Eerder dit jaar deelde ik al m’n top 10 van favoriete gangster films. Het is naast het tijdreisgenre een genre waar ik een groot zwak voor heb. Toen ik dan ook hoorde van Stefano Sollima, die eerder al verantwoordelijk was voor Romanzo Criminale en Gomorra de serie, weer een nieuwe gangsterfilm had, was m’n interesse gewekt en m’n verwachtingen tegelijkertijd hoog gespannen. Lees verder
Ice Age van Blue Skies Studios is in sommige opzichten een beetje te vergelijken met Carl Douglas. Deze artiest scoorde in 1974 een hit met het nummer Kung Fu Fighting. Hij bleef vervolgens nummers met hetzelfde thema maken in de hoop om de magie van het origineel te evenaren. Een aantal jaar geleden zag ik een documentaire waarin hij zelfs van het origineel nog allerlei remixes maakte om nog te teren op zijn moment uit de popgeschiedenis. Als je kijkt naar Ice Age, dan was de eerste film een succes op zowel financieel als kritisch vlak. En alhoewel de vervolgen nog steeds genoeg geld opleverden vertelt de Rotten Tomatoes score een heel ander verhaal over hoe het door de critici ontvangen werd. Het origineel had nog een score van 77%, maar de drie vervolgen erna scoorden respectievelijk 57%, 45% en 37%. Nu heeft Blue Skies naast Ice Age natuurlijk ook nog andere films gemaakt zoals Rio, Epic en de Peanuts film, maar zouden ze er niet verstandig doen de realiteit onder ogen te zien en deze prehistorische dieren te laten uitsterven? Lees verder
Wanneer er een reboot of een remake gemaakt wordt van een film is de schreeuw van het internet het eerste wat je hoort. Niet alleen fanboys/girls, maar iedereen lijkt wel z’n mening klaar te hebben en bij de nieuwe Ghostbusters was dat niet anders. Dat er een negatieve reactie was is mij niet ontgaan, maar de details boeiden me verder niet en heb ik me dan ook totaal niet in verdiept. Ik maak me liever om andere dingen druk. En alhoewel ik zeker heb genoten van de originele Ghostbusters maakte een remake me niet koud of warm. Vaak zijn ze remakes onnodig, maar er zijn altijd uitzonderingen. Is de nieuwe Ghostbusters er eentje? Lees verder
Voor sommigen zal Rowan Atkinson altijd Mr. Bean blijven. Toen ik een recensie exemplaar van de film aan het kijken was liep m’n schoonvader langs en zat hij te wachten tot er iets grappigs zou gebeuren. Ik moest hem duidelijk maken dat dat in dit geval niet zou gebeuren. Natuurlijk is Mr.Bean een iconische rol, maar zelf ben ik altijd prima in staat om acteurs los te koppelen van bekende rollen. Hoe doet Atkinson het in deze detective? Lees verder
We zijn allemaal op zoek naar een bepaalde vorm van stabiliteit in ons leven. Dat is voor sommigen een vaste baan en voor anderen op emotioneel vlak. Als je eenmaal die stabiliteit bereikt hebt neem je het vaak voor lief. Soms hou je echter geen rekening met onverwachte gebeurtenissen die je leven overhoop kunnen gooien. Zo zijn er mensen die in grote financiële problemen komen wanneer hun partner plotseling overlijdt en de hypotheek alleen maar moeilijk te dragen is. Je maakt keuzes met een bepaald risico in je achterhoofd en schat in of dat het waard is. Als het echter misgaat ligt het ook aan de persoon hoe je daarmee omgaat. Geef je op of zoek je naar een manier om het op te lossen? Lees verder
Oorlogen zijn al zo oud als de mensheid en het beschermen en/of uitbreiden van grondgebied en idealen vormt vaak de basis. Toch is sinds de tweede wereldoorlog oorlogsvoering ingrijpend veranderd. Wist je vroeger nog dat je als land soldaten zou verliezen, is dat nu niet altijd meer het geval. De introductie van drones is daar een goed voorbeeld van. Je piloten zitten veilig op de grond aan de andere kant van de wereld (iets wat bijvoorbeeld Good Kill al liet zien) en het enige verlies wat je dan kan leiden is van je materieel en een deuk in je PR-imago als een missie niet gaat zoals gepland. En helaas gaat dat nog wel eens mis, zoals regelmatig in het nieuws voorbij komt. Alhoewel er ook voor oorlogen regels gelden is het een situatie waar emoties hoog oplopen, partijen hun doelen willen bereiken en daar de regels nog wel eens willen uit proberen te rekken. Dat is ook het geval in Eye in the Sky. Lees verder
Neerja, met Sonam Kapoor in de titelrol, vertelt het gedramatiseerde verhaal over de kaping van Pan Am vlucht 73 door vier gewapende mannen. Op 5 sepetmber 1986 drongen ze het vliegtuig binnen op het vliegveld van Karachi. Hun doel was om gevangenen te bevrijden en met 361 passagiers aan boord hadden ze de middelen om hun eisen kracht bij te zetten. Neerja Bhanot was de purser op deze vlucht die dankzij haar optreden het aantal slachtoffers dramatisch wist te beperken. Zelf overleefde ze de gebeurtenissen niet, maar deze film geeft een idee van wat ze allemaal gedaan heeft in die situtatie. Ze was de jongste persoon die postuum één van India´s meest prestigieuze onderscheidingen voor moed kreeg. Lees verder
Je hebt van die acteurs en actrices waarvan je bijna blind elke film ziet waar ze inspelen. Dat was voor mij een lange tijd zo voor Nicolas Cage (de laatste jaren iets minder), maar ik kan nog steeds erg genieten van films waarin Jason Statham, Schwarzenegger of Stallone spelen. Hetzelfde is het geval voor Dwayne Johnson. De voormalig worstelaar heeft zich sinds The Scorpion King meer dan bewezen en kan door zijn aanwezigheid slechte films/series toch nog verdraaglijk maken (Ballers, I’m looking at you). Hij is een actiester die ook op succesvolle wijze komedies weet te doen en vorige week nog met een bombastische trailer z’n nieuwe YouTube kanaal presenteerde. Iemand die niet bang is om gek te doen waarbij dat niet gemaakt aanvoelt. Central Intelligence is z’n nieuwste komedie waarin hij samenwerkt met comedian Kevin Hart. Met de tagline “Saving the world takes a little Hart and a big Johnson” wordt de toon al gezet, maar levert dat een leuke komedie op? Lees verder
Voordat ik de nieuwe Independence Day bezocht besloot ik het origineel maar weer eens te kijken. Ik weet niet meer of ik die film oorspronkelijk in de bioscoop gezien heb, maar het zal ongeveer twintig jaar geleden zijn. Ik kon me nog herinneren dat het vreemd was dat iemand z’n laptopje in kon pluggen op een buitenaards schip en makkelijk een virus kon uploaden en de grote lijnen, maar de verdere details was ik vergeten. En wat een plezier was het om Independence Day weer te kijken! Het biedt namelijk precies wat ik van een rampenfilm verwacht: een aantal karakters waar je net genoeg over weet om met ze mee te leven, indrukwekkende verwoesting en het overwinnen van schijnbaar onmogelijke situaties. Daarnaast werd er, naast CGI, veel gebruik gemaakt van praktische effecten en miniaturen waardoor het allemaal nog overtuigender overkwam. Maar wat moest ik dan verwachten van een vervolg? Lees verder
“Het boek is beter dan de film” is een uitspraak die ik vaak tegenkom als het gaat om boekverfilmingen. En ja, dat het boek bijna altijd beter is, is natuurlijk niet verwonderlijk. Als je een boek leest vorm je zelf de beelden die bij de zinnen horen en daarnaast is een boek in staat om veel meer informatie over te brengen dan een film. Een schrijver kan een hele paragraaf spenderen aan het beschrijven van de geur in de lucht of de temperatuur van een maaltijd, terwijl een film alleen visueel, met eventueel een dialoog, die informatie kan overbrengen. Het vergelijken van de twee vormen van media moet je dan eigenlijk ook niet doen. Het zijn op zichzelfde staande vormen van entertainment met elk hun sterke en zwakke kanten. Goosebumps (hier bekend als Kippenvel) is een langlopende serie van griezelboeken die geschreven is door R.L. Stine. Wat Goosebumps echter doet is niet één boek te verfilmen, maar ze simpelweg allemaal in één film te behandelen. Werkt dat idee? Lees verder