Wijsheid komt met de jaren, althans dat is het gezegde. Maar voor Elle (Lily Tomlin) is dat maar de vraag. Ze heeft geen goed contact meer met haar dochter, heeft net haar relatie met haar vriendin verbroken en heeft alleen nog maar geld voor haar basisbehoeften. Ze was ooit eens succesvolle schrijfster, maar publiceert al tijden niet meer. Geheel onverwacht verschijnt haar kleindochter Sage (Julia Garner) bij haar op de stoep met de vraag of ze geld kan lenen. Na even doorgevraagd te hebben blijkt ze het geld nodig te hebben voor een abortus waarvoor ze in de middag een afspraak gemaakt heeft. Oma Elle mag dan misschien het geld niet hebben, maar ze besluit er samen met haar kleindochter een aantal bezoeken te brengen om het bij elkaar te krijgen. Lees verder
Tag Archives: 2015
The Perfect Guy (2015) – Recensie
We hebben allemaal wel onze obsessies. Gezonde, positieve obsessies is natuurlijk niets mis mee. Of dat nu heel tijdelijk is als je bijvoorbeeld heel graag een bepaald artikel wilt kopen en je je helemaal inleest/Youtube video’s er over bekijkt en niet kan wachten tot het op je deurmat valt (of heb ik dat alleen maar?) of het tot je willen nemen van heel veel informatie over een specifiek onderwerp. Een obsessie geeft je een drive, motivatie om dingen te doen en soms je te pushen naar een indrukwekkend resultaat. Maar een obsessie kan ook de andere kant opgaan en er toe leiden dat je nergens anders meer een oog voor hebt, je niet langer normaal functioneert en in sommige situaties ook anderen emotioneel raakt. Hoe dat kan uitpakken laat The Perfect Guy zien. Lees verder
Phantom Boy (2015) – Recensie
Op animatiegebied ontkom je bijna niet aan films over of pratende dieren en prinsessen. Daar hoeft in principe niets mis mee te zijn (het recente Zootropolis is daar een goed voorbeeld van), maar daardoor krijg ik toch het gevoel dat er soms te weinig onderscheidend vermogen is binnen het genre. Het was dan ook verfrissend om te zien dat Phantom Boy het anders doet, met ook nog eens een hoop originaliteit. Lees verder
Alvin and the Chipmunks: The Road Chip (2015) – Recensie
Het is als ouder niet altijd een pretje om naar de film te moeten gaan. Natuurlijk is het heerlijk om met je kind tijd door te brengen en na afloop over een film te praten, maar soms willen ze graag naar films toe waar je zelf niet al te enthousiast over bent. Recent moest ik nog door de nieuwste, slaapverwekkende film van Woezel en Pip heen zitten, maar maakte het plezier van m’n dochter het één en ander goed. Tijdens de vorige vakantie was de keuze gevallen op de nieuwste Alvin and the Chipmunks film en omdat ik niet zeker wist of de andere films die draaiden geschikt zouden zijn gingen we ook daadwerkelijk naar deze derde film in de serie. De eerste film was niet bijzonder goed, maar ik wilde deze film ook een kans geven. Dat had ik beter niet kunnen doen. Lees verder
Ellis (2015) – Recensie
Ellis Island, New York. Een verlaten, vervallen gebouw waar de verf van de muur is afgebladderd lijkt ver voorbij z’n glorietijd te zijn. Maar deze plek, op dit eiland is belangrijk, want het is vanuit deze plek dat een groot deel van Amerika bevolkt werd. Het is deze plek waar miljoenen Europeanen, uit diverse landen, na een zware boottocht aankwamen in de hoop een nieuw leven te beginnen, om de Amerikaanse droom waar te maken. Mensen die alles wat hen dierbaar was achterlieten en een onzekere toekomst tegemoet gingen. Ellis vertelt het verhaal van één migrant en probeert die plek op Ellis Island weer tot leven te brengen. Lees verder
For Grace (2015) – Recensie
Hoeveel balans heb jij in je leven? Heb je het gevoel dat je voldoende tijd en aandacht kan geven aan zowel je werk/studie als aan de zaken daarbuiten zoals familie, vrienden en hobby’s? Als ik naar mezelf kijk denk ik die balans wel te hebben gevonden. Die balans komt natuurlijk met wat compromissen. Zou deze blog bijvoorbeeld beter kunnen zijn? Ja, ik zou veel meer tijd aan het schrijven van recensies willen besteden zodat de kwaliteit omhoog gaat, meer artikelen willen schrijven en noem maar op. Maar ik heb een bewuste keuze gemaakt om de hoeveelheid tijd die ik er aan besteed te beperken tot een nivo waar ik nog steeds voldoening krijg, ook al zit ik dan misschien niet op het hoogst bereikbare nivo.
Dat is anders voor chef Curtis Duffy, die leeft voor het koken. Hij werkte voor hooggewaardeerde chef Charlie Trotter, hij was “chef de cuisine” bij het drie Michelin sterren restaurant Alinea, ging daarna bij Avenues werken en bezorgde het restaurant twee Michelin sterren. Toch voelde hij zich bij dat restaurant beperkt. De keuken was te klein en er waren constant uitdagingen doordat er te weinig personeel en bestek was. Hij neemt het besluit om z’n eigen restaurant, Grace, in Chicago te openen op een moment waarop het op persoonlijk vlak niet erg goed gaat. Lees verder
The Fear of 13 (2015) – Recensie
Nick Yarris heeft een gave. Hij is in staat om verhalen op zo’n manier te vertellen dat je als toehoorder aan z’n lippen hangt, wilt weten wat hij nog meer te vertellen heeft. Hij is in staat om tot in detail verscheidene situaties tot leven te brengen en een kleurrijk beeld te vormen. Het komt niet vaak voor dat je nog mensen tegenkomt die echt in staat zijn op deze manier een verhaal te vertellen. Natuurlijk zijn er verhalen in de vorm van boeken, series en films, maar hoe vaak luister je aandachtig naar wat één persoon op basis van z’n ervaringen allemaal vertelt? Nick Yarris is zo’n man. Hij is echter ook ter dood veroordeeld en heeft besloten dat niet meer aan te vechten en in deze documentaire te vertellen over z’n jeugd, z’n criminele activiteiten en z’n tijd in de gevangenis. Lees verder
A Bigger Splash (2015) – Recensie
Er zijn soms van die films, die er op papier erg interessant uitzien. Bij A Bigger Splash is dat vooral zo door de cast. Ralph Fiennes, Tilda Swinton, Dakota Johnson en Matthias Schoenaerts zijn stuk voor stuk acteurs die zichzelf meer dan bewezen hebben. En als je de poster ziet, dan is het al snel duidelijk dat dit geen rolprent is waarin alles groot en actievol is, maar waarin het acteerwerk de focus zal zijn. En alhoewel dat het daarmee helemaal goed zit, weet de film als geheel helaas niet aan de verwachtingen te voldoen. Lees verder
Land of Mine (2015) – Recensie
Regelmatig hoor je nog verhalen dat er bij graafwerkzaamheden onontplofte bommen worden gevonden. Zelf heb ik het als kleine jongen meegemaakt dat we in het weekend moesten logeren bij m’n oma omdat er net buiten het centrum van Rotterdam een bom uit de oorlog onschadelijk gemaakt moest worden. Ik kan me nog goed herinneren hoe groot het ontruimingsgebied was en wat de impact zou zijn geweest als deze af was gegaan. Het is maar moeilijk voor te stellen hoeveel er in de tweede wereldoorlog gebruikt zijn. Het waren echter niet de enige explosieven die gebruikt werden. Zo werden de stranden in Denemarken bezaait met twee miljoen landmijnen, zodat de Duitsers beschermd waren tegen een invasie vanaf het water. Die moesten na de oorlog ook weer onschadelijk gemaakt worden en daarvoor werden Duitsers ingezet. Land of Mine vertelt het verhaal van een groep jonge soldaten die gedwongen worden dit extreem gevaarlijke werk uit te voeren. Lees verder
Brooklyn (2015) – Recensie
Dat de wereld is verandert zal niemand verbazen, maar soms vraag ik me af hoe anders we met elkaar om zouden gaan wanneer we niet de constante afleiding hadden van Twitter, Facebook en allerlei andere apps. Het laatste nieuws, waar ook ter wereld, kunnen we binnen een paar minuten weten en lieve berichten nemen we tot ons maar vergeten we binnen een paar minuten. De “romantiek” van contact met elkaar maken lijkt min of meer te verdwenen te zijn. Niet langer bij een vaste telefoon zitten om te wachten tot iemand je belt, niet op een bepaalde tijd met iemand afspreken en geduld hebben tot degene verschijnt (en als dat niet zo is naar huis gaan) of de foto’s die je tijdens de vakantie maakt pas kunnen bekijken en laten zien als je thuis bent. Er zijn momenten dat ik dat wel eens mis en Brooklyn versterkte dat gevoel nog meer. Lees verder