Dat het als jongere moeilijk is om in een arme achterstandsbuurt op te groeien is door de jaren heen vele malen onderwerp geweest van diverse films. De recente Oscarwinnaar Moonlight is daar een goed voorbeeld van. Helaas hebben dat soort films regelmatig dezelfde verhaallijnen en voel je de clichés al van ver aankomen. Is deze exclusieve Netflix film daarop een uitzondering? Lees verder
Als mensen ergens makkelijk in zijn, is het wel op basis van een paar kenmerken een ander te beoordelen. Dat terwijl je niet in de schoenen van die ander staat en weet wat die persoon allemaal heeft meegemaakt en waar hij of zij mogelijk mee worstelt. Maar wat zou er gebeuren als je dat letterlijk zou meemaken, hoe zou dat je beeld veranderen? Dat is het uitgangspunt van deze romantische film die beschikbaar is via Netflix. Lees verder
Na het verschrikkelijke The Legend of Hercules te hebben gezien, werd de volgende dag deze rampenfilm uitgezonden. Misschien had de film van de dag ervoor me een beetje gebroken, maar ik besloot om deze dan ook maar een kans te geven, want als je één “zand en sandalen” film hebt overleefd waarom niet nog eentje de kans geven? Zelfs als je van tevoren al sterke twijfels hebt over de kwaliteit. Was dit m’n tweede slechte filmavond op rij? Lees verder
Elk jaar komen er van die films uit waarbij je van tevoren al het gevoel hebt “die kan ik beter overslaan”. Het is een soort onderbuikgevoel dat je als filmliefhebber ontwikkeld hebt en vaak blijkt dat gevoel juist te zijn. In 2014 zou de film Hercules met in de hoofdrol Dwayne Johnson uitkomen en niet lang daarvoor was er ineens deze film. Ik weet niet of het de bedoeling was dat The Legend of Hercules probeerde wat omzet weg te snoepen, maar alles schreeuwde dat het een B-film was. Ik sloeg de film dan ook over, maar toen deze recent op TV werd uitgezonden besloot ik ‘m te zien. Daarvan heb ik een wijze les geleerd: soms moet je dit soort films gewoon kijken om een goed perspectief te krijgen over films die wel de moeite waard zijn. Lees verder
Op basis van de titel zou je misschien kunnen denken dat dit het vervolg is op Richard Linklater’s Boyhood, een film die me persoonlijk niet zo te raken als de gemiddelde recensent, maar deze film heeft behalve de gelijkenis in titel maar weinig overeenkomsten. Girlhood speelt zich af in een Franse buitenwijk en volgt de zestienjarige Marieme (Karidja Touré). Lees verder
Het liefdesleven is niet altijd makkelijk en ook de hoofdpersoon van deze documentaire worstelt ermee. Ravi Patel is al bijna 30 en is nog steeds single. Z’n familie komt uit India en omdat z’n ouders van mening zijn dat het te lang duurt, besluiten ze hem te helpen om een vrouw te zoeken. Daarbij wordt de rest van de familie ook ingeschakeld evenals een in Amerika bedacht systeem waarbij de gegevens over de mannen/vrouwen die op zoek zijn naar een partner op een soort CV onder elkaar worden verdeeld. Z’n zus Geeta volgt Ravi bij z’n zoektocht en laat zien hoe hoog de druk is vanuit de familie en hoe je daar als kinderen mee omgaat. Lees verder
Net zoals licht niet kan ontsnappen uit een zwart gat, kunnen we als mensen niet ontsnappen aan de voorwaartse beweging van tijd. Er is geen overtuigend bewijs dat er tijdreizigers zijn, maar dat betekent nog niet dat we er daardoor niet over dromen. Dat levert interessante boeken, series en films op die ik, hoe slecht ze soms ook zijn, met liefde verorber. Time Lapse stond ook al een tijd om m’n to watch lijst en hoewel niet iedereen er positief over is, was ik toch benieuwd. Lees verder
Wat is er beter dan de week te beginnen met een lach? En in dat opzicht is The Gunfighter een film die zichzelf totaal niet serieus neemt en met een vrij origineel idee een lach op je gezicht weet te toveren. Lees verder
Ik heb ze gelukkig niet vaak, maar er zijn van die dagen waarop alles mis lijkt te gaan. Treinen die uitvallen, apparaten die plotseling niet meer werken, eten dat mislukt, noem het maar op. De wet van Murphy lukt regelmatig te kloppen: Alles wat verkeerd kan gaan zal verkeerd gaan. En dat is precies wat de hoofdpersoon uit deze film aan den lijve ondervindt. Lees verder
Binnen de kunstwereld zijn de meestervervalsers de meest interessante personen, niet omdat ze er vaak zoveel geld aan verdienen en er in slagen om diverse experts om de tuin te leiden, maar simpelweg omdat ze in staat zijn de stijl van diverse andere kunstenaars eigen te maken en soms zelfs beter werk te produceren. Wolfgang Beltracchi is daar een voorbeeld van, een zeer rationele man die min of meer door de liefde voor kunst van z’n vader in dat wereldje rolde en er door de jaren heen achterkwam dat hij veel geld kon verdienen als hij schilderijen aanpaste en later vervalste. Het leverde hem miljoenen op, maar uiteindelijk ook een gevangenisstraf. Lees verder