Tag Archives: jonah hill

by - 4 Comments

War Dogs (2016) – Recensie

Recensie War Dogs

Met Road Trip, Old School, Due Date, Starsky & Hutch en de Hangover films heeft regisseur Todd Philips over de jaren heen een expertise opgebouwd in het komedie genre en dan met name titels die vol staan van puberale humor. Je zou dus bij z’n nieuwste film, War Dogs, waarschijnlijk verwachten dat hij ook hier weer een zelfde soort titel heeft gemaakt. Jonah Hill op de poster schept ook dat imago. Toch is War Dogs een film die gebaseerd is op waargebeurd verhaal. Is Philips in staat om dat ook op overtuigende wijze vast te leggen? Lees verder

by - 8 Comments

De vele gezichten van… Jonah Hill

Jonah Hill

Jonah Hill werd geboren op 20 december 1983 in Los Angeles. Op de middelbare school schreef hij al z’n eigen toneelstukken, waar hij ook in speelde. Aangezien hij hier succesvol in was besloot hij een carrière in film na te jagen. Hij was vrienden met de kinderen van Dustin Hoffman en gebruikte dat om auditie te kunnen doen voor wat z’n eerste filmrol zou zijn in I Heart Huckabees. Hij speelde een kleine rol in The 40 Year Old Virgin en Judd Apatow zou hem later rollen geven in Knocked Up and Superbad. Hij speelde in de serie Campus Ladies. Zijn rollen in Moneyball en The Wolf of Wall Street leverden hem Oscar nominaties op. Naast acteren bleef hij schrijven en was mede verantwoordelijk voor Bruno en 21 Jump Street. Lees verder

by - 7 Comments

22 Jump Street (2014) – Recensie

22 Jump Street Recensie

Voordat 21 Jump Street uitkwam waren er maar weinig filmliefhebbers die het gevoel hadden dat dat een film zou worden die de moeite waard zou zijn. Het was de zoveelste tv show waarvan een film van gemaakt werd (andere voorbeelden zijn Miami Vice en The A-Team) en het merendeel van dat soort films bleek van inferieure kwaliteit te zijn. 21 Jump Street wist te verrassen, door zijn zelfspot en de chemie tussen Channing Tatum en Jonah Hill. Het was een leuke, vermakelijke komedie die erg succesvol was en een vervolg kon dan ook niet uitblijven.

Het resultaat is 22 Jump Street. Vaak stellen vervolgen van succesvolle komedies teleur omdat ze hetzelfde trucje nogmaals willen uithalen en dat niet werkt (Analyze That, The Hangover 2). Hoe vergaat het deze film? Lees verder

by - 0 comments

The Watch (2012)

Na het kijken van het erg deprimerende Ill Manors was ik in de stemming om een film van een wat lichter kaliber te kijken en terwijl ik naar de kassa van de bioscoop liep en naar de films keek die redelijk snel zouden beginnen viel m’n oog op The Watch. Aangezien Ben Stiller er in speelde verwachtte ik een grappige film van ongeveer anderhalf uur. Aangezien ik geen recensies gelezen had besloot ik de gok te wagen, die uiteindelijk niet een juiste bleek te zijn. Lees verder

by - 0 comments

Cyrus (2010) – Recensie

Anomolous Material had een tijdje geleden een feature over acteurs die beter bijrollen konden spelen in plaats van hoofdrollen. Eén van de acteurs die in dat lijstje voorkwam was John C. Reilly en ben het daar mee eens. Hij was leuk in Talladega Nights en Step Brothers, maar dat is vooral dankzij z’n tegenspelers. In Walk Hard: The Dewey Cox Story, een parodie op Walk the Line, speelde hij de hoofdrol en ik was zwaar teleurgesteld aangezien de film gewoon niet leuk was. Met Cyrus krijgt hij een herkansing. Weet hij deze film wel te dragen of heeft hij gewoon niet wat nodig is om een hoofdrol te spelen? Lees verder

by - 0 comments

Megamind (2010) – Recensie

De focus van de meeste tekenfilms is lange tijd op de “good guys” geweest. Na Despicable Me speelt in Megamind een slechterik de hoofdrol met dezelfde naam (met de stem van Will Ferrell). Hij is de aartsvijand van Metro Man (Brad Pitt) die de held is van Metro City, tot groot ongenoegen van Megamind. De twee zijn al jaren bezig met elkaar het leven zuur te maken, maar het goede wint constant. Wanneer Megamind echter één van zijn plannen aan het uitvoeren is lijkt hij eindelijk te winnen en ziet hij zijn droom uitkomen. Hij neemt de stad over en kan zijn slechte plannen uitvoeren. Toch is zijn overwinningsroes niet van lange duur. Lees verder

by - 1 Comment

Get Him to the Greek (2010) – Recensie

Forgetting Sarah Marshall vond ik een zeer geslaagde komedie (die ik destijds een 9 heb gegeven en sindsdien al meerdere keren gezien heb). Aldous Snow (Russell Brand) was toen de uiterst vervelende nieuwe vriend van Sarah, een rocker die geen blad voor de mond nam. Get Him to the Greek is een spinoff van die film, waarbij de focus nu ligt op Aldous Snow.
Aaron Green (Jonah Hill, die een ander personage speelt dan hij in Forgetting Sarah Marshall deed) is een medewerker bij een platenlabel. De verkoopcijfers van de muziek van Aldous Snow zijn zeer slecht en hij oppert een suggestie om Snow op te laten treden in het Greek theater in L.A om een eerder legendarisch concert te herhalen en zo de verkoop weer te stimuleren.
Zijn baas Sergio Roma (een zeer grappige Sean Combs) vindt het zo’n goed idee dat hij Aaron vraagt om er persoonlijk voor te zorgen dat Aldous zonder problemen vanuit Engeland naar L.A. reist zodat het optreden kan plaatsvinden. Aaron heeft geen idee wat hij zich op de hals heeft gehaald. Lees verder

by - 0 comments

The Invention of Lying (2009)

Stel je een wereld voor waarin iedereen de waarheid zei. Niet alleen wanneer je iemand een vraag stelt, maar altijd. Dus bij het begin van een date zegt de persoon meteen wat z’n plannen zijn en wat hij/zij van je vindt. Dus geen complimentjes om je goed te laten voelen, er wordt gewoon gezegd wat er in die persoon omgaat. Dit is de wereld van The Invention of Lying. Het is een leuk uitgangspunt dat de basis vormt voor een aantal geslaagde grappen in de eerste helft van de film. Wanneer Mark Bellison (Ricky Gervais) z’n baan als tekstschrijver voor een tv-netwerk verliest en financieel ook problemen heeft, krijgt hij plotseling de ingeving om iets te verzinnen. Dit resulteert in de eerste leugen ooit. Aangezien niemand het concept van een leugen kent, ziet hij een scala aan mogelijkheden. Lees verder

by - 2 Comments

Superbad (2007)

Judd Apaptow heeft de laatste jaren zijn stempel op het komedie genre gezet. Door de humor in films zoals 40 Year Old Virgin, Knocked up, Forgetting Sarah Marshall en Superbad heeft hij laten zien dat je ook met een ander soort humor, gericht op de wat oudere kijker succesvol kan zijn. Je ziet dat er meerdere films zijn die deze soort humor proberen te kopiéren en niet allemaal even succesvol. Apatow was ook betrokken bij Superbad en dat merk je duidelijk. De film volgt een aantal tieners die aan hun medestudenten beloven drank te kopen voor een feestje. Een grote kans dus om een stuk populairder op school te worden. Er is echter één probleem en dat is dat ze allemaal nog niet de leeftijd hebben om alcohol te mogen kopen. Lees verder

by - 1 Comment

How to Train Your Dragon (2010) – Recensie

Of hoe tem je een draak? zoals de film in het Nederlands heet is de volgende animatiefilm van Dreamworks, die al eerder films als Shrek, Monsters vs. Aliens en Madagascar heeft uitgebracht. Na de lovende kritiek die de blog Slashfilm de film gaf moest ik ‘m wel in de bioscoop gaan kijken en dan natuurlijk ook in 3D en in het engels (kan er niet tegen om tekenfilms nagesynchroniseerd te zien). – Lees verder