Alhoewel Netflix elk jaar naast series ook diverse films uitbrengt, waren dat vaak films die maar moeilijk aan te raden waren. Gelukkig lijkt men dat bij Netflix ook te realiseren en begint de streaming service langzaam maar zeker steeds meer films uit te brengen die de moeite waard zijn. Roma is daar een recent voorbeeld van, maar ook van Cloverfield Paradox en Annihilation heb ik dit jaar erg van kunnen genieten. Recent kwam Bird Box uit, met Sandra Bullock in de hoofdrol. Maakt deze titel ook deel uit van de stijgende lijn in kwaliteit? Continue reading
Tag Archives: 2018
They Shall Not Grow Old (2018) – Recensie
Dat regisseur Peter Jackson fan is van het werk van J.R.R.Tolkien heeft hij bewezen met z’n verfilmingen van The Lords of the Rings en The Hobbit boeken. Maar daarnaast is hij ook altijd zeer geïnteresseerd geweest in de eerste wereldoorlog, gedeeltelijk omdat z’n opa er vocht en overleed voordat hij werd geboren. Hij verzamelt niet alleen uniformen uit die periode, maar heeft ook een collectie van ongeveer 15 gerestoreerde voertuigen. En de grootste verzameling van werkende vliegtuigen uit die periode, die stuk voor stuk operationeel zijn. Met die passie benaderde hij ook dit project, waarbij hij toegang kreeg tot het Imperial War Museum. Als je aan een wereldoorlog denkt, dan is dat meestal de tweede, maar de eerste wereldoorlog met z’n loopgraven mag ook niet worden vergeten. En Jackson stelde zichzelf als doel deze oorlog onder de aandacht te brengen door enkel gebruik te maken van beelden uit die tijd en de verhalen van de veteranen als voiceover. En het resultaat is verbluffend. Continue reading
Home Alone Again: Een nieuw deel met Macaulay Culkin?
Eén van de beste kerstklassiekers is uiteraard Home Alone met Macaulay Culkin. En alhoewel er nog diverse vervolgen kwamen, bleef het origineel de favoriet. Maar hoe zou een nieuwe Home Alone met de originele acteur er uit zien? De inmiddels 38-jarige acteur speelt in een nieuwe Google reclame zijn rol nog één keer en dat resulteert in een heerlijk stukje nostalgie met een moderne inslag. Continue reading
Roma (2018) – Recensie
Regisseur Alfonso Cuarón is dankzij Gravity, één van m’n favoriete films, een regisseur die ik in de gaten hou. Natuurlijk maakte hij daarvoor al andere topfilms zoals bv. Children of Men en het is iemand die z’n visie op bijna magische wijze weet te realiseren. Denk aan lange shots waarbij je je afvraagt hoe ze gemaakt zijn in Children of Men of het systeem dat gebouwd werd om de lichtinval van CGI omgevingen van Gravity op de helmen van de acteurs te laten zien. Een regisseur die technisch ingewikkelde shots moeiteloos laat lijken en waarbij je je regelmatig afvraagt hoe hij die technische hoogstandjes weet te realiseren. Als je Roma bekijkt zou je de indruk kunnen krijgen dat hij het hier simpel houdt, maar als je goed kijkt is dat duidelijk niet het geval. Continue reading
Mortal Engines (2018) – Recensie
Mortal Engines speelt zich af in een wereld die enorm veranderd is, nadat de “60-Minute War” de aarde zoals we die kennen heeft vernietigd. Amerika is onbewoonbaar, middelen voor het dagelijks bestaan zijn enorm schaars en technologie is verdwenen. Om te overleven zijn steden omgebouwd tot enorme machines die verplaatsbaar zijn, zodat ze op jacht kunnen gaan naar andere steden. Wanneer ze die vinden proberen ze deze als piraten onder controle te krijgen, zodat ze deze kunnen gebruiken als grondstoffen voor hun eigen stad. In deze wereld is Londen één van de grootste verplaatsbare steden en in de openingscènes wordt deze wereld effectief neergezet. Een soort steampunk-achtige omgeving waarin alleen de sterksten overleven en gevaar overal aanwezig is. Maar een film moet meer zijn dan een wereld, het moet ook een verhaal vertellen dat de moeite waard is. Slaagt regisseur Christian Rivers daar ook in? Continue reading
Aquaman (2018) – Recensie
Je hebt maar één keer om een eerste indruk te maken en toen DC, geïnspireerd door het succes van Marvel en hun “shared universe” van films die allemaal samenhangen, hetzelfde probeerde was dat niet echt succesvol. Batman vs. Superman stelde teleur en datzelfde was het geval voor Justice League. Waar de Marvel films voornamelijk luchtig en entertaining waren, was dat niet het geval in het universum van DC. Dat hoeft uiteraard geen probleem te zijn, zoals de Batman films van Christopher Nolan hebben bewezen, maar het grote publiek keek simpelweg niet zo uit naar de films van de studio. Wonder Woman bleek de uitzondering te zijn, maar die slaagde er in een andere toon neer te zetten. In Justice League werd Aquaman geïntroduceerd en Jason Mamoa gaf het karakter zowel een serieuze als ook luchtige toon door bijvoorbeeld grappen te maken over Batman. Nu krijgt dit personage z’n eigen film. Is dit weer een teleurstellende DC film of heeft het bedrijf eindelijk de juiste balans weten te vinden? Continue reading
The Bill Murray Stories: Life Lessons Learned from a Mythical Man (2018) – Recensie
Bill Murray is een acteur die dankzij diverse iconische rollen (bv. Ghostbusters, Groundhog Day of Lost in Translation) er in is geslaagd zich een plek te veroveren in de harten van vele filmfans. Maar ook buiten z’n filmografie is hij er in geslaagd om een soort legende om zich heen te creëren. Hoe? Door simpelweg plotseling te verschijnen bij alledaagse momenten en zichzelf te zijn. Dankzij het internet wordt dit met de wereld gedeeld en lees je hoe hij ineens op de trouwfoto’s van een bruidspaar stond, de afwas bij een feestje deed of voor een oma Happy Birthday zong. Maar waarom vinden we het zo leuk daar over te lezen? Dat is de vraag waar regisseur Tommy Avallone een antwoord op probeert te geven. Continue reading
Mowgli (2018) – Recensie
Iets wat je altijd op school leert is dat competitie binnen een bepaalde markt goed is voor de consument. Het zorgt ervoor dat bedrijven moeten blijven innoveren om er voor te zorgen dat hun producten potentiële klanten het meest aanspreekt. Ook op het gebied van film is dat niet anders. De ene actiefilm kan daardoor kop en schouders uitsteken boven andere titels die rond dezelfde tijd uitkomen. Ze kunnen echter wel heel anders zijn en daardoor dezelfde klanten trekken. Dat wordt moeilijker wanneer beide titels over hetzelfde onderwerp gaan. Dan wordt al snel één van de twee als beste bestempeld en dat is precies het probleem waar Mowgli, de nieuwste film gebaseerd op het wereldberoemde verhaal The Jungle Book van Kipling, mee te kampen heeft. Continue reading
Widows (2018) – Recensie
Regisseur Steve McQueen heeft de afgelopen jaren naam voor zichzelf gemaakt met titels als Shame, Hunger en 12 Years a Slave. Stuk voor stuk kwaliteitstitels die echter wel meer filmhuis- dan “breed publiek” films zijn. Met Widows, een remake van een Britse serie uit 1983, maakt hij een film die een breder publiek aan zal spreken. Is hij daarin succesvol? Continue reading
The Price of Everything (2018) – Recensie
Het enige wat ik met kunst in de vorm van schilderijen/beelden etcetera heb, is dat ik gefascineerd ben in het wereldje er om heen. Alhoewel ik best wel eens een museum bezoek, doen kunstwerken die ik daar zie maar weinig. Maar om te zien hoe de kunstwereld werkt, hoe kunstenaars hun werk maken en de gekte ervan is fascinerend. Het aantal documentaires/films dat ik er inmiddels over heb gezien is enorm (dit was twee jaar geleden m’n top 10) en The Price of Everything sprak me dan ook enorm aan. Is het niet vreemd dat een werk van een artiest vaak meer oplevert als deze dood is of dat sommigen kunst meer kopen als investering dan als iets waarvan ze echt genieten? In deze film worden niet alleen verzamelaars en kunstenaars gevolgd (de uiterst succesvolle Jeff Koons en Larry Poons wiens werk niet meer “hot” is), maar krijgt regisseur Nathaniel Kahn ook toegang achter de schermen bij veilinghuis Sotheby’s. Dat levert een boeiend beeld op waarbij je je soms afvraagt of geld uiteindelijk niet iets heel erg heeft kapotgemaakt. Continue reading