Als je aan Black Mirror denkt, dan denk je vooral aan de ontwikkeling van technologie in de toekomst en tot welke situaties dat mogelijk kan leiden (vaak met een donkere twist). In dat opzicht valt deze aflevering op, omdat deze zich volledig afspeelt in het verleden, 2018. Hoe relevant is Smithereens daarmee? Continue reading
Eén van de meest gehate regisseurs ooit is waarschijnlijk Uwe Boll. Deze Duitser staat inmiddels niet meer achter de camera (hij runt nu een aantal restaurants), maar z’n films hebben door de jaren heen veel teweeg gebracht. Iemand die controverse niet uit de weg ging en op een gegeven moment zelfs in de boksring stond met filmrecensenten nadat hij ze had uitgedaagd om te vechten of simpelweg hun mond te houden over z’n films. In deze documentaire kijkt regisseur Sean Patrick Shaul naar deze man, z’n films en de mensen waarmee hij werkte. Continue reading
Met Toy Story 3 leverde animatiestudio Pixar een waardige afsluiter af voor de avonturen van een hechte groep speelgoed. De aankondiging van een vierde deel voelde daardoor vreemd aan. Waarom nog een deel? Woody, Buzz en de rest hadden alles toch wel meegemaakt? Waarom wil Disney nog meer geld uit deze karakters persen? Met die vragen ging ik naar het vierde deel en de verwachting dat dit de minste in deze franchise zou worden. Die verwachting bleek echter onjuist te zijn. Continue reading
Toen Sony een aantal jaar geleden werd gehackt, was één van de meest interessante details die bekend werd dat de filmmaatschappij speelde met het idee van een crossover film. Het idee was om Men in Black te mixen met de 21 Jump Street franchise. Een interessant idee, wat me destijds nog wat andere ideeën gaf. Helaas is de stap uiteindelijk niet genomen, maar wilde men toch nog geld verdienen aan deze franchise. Het resultaat is Men in Black International, waarin Tessa Thompson en Chris Hemsworth (die eerder samen leuk waren in Thor Ragnarok) de zwarte pakken en zonnebril opdoen. Continue reading
Alhoewel ik nog niet al m’n recensies voor het vijfde seizoen van Black Mirror geschreven heb, trok ik voor mezelf wel de conclusie dat Charlie Brooker niet meer hetzelfde hoge niveau van eerdere seizoenen weet te halen. De donkere twist was er minder en elementen uit eerdere afleveringen werden weer gebruikt, zoals het plaatsen van een bewustzijn in een ander object. Bij de start van I Am Mother bedacht ik me meteen dat het concept dat deze Netflix-film als basis neemt erg goed bij Black Mirror zou kunnen passen. Continue reading
Ter gelegenheid van 40 jaar Onafhankelijkheid werd een aantal jaar geleden het initiatief Doculab Suriname geïnitieerd, met als voor elk jubileumjaar een documentaire te maken, waarin diverse aspecten van Suriname aan bod komen. Dat heeft uiteindelijk geresulteerd in 6 zeer gevarieerde documentaires, die nu door Amstelfilm uitgebracht worden. Van liefde tot de pijnlijke jaren ’80, maar ook over muziek en inheemse dorpen. Continue reading
We leven in tijden van overvloed, ook als het gaat om entertainment. De keuze aan boeken, videogames, films en series is overweldigend. Met dat luxe probleem is het gevoel van een gedeelde ervaring grotendeels verdwenen. Het gebeurt af en toe nog met grote releases als een Marvel-film of zoiets als Game of Thrones, maar de kans dat wanneer je een film gezien hebt anderen dezelfde titel al hebben gezien, is klein. Helemaal als zo’n film niet in de bioscoop is verschenen. Dat is ook het geval met de Netflix-romcom Always Be My Maybe. Een titel die misschien tijdelijk via de service gepromoot wordt, maar waar je met de lange lijst die je waarschijnlijk al hebt misschien toevoegt, maar vervolgens nooit meer aan toe komt. Toch is dit er eentje die je eigenlijk meteen moet opzetten wanneer je op zoek bent naar een luchtige film met veel humor. Continue reading
*Deze recensie bevat spoilers*
Gisteren kwam het vijfde seizoen van Charlie Brooker’s serie Black Mirror uit. Een serie die ik altijd met veel plezier kijk en na het interessante Bandersnatch was het weer wachten tot er weer een heel nieuw seizoen beschikbaar zou zijn. Met slechts drie afleveringen is dat misschien weinig, maar als je de drie mini episodes die nog op YouTube zullen verschijnen meerekent is er toch weer iets waar je je als Black Mirror fan in kan bijten. De eerste aflevering is Striking Vipers. En helaas is het een teleurstellend begin. Continue reading
Wanneer een film opent met de tekst “Based on a true story”, dan is het altijd maar de vraag hoe nauw de echte gebeurtenissen zijn gevolgd en wat er is gedramatiseerd. American Animals opent ook met een soortgelijke tekst, maar al snel wordt die tekst aangepast naar “This is a true story”. Als kijker vraag je je dan meteen af wat voor film dit gaat zijn, wat kan je verwachten wanneer een filmmaker claimt het verhaal te vertellen zoals het is? Continue reading
David Lynch wordt door velen gezien als één van de grote filmmakers, die met z’n unieke visie en stijl films en series maakt die maar moeilijk met iets anders te vergelijken zijn. Toch zijn er ook anderen (waaronder ikzelf), die titels als Mulholland Drive en Twin Peaks te vreemd vinden, waardoor z’n werk onaantrekkelijk is om te kijken. Ondanks m’n persoonlijke smaak wat betref Lynch, was ik toch wel benieuwd naar z’n nieuwe boek “Hoe vang je de grote vis”. Geeft dit meer inzicht in de psyche van deze excentrieke regisseur/kunstenaar? Continue reading