Games geven je als speler de controle over een ander personage die dingen in de speelwereld kan doen die in het echte leven vaak onmogelijk zijn. Dat is ook het geval voor de Assassin’s Creed serie van games, waarbij je als lid van een geheime orde eeuwen geleden door oude steden kon begeven en met de gratie van een parcours runner over daken kon bewegen om het op te nemen tegen de Templars. Aangezien niet alle games zich rond dezelfde tijd afspeelden werd er een element toegevoegd in het “heden”, waarbij door middel van een machine, de Animus, het mogelijk is om in het verleden van een persoon te springen om op die manier artefacten op te sporen die een link met het scheppingsverhaal hebben en waarmee de mensheid kan worden beïnvloed. Het lijkt bij populaire spelseries onvermijdelijk dat er een film van gemaakt wordt en helaas leert de geschiedenis dat die stap bijna altijd resulteert in een film die niet werkt (denk aan het teleurstellende Warcraft). Is dat hier anders? Lees verder