Jaws, maar is dat terecht? Lees verder
Alhoewel er de afgelopen jaren redelijk wat controverse was rond Mel Gibson, is dat iets waar ik me maar weinig druk om heb gemaakt. Als het gaat om regisseurs of acteurs ben ik eigenlijk alleen geïnteresseerd in wat ze uiteindelijk op het grote doek weten neer te zetten. De afgelopen jaren heeft hij maar in weinig films gespeeld (Edge of Darkness, The Beaver, Get the Gringo, Machete Kills en Expendables 3) en is het hem niet echt gelukt weer een rol neer te zetten die me bij is gebleven (The Beaver was nog het meest interessant). Nu draait zijn nieuwste film in de bioscoop. Slaagt hij erin om nu eindelijk weer een comeback te maken? Lees verder
Hoeveel ouders zullen de komende weken nietsvermoedend met hun kinderen naar Sausage Party gaan? Ik hoop dat de bioscopen waar de film draait personeel bij de deur hebben staan die er voor zorgt dat de classificering van 16 jaar strikt wordt nageleefd, want anders zullen er waarschijnlijk veel getraumatiseerde kinderen met boze ouders bij hen aankloppen. Want ook al is dit een tekenfilm, het is er echt eentje voor volwassenen. Eentje met grof taalgebruik, sex en vele “schokkende” momenten. Lees verder