Het is al weer april en ik realiseerde me dat ik daardoor een achterstand begon op te lopen in m’n Blindspot films aangezien ik er nog maar twee van de twaalf gezien had. Tijd dus om er weer een aantal op te gaan pakken en Pleasantville leek me erg interessant. Het enige wat ik van te voren gehoord had was dat deze film in zwart-wit was en dat er langzaam meer kleur in kwam. Dat klopte gedeeltelijk, maar de film is veel meer. Lees verder
Tag Archives: 1998
The Truman Show (1998) – Recensie
The Truman Show is zo’n film die ik in een ver grijs verleden ooit wel eens heb gezien, maar waar ik me nog maar bijzonder weinig van kon herinneren. Ik wist nog het uitgangspunt, dat Truman Burbank (Jim Carrey), vanaf dat hij een baby was opgroeide in een wereld die speciaal gebouwd was voor “The Truman Show”, waarbij hij elk moment van z’n leven door iedereen op TV kon worden bekeken en iedereen om hem heen acteurs waren. Ik wist ook dat hij hier op een gegeven moment achter komt en waar dat uiteindelijk toe zou leiden, maar verder details waren me totaal ontschoten. Tijd dus om deze film, die trouwens om het moment in IMDB top 250 van beste films staat, weer eens opnieuw te bekijken. Lees verder
The Big Hit (1998)
Als het bovenstaande screenshot je nieuwsgierig maakt, dan kan je de rest van deze recensie overslaan en The Big Hit gaan kijken als je de film nog niet gezien hebt. Het vat namelijk deze actie/komedie film in één beeld perfect samen. De film is zowel entertaining als compleet gestoord te noemen. Het was een aantal jaren geleden dat ik deze film voor het laatst gezien had en die bij IMDB tussen de suggesties stond. Totdat ik de poster weer zag was ik de film eigenlijk vergeten, maar die poster herinnerde me er aan dat het tijd was om de film weer eens te kijken. Lees verder
Perfect Blue (1998) – Recensie
Zoals je misschien zal weten is Black Swan m’n favoriete film en toen ik las dat regisseur Darren Aronofsky de rechten van deze film had gekocht moest ik deze film zien. In Requiem for a Dream heeft hij één van de scènes exact heeft nagemaakt. Kijkend naar Perfect Blue zag ik ook overeenkomsten met Black Swan wat betreft het onderwerp, de werkelijkheid onder controle proberen te houden. Lees verder
Run Lola Run (1998)
Tijd is een bijzonder gegeven, iets dat we niet kunnen stoppen. De beslissingen die we maken kunnen niet worden veranderd. We kijken misschien achteraf terug en denken dan dat we een andere beslissing hadden moeten nemen, maar de werkelijkheid is dat het ten tijde van de beslissing de juiste leek. Relatief kleine dingen kunnen grote consequenties hebben en ik weet dat m’n eigen leven er heel erg anders uit zou hebben gezien als m’n eerste bijbaantje ergens anders was geweest. Ik zou dan bepaalde vrienden niet hebben ontmoet die m’n persoonlijkheid sterk hebben beïnvloed en me de persoon hebben gemaakt die ik vandaag ben. M’n muzieksmaak zou bijvoorbeeld wel heel erg anders geweest kunnen zijn. Deze film kijkt naar de kleine keuzes die een grote impact kunnen hebben gehad op het leven van iemand en onderzoekt de mogelijkheden. Misschien is het niet op zo’n grootste manier als Mr.Nobody deed, maar het concept is erg boeiend. Continue reading
Festen (1998) – Recensie
Kan een film die opgenomen is met DV cameras (waar je zelfs het bandje hoort draaien) en die scènes heeft waarin je de lens ziet bewegen goed zijn? Het antwoord kan je misschien verbazen. Lees verder
Thursday (1998)
In de dagen dat Ro-Disc nog bestond stuurden ze regelmatig nieuwsbrieven met daarin verschillende filmlijsten en interessante recensies van films waar ik vaak nog niet van had gehoord. Eén van die films was Thursday die toen moeilijk te verkrijgen was en allen via Duitse import beschikbaar was. Door de lovende recensies in de nieuwsbrief besloot ik de film maar bij ze bestellen. De film heeft echt jaren op de plank gelegen (heb dat wel vaker), maar het werd tijd om de film te bekijken. Had ik ‘m beter kunnen laten liggen of is deze film de moeite waard? Lees verder
Following (1998) – Recensie
Following is de eerste volledige film die door Christopher Nolan (o.a. Memento, Inception) geschreven en geregisseerd is. De film is voor heel weinig geld gemaakt en het heeft maanden gekost om te filmen, aangezien de acteurs alleen in het weekend beschikbaar waren (ze hadden allemaal een gewone baan). Nadat er in het huis van Nolan was ingebroken vroeg hij zich af wat er zich afspeelt in de gedachten van de inbrekers als ze door een huis lopen en bepaalde zaken zien. Following is zijn uitwerking van dat idee.
Bill is een schrijver die op straat willekeurig mensen volgt. Hij raakt er echter zo verslaafd aan en zo geobsedeerd dat het langzaam lijkt te veranderen in stalking, dat hij op een gegeven moment wordt aangesproken door een man die hij volgt. De man blijkt inbreker te zijn en Bill wil door zijn interesse ook meegaan om te zien hoe hij zijn inbraken pleegt. Het blijft echter niet bij het meegaan en Bill overschrijd constant z’n eigen morele grenzen. Lees verder
Half baked (1998) – Recensie
Dave Chappelle is één van m’n favoriet komieken ooit (samen met Chris Rock). Deze film, waarin hij ver voor zijn bekendheid in de Chappelle show in speelde laat al goed zien hoe goed zijn timing is voor grappen, iets wat hij zelf ook aanhaalt in zijn film Dave Chappelle’s Block Party (die ik een 8 heb gegeven, is echt een goede muziekfilm met ook heel veel grappige momenten).
Half baked had ik al een tijdje niet gezien. Alhoewel het een film is die mensen die regelmatig high worden zeer zal aanspreken, is het ook leuk om als niet roker te kijken. Lees verder