Arctic (2018) – Recensie

Recensie Arctic

Het schrijven van een verhaal voor een film is een uitdaging, waarbij degene die bedenkt wat er met de hoofdpersoon gebeurt een enorm aantal keuzes kan maken. Als schrijver wil je uniek zijn en niet in clichés vervallen. Als je de juiste keuzes maakt en het vervolgens ook nog eens door een competente regisseur verfilmd wordt, kan dat resulteren in een topfilm. Maar één foute keuze kan heel veel afdoen aan een verhaal, soms zo erg dat de kijker niet langer bereid is om te geloven in de wereld die je met veel moeite hebt opgebouwd. Gelukkig was dat niet het geval voor Arctic…tot de laatste vijf seconden. Continue reading

Dit is je laatste kans (2018) – Recensie

Recensie Dit is je laatste kans

Het is soms moeilijk om jezelf te realiseren welke kansen er allemaal op je liggen te wachten wanneer je heel erg bezig bent met jezelf door de situatie waarin je jezelf bevindt. Dat kan je relatie zijn, waar je zelf prioriteit aan geeft of, zoals de kinderen in de documentaire, de thuissituatie. Wanneer dat niet lekker gaat, iets wat enorme impact heeft als je opgroeit, is het enorm moeilijk om verder te kijken dan nu. Hulpverlener Michell Requena heeft een gezinshuis die plek biedt voor kinderen die door allerlei omstandigheden uit huis zijn geplaatst om weer een nieuwe blik op het leven te ontwikkelen. Door een strak schema en veel aandacht probeert hij de jongeren die hij onder z’n hoede heeft een plek te geven waar ze zichzelf kunnen en durven te zijn. Continue reading

Vice (2018) – Recensie

Recensie Vice

Het medium film is een ware kameleon. Het kan gebruikt worden om te vermaken, informatie te delen, problemen aan de orde te stellen of te provoceren. Het filmdoek is een leeg canvas waarop een filmmaker kan schilderen wat hij wil en het is aan de kijker om te beslissen of datgene wat er wordt getoond je raakt of het goed/slecht is. Regisseur Adam McKay, die eerder The Big Short maakte (maar ook Step Brothers, Ant-Man en The Other Guys) gebruikt dat canvas hier om iets voor te schotelen dat alles behalve standaard is. Continue reading

Can You Ever Forgive Me? (2018) – Recensie

Recensie Can you Ever Forgive me

Afgelopen weekend was het weer tijd voor de 20e editie van het PAC (Pathé Alternative Cinema) festival. Een kans om vijf films te zien voordat ze uiteindelijk (in een beperkt aantal bioscopen) te zien zijn. Nadat de 19e editie teleurstelde, zag de lineup er deze keer meer solide uit. De dag begon met de nieuwe film met Melissa McCarthy, die in een aantal top 10 lijstjes van Amerikaanse critici voorkwam. Continue reading

Glass (2019) – Recensie

Recensie Glass

Terwijl Unbreakable bij mij niet echt een blijvende indruk achterliet, was dat heel anders bij (wat aan het einde van de film blijkt) het vervolg Split. Een film waar ik enorm fan van was en ik kon dan ook niet wachten om het derde deel in deze trilogie te bekijken, Glass, waarin de karakters uit de eerste twee films samenkomen. Continue reading

Creature Designers – The Frankenstein Complex (2015) – Recensie

Review Creature Designers The Frankenstein Complex

Het heerlijke aan documentaires die gaan over de filmindustrie, is dat ze je een kijkje geven achter de schermen geven en duidelijk maken hoe de magie van film tot stand komt. En als er iets magisch is, dan is het wel hoe iemand (soms samen met een team) in staat is om een fysiek, realistisch monster te maken dat op een natuurlijke manier beweegt. Hoe goed CGI ook is, het is nog steeds niet helemaal in staat om je volledig te laten geloven dat een monster er daadwerkelijk staat, omdat bijvoorbeeld de bewegingen het gewicht van een fysiek object missen. Een monster dat fysiek aanwezig is en beweegt is vaak enger, omdat je onbewust weet dat het niet uit de computer is komen rollen en dus heel misschien wel zou kunnen bestaan. In Creature Designers – The Frankenstein complex komen de mannen aan het woord die verantwoordelijk zijn voor diverse memorabele monsters en laat ook diverse testmomenten zien tijdens de ontwikkeling van deze effecten. Continue reading

Creed II (2018) – Recensie

Recensie Creed 2

Het is altijd een uitdaging om na een succesvolle reboot, ook een vervolg te maken dat hetzelfde niveau bereikt. Kijk bijvoorbeeld naar de vervolgen op Star Wars: The Force Awakens of Jurassic World. Alhoewel Star Wars: The Last Jedi nog steeds goed was, was Jurassic Park: Fallen Kingdom één van m’n grootste teleurstellingen afgelopen jaar. En alhoewel de originele Creed erg verfrissend was en Michael B.Jordan een fantastische rol neerzette, ging ik toch met een terughoudend gevoel richting de bioscoop voor dit tweede deel. Continue reading

Catching Feelings (2017) – Recensie

Recensie Catching Feelings

Er zijn soms van die films waarbij de recensies niet superpositief zijn en waarbij je je afvraagt waarom je het zelf wel een goede film vindt. Beïnvloeden recensenten elkaar onbewust of is het simpelweg zo dat je zelf vanwege bepaalde elementen een connectie hebt met wat je hebt gezien, waardoor je er zelf zo van hebt kunnen genieten? Catching Feelings, die te vinden is op Netflix, was geen film die ik van plan was te kijken. Het had een lage IMDb score (alhoewel het aantal stemmen extreem laag was) en dat is vaak geen goed teken. Toen ik zelf zat te bloggen, zette m’n vrouw deze film aan. Ik schreef rustig door en keek half, maar besloot vanwege de uiterst scherpe dialogen m’n laptop weg te zetten en deze Zuid-Afrikaanse film m’n volledige aandacht te geven. Continue reading

Mary Poppins Returns (2018) – Recensie

Recensie Mary Poppins Returns

Niets is zo magisch als een film op het grote doek te zien. Door de omvang en het geluid is het een omgeving waarin je even alles om je heen vergeet en als het ware het beeld wordt ingezogen. Voor de speelduur van de film bevindt je je op een plek waar alles mogelijk is. Het leek me dan ook een goed idee om Mary Poppins Returns juist daar te zien, want de originele Mary Poppins was pure magie. Het heerlijke spel van Julie Andrews, de muzieknummers van de Sherman broers die nog lang in je hoofd bleven rondzingen en natuurlijk de fantastische werelden waar de nanny de kinderen naar mee toe nam. Het was dan ook jammer dat ik na iets meer dan twee uur, toen de aftiteling verscheen, voor geen seconde m’n stoel had verlaten, regelmatig op m’n horloge had gekeken of het al afgelopen was en me afvroeg waarom deze Mary Poppins film niet werkt. Continue reading

Black Mirror: Bandersnatch (2018) – Recensie

Recensie Black Mirror Bandersnatch

Toen Netflix vorig jaar de eerste interactieve show op Netflix uitbracht, Puss in Book: Trapped in an Epic Tale, was ik erg benieuwd naar het concept. Maar toen ik deze korte film afspeelde kreeg ik geen interactieve opties. Ik zocht het verder niet uit, maar het concept (dat overigens ook wel eens in de bioscoop is geweest) van een keuze laten aan de kijker wat er gebeurt is fascinerend. Is het dan nog wel een film? Of is het meer een game? Afgelopen vrijdag bracht Netflix de eerste Black Mirror film uit, Bandersnatch, die ook gebruik maakt van dit concept. Weer kreeg ik het niet aan de praat. Aangezien Black Mirror één van m’n favoriete series is en ik het moest zien, besloot ik even uit te zoeken waarop je het zou kunnen kijken. M’n telefoon bleek niet te werken (waarschijnlijk omdat het geen standaard Android versie heeft), een Samsung tablet bood de optie ook niet. Apple TV, Chromecast en een Samsung smart TV was allemaal hetzelfde verhaal en de site van Netflix biedt ook geen uitgebreide lijst van ondersteunde apparaten. Uiteindelijk werkte het op een andere smart TV van Samsung wel en kon ik na flink wat frustratie eindelijk de wereld van echte interactieve TV binnenstappen. Continue reading