15 jaar geleden was er een groep vrienden die besloten om een hip hop groep te beginnen. Ze wisten een kleine kelder van een boekenwinkel om te toveren tot een plek waar ze konden oefenen en optreden en ze ter plekke teksten verzonnen, gebaseerd op suggesties uit het publiek. De groep Freestyle Love Supreme zou lange tijd onbekend blijven, maar een aantal leden zijn echter uitgegroeid tot wereldsterren. Christopher Jackson brak door met zijn rol van Washington in Hamilton, Thomas Kail begeleidde de groep en deed dat ook voor Hamilton. En de bekendste is natuurlijk Lin-Manuel Miranda, die Hamilton schreef en inmiddels een groot aantal filmrollen op z’n naam heeft staan en daarnaast diverse Disney nummers heeft geschreven voor onder andere Moana en Mary Poppins Returns. Deze documentaire laat de reis zien die ze hebben meegemaakt en de rol die de groep in hun succes heeft gespeeld. Continue reading
Tag Archives: bespreking
Hamilton (2020) – Recensie
Hype voor een bepaald stuk entertainment kan gevaarlijk zijn. Er kan een moment komen dat je verwachtingen zo hoog zijn, dat iets alleen nog maar kan tegenvallen. Het toneelstuk Hamilton, dat gaat over één van de “founding fathers” van Amerika, is iets waar ik al jaren in diverse podcasts alleen maar lovende verhalen over hoorde. Het toneelstuk was altijd uitverkocht en de prijzen voor een kaartje waren astronomisch. En gezien het onderwerp had ik zo’n m’n bedenkingen. Toen de soundtrack uitkwam heb ik ‘m misschien een keertje opgezet, maar niet m’n volle aandacht gegeven en dat was het. Ik kon me niet voorstellen dat dit toneelstuk echt zo bijzonder was. Toen Hamilton vorige week op Disney+ verscheen moest ik ‘m echter wel zien, om eindelijk dit stuk m’n volle aandacht te geven en voor mezelf een mening te kunnen vormen over deze historische musical. En ben ik blij dat ik dat gedaan heb. Continue reading
Dads (2019) – Recensie
Het was afgelopen zondag vaderdag en Apple pakte die gelegenheid aan om op de Apple TV+ service de documentaire Dads uit te brengen. Een documentaire die, zoals de titel al duidelijk maakt, gaat over het vaderschap. Deze film is geregisseerd door Bryce Dallas Howard en ze laat een groot aantal vaders aan het woord over hun ervaringen met het vaderschap. Dat zijn naast bekende regisseurs en acteurs, zoals Judd Apatow, haar eigen vader Ron Howard, Neil Patrick Harris, Jimmy Fallon, Will Smith, Ken Jeong en Hasan Minhaj, ook vaders uit verschillende landen en diverse situaties. Continue reading
Wiren (2018) – Recensie
Toen ik recent naar de Movieinsiders podcast luisterde, kwam in hun aflevering over Da 5 Bloods ter sprake dat je eigenlijk ook wel een interview moest lezen dat Spike Lee had gegeven over de film. Die zou je extra achtergrond geven, waardoor je de film beter snapt. Uiteraard is het mooi als extra informatie verdieping kan geven, maar zelf ben ik van mening dat je een film moet kunnen zien zonder extra informatie. Een film moet in staat zijn geheel op eigen benen te staan en de kijker alle nodige informatie te geven. Dat kan vervolgens een startpunt zijn om je verder te verdiepen in een onderwerp, maar je moet niet het gevoel hebben dat je dingen mist omdat je de achtergrond niet kent. Datzelfde gevoel bekroop me echter wel bij het bekijken van Wiren, dat (zoals de trailer duidelijk maakt) gebaseerd is op ware gebeurtenissen. Continue reading
Da 5 Bloods (2020) – Recensie
Het aantal films (en daarmee uiteraard het aantal recensies) dat ik de afgelopen maanden heb gekeken blijft maar dalen. En dat is niet omdat er niets te kijken is, integendeel. M’n Netflix lijst is nog steeds enorm en ik blijf er titels aan toevoegen en m’n IMDb lijst van films die ik nog wil zien bestaat uit 379 titels. Toch zoek ik m’n ontsnapping aan realiteit een stuk minder in films. Gedeeltelijk omdat films me steeds minder vaak weten te verbazen en liever anderhalf a twee uur buiten loop in rustige gebieden, dan een nog groter gedeelte van de dag thuis te zitten. Toch was ik wel benieuwd naar de nieuwe film van regisseur Spike Lee. Je kan van zijn films veel vinden, maar ze zijn altijd uniek. Da 5 Bloods is z’n nieuwste en is nu beschikbaar via Netflix. Continue reading
Penoza: The Final Chapter (2019) – Recensie
Penoza was een serie die ik (grotendeels) met veel plezier heb gekeken. Het verhaal van een vrouw die de rol van haar man in de onderwereld overneemt nadat hij vermoord is, was boeiend. Met een sterke cast en een hoop gebeurtenissen in de vijf seizoenen was het voor mij een vast moment in de week om voor de TV te zitten. Het open einde van de serie deed een beetje denken aan The Sopranos, maar ik had er vrede mee. Totdat er bekend werd dat er nog een film zou worden gemaakt.
M’n eerste gevoel was dat dit totaal niet nodig was en ik vroeg me af waarom dit concept nog verder moest worden uitgemolken. Reden voor mij om dan ook niet naar de bioscoop te gaan om ‘m daar te zien. Toen hij echter een aantal weken geleden op VOD stond en ik nog tegoed had gekregen van Pathé voor hun VOD dienst, besloot ik de film dan toch maar te kijken. Ik zou hoogstens twee uur van m’n tijd kwijt zijn. Met extreem lage verwachtingen zette ik “The Final Chapter” op. Wist dit echte slot van Penoza me nog te verrassen? Continue reading
Netflix vs. the World (2019) – Recensie
Netflix is een service waarvan de meesten van ons al niet meer voor kunnen stellen dat we het niet hadden. Met z’n grote aanbod van films en een hoop originele series is deze VOD-dienst een vaste bestemming geworden in het dagelijks leven van velen. Toch is de service in Nederland pas sinds 2013 beschikbaar en onstond het bedrijf in 1997. De documentaire kijkt naar deze video on demand gigant en met name hoe het er in is geslaagd om zo succesvol te zijn. Continue reading
Les Misérables (2019) – Recensie
Tijdens de openingsmomenten van de Franse film Les Misérables, waarin je grote menigtes mensen uit hun dak zien tijdens het WK voetbal van 2018, krijg je het met de bril van nu, in een maatschappij waar je er voor zorgt dat er voldoende afstand van elkaar houdt, misschien een beetje benauwd. Uiteraard was dit niet de visie, maar het is bijna vervreemdend om te zien. De titel doet misschien vermoeden dat het hier om een nieuwe versie gaat van het bekende boek van Victor Hugo. Er is geen directe link, maar de gebeurtenissen spelen zich wel af in Montfermeil. Het is de plek waar Hugo z’n boek schreef en regisseur Ladj Ly zijn eigen verhaal vertelt. Continue reading
Beastie Boys Story (2020) – Recensie
Het is een enorme uitdaging om als artiest relevant te blijven. Je hoeft maar te kijken naar het aantal one hit wonders (Big Shaq, PSY etc) die enorme hits hadden, maar er geen blijvende carrière van hebben weten te maken. Zelf grote namen zijn zo goed als hun laatste album en moeten hard hun best blijven doen om relevant te blijven. Als je kijkt naar hip hop is het aantal echte sterren enorm klein. Bekende groepen en artiesten uit de jaren ’80 en ’90 zijn verdwenen of vergeten. Eén van de uitzonderingen daarop waren de Beastie Boys. Een groep die in de jaren ’80 startte als punkgroep, de switch maakten naar hip hop en evolueerden tot muzikanten die maakten wat ze wilden, zelfs als dat geheel instrumentale nummers waren. Nadat Adam Yauch (MCA) in 2012 aan kanker overleed, besloten de overige leden geen muziek meer te maken. Ze brachten eerder een boek uit en nu is er deze, door Spike Jonze geregisseerde, documentaire. Continue reading
LA Originals (2020) – Recensie
De muziekwereld heeft een hoop artiesten die wereldbekend zijn door hun muziek en persoonlijkheid. Artiesten die in hun genres iets bijzonders wisten te maken en daarmee hun stempel wisten te zetten. Denk aan Beyoncé, Justin Timberlake, Eminem, 50 Cent, Cypress Hill en House of Pain. Wat al deze artiesten echter ook gemeen hebben is dat ze allemaal tatoeages hebben van Mister Cartoon. Deze kunstenaar uit Los Angeles was al vanaf jonge leeftijd bezig met tekenen en graffiti. Hij ontwierp T-shirts voor de eigenaren van low-riders. Het was pas jaren later dat hij ook z’n tekeningen op de huid van anderen ging zetten. En aangezien deze mensen wereldbekend waren, maakte hij al snel een naam voor zichzelf. Hij had dat succes mede te danken aan Estevan Oriol, een tourmanager voor Cypress Hill, House of Pain en Funkdoobiest, die als enige begon met het vastleggen van optredens op video en het maken van foto’s. De twee werden hechte vrienden en samen hebben ze de wereld weten te veroveren. Oriol wil met deze documentaire laten zien hoe die reis er uit zag. Continue reading