The Graduate (1967)

Niet weten wat je wilt doen met je leven. Een bekend gegeven waar iedereen wel eens mee zit of heeft gezeten. Dustin Hoffman speelt in deze film Ben Braddock, die net uit school is en nog niet weet of hij verder wil studeren of wat hij uberhaupt zal gaan doen. Hij doet zeer weinig (tot irritatie van z’n ouders) en bij een feestje vraagt een vriendin van z’n ouders (Mrs. Robinson, gespeeld door Anne Bancroft) of hij haar thuis wil brengen. Hij voelt hier eigenlijk weinig voor, maar besluit het uiteindelijk toch maar te doen. Alhoewel ze getrouwd is maakt ze toch avances op Ben waar hij uiteindelijk toch voor bezwijkt. Wanneer hij vervolgens van z’n ouders verplicht wordt om met de dochter van Mrs. Robinson uit te gaan ontstaan er problemen. – Lees verder

The Abyss (1989)

Recensie The Abyss

The Abyss een film die ik nog niet eerder gezien had. Het is de eerste film van Cameron waarin hij zulke cgi effects gebruikte en je ziet duidelijk een overeenkomst met Terminator 2 en de scene waarin de T-1000 door het glas van de helikopter heen gaat. Dat gebruik van cgi door Cameron is alleen maar gegroeid in Titanic en uiteindelijk natuurlijk Avatar. – Lees verder

Tales from the script (2009)

Als je naar onderstaande foto’s kijkt zullen de meesten niet gelijk zoiets hebben van “Hee! Dat zijn die en die!” Als ik vervolgens hun namen noem, Frank Darabont en Paul Schrader zullen er waarschijnlijk nog steeds geen bellen gaan rinkelen. Zelf als ik daarna The Green Mile, The Mist, Shawshenk Redemption en Raging Bull, Taxi Driver noem zal het nog steeds niet lukken een link te leggen met onderstaande foto’s.

– Lees verder

Why We Laugh: Black Comedians on Black Comedy (2009)

Ik ben zelf een groot fan van stand up comedians, zo ga ik graag naar bijvoorbeeld Tha Bounce komedie avonden (die dit weekend weer gehouden zullen worden) of naar een show in het theater. Ook van de Amerikaanse grote namen kijk ik graag shows en er zijn een aantal waarvan ik een aantal teksten uit m’n hoofd weet (bv. van Chris Rock, Dave Chappelle en Eddie Murphy). Why we laugh geeft inzicht in deze tak van entertainment. – Lees verder

Rope (1948)

Hitchcock, the master of suspense, is een regisseur waar ik nog maar kort films van kijk (een jaar of 2). De films die ik van hem gezien heb (o.a. Rear Window, The Wrong Man, The Man Who Knew Too Much, The Birds, I confess) laten zien dat hij deze titel verdient heeft. Met Rope verfilmt hij een toneelstuk. Heel het verhaal speelt zich af in een apartement en is de eerste film van Hitchcock die hij in kleur geschoten heeft. Wat opvalt aan de film is dat er gebruik wordt gemaakt van zeer lange takes (zoals we die ook kennen van bijvoorbeeld Orson Welles z’n Touch of Evil (de openingsshot is zeer indrukwekkend) of een film als Children of Men). De totale film heeft maar 10 segementen die voor het grootste gedeelte door slim gebruik te maken van bijvoorbeeld een rug van een acteur verbloemd worden. – Lees verder

E.T. – The Extra Terrestrial (1982) – Recensie

Recensie E.T.

E.T, een begrip tijdens de jaren tachtig. Het is een film die ik me nog goed herinner, aangezien het de eerste film was waar ik, als klein jongetje, een traan moest laten. Nu de film zo veel jaar later weer te kijken voelde het als een warme deken aan. Er was nog zoveel blijven hangen uit deze film dat ik steeds naar de volgende scene uit zat te kijken om te zien of die ook nog zo leuk was als ik me herinnerde. Ik heb gekozen om de originele versie te bekijken en niet de nieuwe 2002 versie waarin diverse CGI shots zijn toegevoegd. E.T. ziet er voor mij echter uit als af en toe raar bewegende pop, dan als computer gegenereerd wezen. – Lees verder