Dat oorlog hel is, is natuurlijk niets nieuws. We zien het bijna dagelijks op het journaal en ook oorlogsfilms en series tonen de verschrikkingen. Of dat nu Vietnam of de tweede wereldoorlog is. De afgelopen jaren is ook de eerste wereldoorlog weer wat meer het onderwerp of een onderdeel van films. Zo speelde Wonder Woman zich gedeeltelijk in deze setting af en slaagde Peter Jackson er vorig jaar op indrukwekkende wijze in om de bestaande schokkerige zwart-wit beelden om te toveren tot een vloeiend, ingekleurd en ingesproken document over hoe het leven van de soldaten in de loopgravenoorlog er uit zag. En met 1917 brengt regisseur Sam Mendes de eerste wereldoorlog op een manier naar het grote doek zoals dat nog niet eerder gedaan is. Continue reading
Tag Archives: Films
Spies in Disguise (2019) – Recensie
Wat doe je na een gezellig oud en nieuw? In mijn geval was dat op nieuwjaarsdag met z’n allen naar de bioscoop te gaan om een leuke familiefilm te bekijken. De tv-reclames maakten duidelijk dat Spionnengeheimen de nodige humor bevatte, maar is het eindproduct ook geslaagd? Continue reading
Mijn Filmjaar: 2019
2019 is weer bijna achter de rug en de eindejaarsoverzichten zijn er onlosmakelijk aan verbonden. Zelf hou ik ook graag deze traditie in stand. Het is het einde van een decennium en ik realiseerde me dat dat betekent dat ik inmiddels ook tien jaar blog (m’n eerste “Mijn filmjaar” verscheen namelijk in 2010).
En alhoewel ik nog heb nagedacht over het maken van een “top 10 beste films van het decennium” lijstje, realiseerde ik me al snel dat een bijna onmogelijke taak is. Er zijn zoveel goede films uitgekomen dat er slechts tien uit te moeten kiezen bijna onmogelijk zou zijn. Dus bekijk gewoon m’n top 10 lijstjes uit m’n eerdere filmjaren. Als ik er dan toch een paar zou moeten noemen dan zijn er drie die me meteen te binnen schieten, namelijk Gravity, Mad Max: Fury Road en uiteraard m’n favoriete film, Black Swan.
Terug naar het afgelopen jaar, 2019. Wat waren m’n top 10 films en welke films vond ik teleurstellend? Continue reading
Uncut Gems (2019) – Recensie
“Zeg nooit nooit”. Dat was het gezegde dat me meteen te binnen schoot na het zien van Uncut Gems. Een aantal jaar geleden nam ik na het zien van Pixels het besluit om geen enkele film met Adam Sandler te zien. En terecht, want z’n komedies zijn bedroevend slecht en ik wilde mezelf niet meer aan die verschrikkingen bloot stellen. Toen ik echter hoorde dat hij de hoofdrol speelde in een nieuwe film van de Safdie broers moest ik toch m’n besluit aan de kant zetten. Hun film Good Time was zo’n titel die de kijker vastpakte en niet meer losliet. Het liet zien hoe goed Robert Pattinson is als acteur. Toen de broers Uncut Gems schreven, hadden ze Sandler in gedachten voor de hoofdrol. Continue reading
Knives Out (2019) – Recensie
Regisseur Rian Johnson heeft in z’n carrière vele unieke films gemaakt. Hij maakte Brick, The Brothers Bloom, Looper, een paar Breaking Bad afleveringen en uiteraard Star Wars: Episode VIII – The Last Jedi. Een regisseur die met die laatste film bewees niet bang te zijn om zaken anders aan te pakken, ook als dat sommigen tegen de haren in strijkt. Hij liep al jaren met het idee rond om een “murder mystery” te maken en toen hij dat idee mocht uitwerken en hij er in slaagde om Daniel Craig als detective te strikken, maakte hij in korte tijd Knives Out. Continue reading
Star Wars: The Rise of Skywalker (2019) – Recensie
Het duurde meer dan 40 jaar (!), maar vanaf deze week draait het laatste deel van de derde Star Wars trilogie in de bioscopen. Een deel dat waar veel op rust, want het is de afsluiter. Dit is een filmreeks die de kijkers vanaf 1977 in z’n greep hield, waarbij de prequels velen de angst gaven dat drie films genoeg was en waarin de nieuwe trilogie zichzelf moest bewijzen en dat met de eerste twee delen, The Force Awakens en The Last Jedi deed. J.J.Abrams schoof na Rian Johnson weer in de schrijvers- en regisseursstoel. Weet hij dit saga tot een bevredigend einde te brengen? Continue reading
Marriage Story (2019) – Recensie
Het zijn de mensen waar we het meest omgeven die ons het meest pijn kunnen doen. Een bekend gezegde die uiteraard logisch is. Je geeft jezelf in meerdere opzichten bloot aan een ander en als de relatie verslechterd, kan de kennis van je diepste geheimen tegen je worden gebruikt. Het is een risico dat je bewust neemt als je een relatie start en waarbij je de ander je volledige vertrouwen geeft. Als dat geschaad wordt dan kunnen de gevolgen moeilijk en pijnlijk zijn. Dat geldt ook voor de personages in de nieuwste film van Noah Baumbach, Marriage Story. Continue reading
I Used to Be Normal: A Boyband Fangirl Story (2018) – Recensie
Wanneer je opgroeit met drie dochters in huis, dan weet je als vader dat er een fase zal zijn waarin er minstens eentje door een popidool/boyband fase zal heengaan. Je weet ook dat wanneer er een concert in Nederland is je er ook heen zal moeten gaan. Gelukkig heb ik destijds een bezoek aan Justin Bieber kunnen ontwijken, maar was ik de klos toen One Direction in de Arena op zou treden. En wat een ervaring was dat. Goed voorbereid ging ik er met één van m’n dochters naar toe (lees: met goede oordoppen) en heb ik me door een aantal uur gegil moeten slaan. De muziek had ik persoonlijk weinig mee, maar je moet wat over hebben voor je kinderen. De band wist zelf ook wel dat het mogelijk voor ouders een uitdaging zou zijn en bedankte de ouders voor het komen. Het idee van een boyband is echter niet nieuw, net zoals de schreeuwende en gillende fans. Deze documentaire richt de camera op die fans. Continue reading
One Day at Disney (2019) – Recensie
Sinds de wereldwijde release van Disney+ komt er wekelijks ook nieuwe content op deze VOD-servicebij. De hoeveelheid ervan is niet te vergelijken met bijvoorbeeld Netflix (het is veel minder) en de strategie is anders (wekelijks uitbrengen van nieuwe afleveringen van bijvoorbeeld The Mandalorian, Forky Asks a Question of The Imagineering Story), maar probeert de service er voor te zorgen dat je regelmatig terugkeert. Recent verscheen de documentaire One Day at Disney, die een gedeelte van het boek One Day at Disney Making Magic Every Day tot leven brengt. Uiteindelijk is het de bedoeling dat er nog meer individuele afleveringen volgen. Disney staat bekend om z’n magie, maar weet deze documentaire dat ook te vangen? Continue reading
I Lost My Body (2019) – Recensie
Het perspectief dat we hebben, heeft een enorme invloed op hoe we de wereld zien. Dat kan op basis van denkbeelden zijn, maar ook op fysiek niveau. Als kind was ik altijd benieuwd hoe de bovenkant van een auto er uit zag (dat bleek toen ik groter was tegen te vallen), maar ook filmmakers maken gebruik van perspectief om de wereld anders te presenteren. Steven Spielberg plaatste in E.T. bijvoorbeeld de camera vaak op het niveau van de kinderen, zodat je hun belevingswereld werd ingetrokken. Maar ook Honey, I Shurnk the Kids of een Marvel-film als Ant-Man laten zien hoe anders je ervaring is als je alles ervaart als je net zo groot als een insect bent. Het perspectief in I Lost My Body kan terecht uniek worden genoemd, want er zijn maar weinig films die je laten zien wat je meemaakt als hand zonder lichaam. Continue reading