Tag Archives: 2010

by - 0 comments

Stone (2010)

Robert De Niro heeft de laatste jaren heel wat van zijn credit verspeeld. Hij was tijden de acteur waar iedereen naar opkeek en er was geen film van hem die je wilde missen, maar ergens (zo rond 2000) begon hij te kiezen voor slechtere films en rollen die weinig indruk achterlieten. Ik ben er dan ook steeds minder gaan kijken, zelfs Righteous Kill, waar hij samen met Al Pacino (ook in van de groten) in speelt, heb ik nog niet gezien. Het is dat ik een groot van ben van Edward Norton, want anders had ik deze film ook geen kans gegeven. Lees verder

by - 0 comments

Cyrus (2010) – Recensie

Anomolous Material had een tijdje geleden een feature over acteurs die beter bijrollen konden spelen in plaats van hoofdrollen. Eén van de acteurs die in dat lijstje voorkwam was John C. Reilly en ben het daar mee eens. Hij was leuk in Talladega Nights en Step Brothers, maar dat is vooral dankzij z’n tegenspelers. In Walk Hard: The Dewey Cox Story, een parodie op Walk the Line, speelde hij de hoofdrol en ik was zwaar teleurgesteld aangezien de film gewoon niet leuk was. Met Cyrus krijgt hij een herkansing. Weet hij deze film wel te dragen of heeft hij gewoon niet wat nodig is om een hoofdrol te spelen? Lees verder

by - 0 comments

The Oath (2010)

Two Men. Bound to Al-Qaeda. Divided by Fate.

Dat is de regel die gebruikt wordt voor de promotie van deze documentaire, waarbij het verhaal over twee mannen, die beide banden met Al-Qaeda hadden, wordt verteld. Salim Hamdan is opgesloten in Guantanomo Bay nadat hij in Afghanistan is opgepakt. Hij was de chauffeur van Osama Bin Laden. De andere man is Abu Jandal, die een tijd Bin Laden’s bodyguard is geweest. De laatste is inmiddels taxichauffeur in Yemen. Lees verder

by - 0 comments

Megamind (2010) – Recensie

De focus van de meeste tekenfilms is lange tijd op de “good guys” geweest. Na Despicable Me speelt in Megamind een slechterik de hoofdrol met dezelfde naam (met de stem van Will Ferrell). Hij is de aartsvijand van Metro Man (Brad Pitt) die de held is van Metro City, tot groot ongenoegen van Megamind. De twee zijn al jaren bezig met elkaar het leven zuur te maken, maar het goede wint constant. Wanneer Megamind echter één van zijn plannen aan het uitvoeren is lijkt hij eindelijk te winnen en ziet hij zijn droom uitkomen. Hij neemt de stad over en kan zijn slechte plannen uitvoeren. Toch is zijn overwinningsroes niet van lange duur. Lees verder

by - 1 Comment

Buried (2010) – Recensie

Kan een film die zich geheel in één locatie afspeelt interessant zijn? Hitchcock heeft met het ijzersterke Rear Window laten zien dat het mogelijk is. Een andere film (die niet helemaal op één locatie afspeelt, maar wel voor het grootste gedeelte) is Phone Booth met Colin Farrell. In beide films zie je echter meerdere acteurs die nog interactie hebben met de hoofdrolspeler, wat bij Buried niet het geval is. Je zit 95 minuten te kijken naar Paul Conroy (Ryan Reynolds), een vrachtwagen chauffeur die in Irak werkt, die vastzit in een doodskist onder de grond. Zijn enige middelen zijn een Blackberry, een Zippo, een potlood en wat “glowsticks”. Werkt dit net zo goed als in eerder genoemde films? Lees verder

by - 0 comments

Joan Rivers: A Piece of Work (2010) – Recensie

Voordat ik deze documentaire zag wist ik eigenlijk helemaal niets over Joan Rivers. Had haar naam wel eens gehoord en wel eens een foto van haar gezien, maar wie ze nu precies was en wat ze deed wist ik niet. Deze documentaire brengt je al snel “up to speed” als je dat niet weet. Joan Rivers is een comedienne die jaren lang in de late night show van Johny Carson optrad en heel populair was. Inmiddels is ze al 75, maar aan stoppen lijkt ze niet te denken. Lees verder

by - 4 Comments

The Fighter (2010)

Over de jaren heen hebben we al veel films langs zien komen over boksers. De bekendste daarbij is natuurlijk de Rocky reeks en als je de plaatjes van deze film ziet zal je al snel aannemen dat het hier om een zelfde soort film gaat. Alhoewel dat op bepaalde vlakken het geval is, ligt de focus bij The Fighter iets anders dan je zou verwachten. Lees verder

by - 0 comments

Tangled (2010)

Tangled, of Rapunzel zoals de film in Nederland bekend is, is gebaseerd op het originele sprookje uit de verzameling van de Grimm broers. Disney heeft het originele verhaal wel flink aangepast. Het haar van Rapunzel is magisch en heeft de kracht om jeugd te geven en wonden te helen als er een magisch lied wordt gezongen, ook blijft Rapunzel niet zo lang in de toren als in het originele verhaal en is er geen sprake van een prins. Heeft Disney te veel veranderd of weet Tangled een frisse twist aan het verhaal van Rapunzel te geven? Lees verder

by - 5 Comments

Mijn filmjaar: 2010

2010, weer een jaar dat bijna voorbij is en een mooi moment om terug te kijken naar het afgelopen jaar. Het is het eerste jaar van deze blog. Het schrijven van recensies heeft m’n passie voor films alleen maar versterkt en het aantal films dat ik dit jaar heb gezien is dan ook hoger dan ooit. Ik wil bij deze iedereen die deze blog bezoekt dan ook erg bedanken voor het lezen van de reviews en positieve reacties. Uiteindelijk is het leukste van de blog het in contact komen met anderen en hun mening te horen over een film. Dat is voor mij de belangrijkste reden dat ik schrijf.

Bij een jaaroverzicht horen natuurlijk de lijstjes en het heeft nogal wat werk gekost om door de lijst van alle films die ik dit jaar gezien heb heen te gaan om te bepalen welke films in die lijstjes horen. Ik heb er dit jaar maar liefst 300 gezien (voor de statistici onder ons betekent dat elke 1,2 dag één film) en het valt dan ook niet mee om daar je favorieten uit te kiezen. Het bovenstaande plaatje (klik voor een grotere versie) laat bijna alle films zien die ik dit jaar gekeken heb en dat zijn er nog al wat. Lees verder

by - 12 Comments

Black Swan (2010) – Recensie

Bij Black Swan had ik ongeveer hetzelfde gevoel als bij The Social Network. Ik vroeg me ook hier af hoe een film over een bepaald onderwerp, in dit geval ballet, interessant kon zijn. Als je kijkt naar de dansfilms die de afgelopen jaren zijn uitgekomen, dan zijn deze vaak gericht op een jonger publiek en het drama wat er in zit heeft meestal een hoog soap-gehalte. Er stond me echter een hele aangename verrassing te wachten. Lees verder