Helaas vinden terroristische aanslagen regelmatig plaats en het is een onderwerp dat ook in films verwerkt wordt. Die zijn meestal gebaseerd op echte gebeurtenissen en geven de kijker een gevoel van hoop en patriotisme, waarbij er altijd bepaalde personen tot held worden gedoopt. Stronger is na Patriots Day de volgende film die gaat over de aanslag op de marathon van Boston. Toch benadert deze film deze verschrikkelijke gebeurtenis vanuit een ander oogpunt. Lees verder
Tag Archives: Jake Gyllenhaal
Demolition (2015) – Recensie
Als we heel eerlijk tegen onszelf zijn, zouden er dan aspecten in je leven zijn die je anders zou doen als je je geen zorgen hoefde te maken voor de consequenties? Zou je dan nog steeds bij dezelfde werkgever werken? Vasthouden aan je relatie? Hetzelfde levensritme hebben? Het zijn vragen die bij iedereen wel eens door het hoofd schieten, maar het is slechts zelden dat we ook echt grote keuzes maken die ons leven drastisch veranderen. Soms willen we de realiteit niet zien voor wat het is of hebben we al te veel geïnvesteerd om ergens uit te stappen. Maar wat zou er gebeuren als we onze interesses en verlangens niet zouden wegstoppen en deze compleet te volgen? Dat is precies wat Davis Mitchell (Jake Gyllenhaal) doet in Demolition. Lees verder
Southpaw (2015)
Jake Gyllenhaal is één van die acteurs waarvoor ik inmiddels blindelings z’n films bezoek. Zo schitterde hij vorig jaar bijvoorbeeld in het Nightcrawler, waarvoor hij vele kilo’s verloor. Nu speelt hij in Southpaw een bokser, waarvoor hij flink getraind heeft en dat resulteert in een indrukwekkende verschijning. De film was oorspronkelijk bedoeld als tweede grote film voor rapper Eminem. Het verhaal was namelijk gebaseerd op de problemen waar hij de afgelopen jaren mee worstelde, gegoten in de metafoor van een bokser. Toen Eminem besloot om zich op z’n muziek te richten werd hij vervangen door Gyllenhaal (Eminem staat echter wel op de soundtrack). Lees verder
Nightcrawler (2014) – Recensie
Het is fantastisch hoe een film je kan transporteren. Achter de deur van elke bioscoopzaal of na het drukken van play thuis kan je je voor een tijdje in een andere wereld wanen. Een korte ontsnapping van de werkelijkheid om je heen en unieke ervaringen op doen die je normaal niet zou kunnen meemaken.
Nightcrawler neemt je mee in de wereld van de “nightcrawlers”, de mannen en vrouwen die ‘s nachts met behulp van een politiescanner op zoek zijn naar ongelukken en geweldsdelicten om zich daarna zo spoedig mogelijk richting de plek des onheils te begeven om daar foto’s te maken of het geheel te filmen. Het doel is om het materiaal uiteindelijk te verkopen aan kranten of nieuws zenders. Lees verder
Enemy (2013) – Recensie
Control, it is all about control. Every dictatorship has one obsession and that’s it. [..] Strategies to limit information, ideas, knowledge. How do they do that? Lower education, they limit culture, censor information. [..] This is a pattern that repeats itself throughout history – Adam Bell (Jake Gyllenhaal)
Filmmakers kunnen makkelijk vergeleken worden met dictators. Voor de duur van de film bepalen ze namelijk welke informatie de kijker voorgeschoteld krijgt. Door informatie te beperken of deze onjuist voor te stellen kan spanning worden opgebouwd of verwachtingen worden gestuurd. De zogenaamde ‘suspension of disbelief’ is iets waar een kijker zich graag in onderdompelt, de controle overgedragen aan de filmmaker. Enemy is de nieuwste film van Denis Villeneuve (die ook verantwoordelijk was voor het fantastische Prisoners) met Jake Gyllenhaal in een dubbelrol. Lees verder
End of Watch (2012) – Recensie
Je hoeft slechts een korte blik te werpen op de IMDB pagina van schrijver en regisseur David Ayer om er achter te komen dat hij veel weet over Los Angeles, de politie en de misdaad in de stad. Hij schreef voor films als Dark Blue, Harsh Times en Training Day, die er zich allemaal afspeelden. Hij is ook verantwoordelijk voor het schrijven van deze film, waarbij twee LAPD agenten (gespeeld door Jake Gyllenhaal en Michael Peña) gevolgd worden gedurende hun activiteiten. Dagelijkse routing als het beantwoorden van 911 telefoontjes en de wat moeilijkere zaken als af en toe een auto achtervolgen. Wanneer ze op een gegeven moment stuiten op iemand die deel uitmaakt van een Mexicaans kartel wordt hun werk plotseling een stuk gevaarlijker. Lees verder
Source Code (2011)
Colter Stevens (Jake Gyllenhaal), een helicopterpiloot voor het leger, wordt gedesorienteerd wakker op een passagierstrein. Zijn vriendin (Michelle Monaghan) herkent hij niet en hij schrikt wanneer hij zijn eigen reflectie ziet. Hij lijkt zichzelf niet meer te zijn. Momenten later wordt hij opnieuw wakker, maar nu in een capsule achter een monitor waar hij wordt toegesproken dat hij weer terug moet. Voor hij het weet bevindt hij zich weer op de trein. Langzaam komt hij er achter dat hij ingezet wordt om een bom te vinden en de persoon die hem geplaatst heeft. Lees verder
Prince of Persia: The Sands of Time (2010) – Recensie
Films gebaseerd op games hebben niet echt een naam van hoogstaande kwaliteitsfilms. Denk bijvoorbeeld aan Super Mario Bros, Street Fighter en Max Payne. Prince of Persia: The Sands of Time is gebaseerd op het gelijknamige spel uit 2003 (de gamereeks zelf begon al 1989). De game heb ik destijds uitgespeeld en het was een topgame. De oosterse sfeer, de prachtige omgevingen, de acrobatiek (het over muren kunnen rennen) en natuurlijk de mogelijkheid om tijd achteruit te spoelen maakten stuk voor stuk indruk.
Helaas besloot de ontwikkelaar van de game een andere weg in te slaan met the Warrior Within. De game miste de sfeer, leek gebaseerd te zijn op rock/gothic en de focus op platformen moest meer plaatsmaken voor gevechten. Daarna ben ik eigenlijk gestopt de games te spelen. Ik was echter wel benieuwd naar deze film aangezien hij gebaseerd is op een fantastische game. Weet deze film de game te evenaren of is het net als de Warrior Within teleurstellend? Lees verder
Donnie Darko (2001) – Recensie
Donnie Darko, met Jake Gyllenhaal en bijrollen van onder andere Patrick Swayze en Drew Barrymore is zeer origineel in concept en ideeën en moet je minstens twee keer kijken voordat je een beetje een idee begint te krijgen wat er nu allemaal gebeurt is. Nadat je ‘m voor de eerste keer gezien hebt blijf je nog over de film nadenken en dat gebeurt lang niet bij alle films. Lees verder