De laatste tijd kijk ik steeds meer Koreaanse films en nog mooier is dat ik bijna elke keer blij verrast ben door de kwaliteit. De verhalen zijn sterk, vaak onverspelbaar en vaak heel anders dan de standaard Hollywood films. Is het The Man from Nowhere ook weer gelukt om me te verrassen? Lees verder
Tag Archives: Drama
The Good, the Bad, the Weird (2008)
Nee, het is geen tikfout, deze film heet echt The Good The Bad The Weird. Sergio Leone heeft er niets mee te maken en ook Clint Eastwood is nergens te bekennen. Toch is wel duidelijk dat The Good, The Bad and The Ugly een grote inspiratie is geweest voor deze western van Koreaanse bodem. Zuid-Korea heeft een grote filmindustrie en weet af en toe ware een waar meesterwerk af weten te leveren, zoals bijvoorbeeld Old Boy. Is deze western net zo goed? Lees verder
127 Hours (2010) – Recensie
127 Hours is het waargebeurde verhaal van Aron Ralston, een bergbeklimmer die in Utah aan het klimmen was en zeer ongelukkig viel waarbij zijn rechterarm onder een rotsblok terecht kwam (voor degenen die het verhaal niet kennen een spoiler, selecteer om te lezen) [spoiler]en heeft uiteindelijk zijn arm af moeten snijden om zichzelf te bevrijden.[/spoiler]
Wanneer je dit verhaal al kent, is de film dan nog de moeite waard. Wil je net zoals in bijvoorbeeld Buried, bijna een hele film op één locatie zien? Lees verder
Legacy (2010) – Recensie
Idris Elba is Malcom Gray, die deel uitmaakt van een geheim team dat wordt ingezet op diverse missies. Bij één van die missies in Oost Europa gaat het echter mis en Gray houdt daar de nodige littekens (zowel fysiek al mentaal) aan over. Wanneer hij terug in Amerika is sluit hij zich op in een apartement, om vervolgens uit te zoeken waarom het mis is gegaan en wie daarvoor verantwoordelijk is. Lees verder
Handsome Harry (2009) – Recensie
Harry Sweeney (Jamey Sheridan) is een ex-marinier die in een klein stadje z’n eigen bedrijfje heeft opgericht. Hij heeft alles goed voor elkaar en staat op het punt zijn zaak te verkopen. Wanneer hij door een oude vriend, Thomas Kelley (Steve Buscemi) gebeld wordt reist hij naar hem toe. Thomas is ongeneeslijk ziek en bij zijn bezoek komt het verleden ook ter sprake. Harry is samen met z’n oude vrienden schuldig aan een misdaad waar ze allemaal niet meer over hebben gepraat. Thomas heeft als laatste wens uit te zoeken wie wat heeft gedaan en excuses aan te bieden. Het is voor Harry een onvergetelijke en pijnlijke reis in z’n eigen verleden. Lees verder
True Grit (2010) – Recensie
De gebroeders Coen hebben over de jaren heen een indrukwekkende lijst met films op hun naam gezet waaronder Fargo, No Country For Old Men, Burn After Reading, O Brother, Where Art Thou? en The Big Lebowski. Het zijn stuk voor stuk heel unieke films en de broers weten elke keer weer hun eigen stempel op hun films te zetten, waardoor ze opvallen en anders zijn dan andere films. True Grit is hun volgende film en een remake van de gelijknamige film uit 1969 met in de hoofdrol John Wayne. Lees verder
Ondine (2009) – Recensie
Iedereen kent z’n klassieke sprookjes wel. Als kind zullen de meesten wel de verhalen van Hans en Grietje, Roodkapje en Sneeuwwitje gehoord hebben. Het zijn verhalen die al eeuwen oud zijn, maar desondanks nog steeds worden verteld omdat ze allemaal een bepaalde waarheid in zich hebben, een les die er uit geleerd kan worden. Vaak is dat de angst voor het slechte, dat uiteindelijk overwonnen wordt.
Een ondine is volgens Wikipedia een mythologische waternimf en zoals het met verhalen gaat worden deze door het vaak vertellen aangepast en worden er lokale elementen in opgenomen. Zo heten deze wezen in de Ierse versie Selkies en zijn het zeehonden, die door een huid af te doen veranderen in een mens.
De film neemt dit verhaal als basis, waarbij de visser Syracuse (Colin Farrell) tijdens het vissen een vrouw, Ondine (Alicja Bachleda), in zijn netten vindt. De vrouw blijkt nog te leven en zegt dat ze door niemand gezien wil worden. Syracuse heeft een afgelegen huisje waar ze kan verblijven. Ze gaat een paar keer mee terwijl hij gaat vissen en telkens wanneer ze een lied zingt zitten z’n netten vol met vis.
De visser is gescheiden en heeft met z’n ex een dochtertje, Annie (Alison Barry), die in een rolstoel zit en regelmatig voor dialyse naar het ziekenhuis moet. Wanneer ze eindelijk een electrische rolstoel krijgt, heeft ze meer vrijheid en kan ze ook alleen op onderzoek en ontdekt ze het geheim dat haar vader verborgen houdt. Lees verder
Cyrus (2010) – Recensie
Anomolous Material had een tijdje geleden een feature over acteurs die beter bijrollen konden spelen in plaats van hoofdrollen. Eén van de acteurs die in dat lijstje voorkwam was John C. Reilly en ben het daar mee eens. Hij was leuk in Talladega Nights en Step Brothers, maar dat is vooral dankzij z’n tegenspelers. In Walk Hard: The Dewey Cox Story, een parodie op Walk the Line, speelde hij de hoofdrol en ik was zwaar teleurgesteld aangezien de film gewoon niet leuk was. Met Cyrus krijgt hij een herkansing. Weet hij deze film wel te dragen of heeft hij gewoon niet wat nodig is om een hoofdrol te spelen? Lees verder
Buried (2010) – Recensie
Kan een film die zich geheel in één locatie afspeelt interessant zijn? Hitchcock heeft met het ijzersterke Rear Window laten zien dat het mogelijk is. Een andere film (die niet helemaal op één locatie afspeelt, maar wel voor het grootste gedeelte) is Phone Booth met Colin Farrell. In beide films zie je echter meerdere acteurs die nog interactie hebben met de hoofdrolspeler, wat bij Buried niet het geval is. Je zit 95 minuten te kijken naar Paul Conroy (Ryan Reynolds), een vrachtwagen chauffeur die in Irak werkt, die vastzit in een doodskist onder de grond. Zijn enige middelen zijn een Blackberry, een Zippo, een potlood en wat “glowsticks”. Werkt dit net zo goed als in eerder genoemde films? Lees verder
Get Low (2009) – Recensie
Robert Duvall is een acteur die al sinds de jaren 60 in het vak zit. Hij heeft over de jaren in bekende films gespeeld zoals The Godfather serie, Apocalypse Now en Falling Down. Het is overigens die laatste film die ik me als eerste herinner als ik z’n naam zie. Hij speelde in die film een agent die op z’n laatste dag achter een gestoorde man aanmoet. Sindsdien geniet ik erg van z’n acteerwerk, ook in We Own the Night bijvoorbeeld.
Get Low is een film die door Duvall als een huis staat. Hij speelt de kluizenaar Felix Bush, die teruggetrokken op z’n stuk land woont. Er doen allerlei verhalen over hem de ronde, zonder dat iemand eigenlijk weet of ze waar zijn. De vrees voor hem is echter groot, wanneer hij plotseling na jaren in het stadje verschijnt. Bush zelf weet ook dat er verhalen over hem worden verteld en hij besluit een manier te vinden om al die verhalen te horen. Lees verder