Logan Lucky (2017) – Recensie

Recensie Logan Lucky

Alhoewel regisseur Steven Soderbergh (Erin Brockovic, de Ocean’s Eleven films, Che, The Informant) in 2013 aankondigde dat hij zou stoppen met het maken van films was dat jammer om te horen. Toch bleek iets zeggen en het uitvoeren daarvan toch moeilijk voor hem. Hij regisseerde voor HBO de serie The Knick, hielp Spike Jonze met het editen van Her en maakte via internet z’n eigen “cuts” van bekende films beschikbaar. Hij was dus nooit echt weg geweest en nu is hij dan “officieel” weer terug met Logan Lucky, wat om de film zelf te quoten een Ocean’s 7-11 is. Oftewel een “heist” film, maar dan in een setting die een stuk minder glamorous is. Lees verder

Shot Caller (2017) – Recensie

Recensie Shot Caller

Alhoewel voor Game of Thrones langzaam het einde nadert, had ik de show tot een week geleden nog nooit gezien. Dat betekent ook dat ik Nikolaj Coster-Waldau (die in GoT Jaime Lannister speelt), niet meteen associeer met die serie. De film waar ik hem voornamelijk van ken is de Scandinavische film Headhunters, waarin hij de bad guy is. Een prima acteur die ik graag in een andere rol wilde zien en Shot Caller sprak me wel aan. Ik hou van gevangenisfilms (zie hier m’n top 10 voor dit genre) en aangezien deze titel zich daar ook gedeeltelijk afspeelt en Coster-Waldau er op de poster als gangster uitziet was ik erg benieuwd. Lees verder

Going in Style (2017) – Recensie

Recensie Going in Style
Terwijl oudere vrouwen het in Hollywood over het algemeen moeilijker hebben om rollen te bemachtigen, ligt dit voor mannen heel anders. Actiesterren uit de jaren tachtig en negentig kunnen datzelfde nu ze rond de zeventig zijn nog steeds doen en in de meeste films is er wel plek voor mannen op leeftijd, ook op het gebied van komedie. Dat levert af en toe verschrikkelijke titels als Dirty Grandpa op, maar ook meer vermakelijke titels zoals bijvoorbeeld Grumpy Old Men. Binnen het comedy-genre is er nog een sub-genre, namelijk die van films waarin oude mannen dingen doen die ze normaal niet zouden doen. Denk aan The Bucket List, maar ook bijvoorbeeld een Tough Guys uit 1986, waarin twee oude mannen die uit de gevangenis komen besluiten een trein te beroven. Going in Style is ook een titel die in zekere zin vergelijkbaar is. Lees verder

Unconfessional (2015) – Recensie

Recensie Unconfessional

Ik ben pas op vakantie geweest en tijdens een lange vlucht is er natuurlijk een uitgebreid aanbod van films die je kunt zien. Natuurlijk de grote blockbusters, maar ook titels waar je nog nooit eerder van hebt gehoord. Unconfessional was zo’n titel die onder de Koreaanse films stond. En aangezien je tijdens een vlucht niet even snel IMDb of Rotten Tomatoes kan bekijken of het wat is, voelt het een beetje als de tijd dat je in de videotheek films uitzocht, uitgaande van een beschrijving en een poster. Lees verder

Their Finest (2017) – Recensie

Recensie Their Finest

“Film is het leven zonder de saaie stukken” is een van de teksten uit Their Finest en een belangrijke reden waarom we zo van films houden. Als het goed is bieden ze anderhalf tot drie uur een wereld aan waarin er constant iets gebeurt of dat nu veel actie is of kleine persoonlijke momenten. Het is een periode waarin je zelf niets hoeft te doen en toch ontzettend veel meemaakt. Echt goede films zijn in staat om je te raken of je een ander inzicht te geven over iets waar je normaal niet bij stil staat. En dat begint allemaal bij iemand die een goed idee heeft en dat om weet te zetten in een boeiend script. Dat is gedeeltelijk waar deze titel om draait. Lees verder

The Incredible Jessica James (2017) – Recensie

Recensie The Incredible Jessica James

The Incredible Jessica James is één van de nieuwste Netflix-films en beleefde in januari z’n première op het Sundance festival, toen Netflix de rechten voor distributie kocht (één van meerdere titels waarvoor dit gebeurde). Slechts een aantal maanden later is de film nu dus beschikbaar op het populaire VOD-platform. Hoe goed is deze “indie” film? Lees verder

Naked (2017) – Recensie

Recensie Naked
De Wayans-broers hebben hun carrière gemaakt met komedie en alhoewel sommige films te flauw voor woorden waren, zaten er af en toe vermakelijke films tussen (White Chicks, Scary Movie, Mo’Money). Je weet in ieder geval wat voor soort humor je bij hun films kunt verwachten, van niet al te hoogstaand nivo, en af en toe werkt dat. Naked is de nieuwste film waarin Marlon Wayans de hoofdrol speelt (hij schreef ook mee aan het script) en is het beste samen te vatten als Groundhog Day waarbij één uur zich steeds herhaalt en waarin Rob Anderson (Wayans) steeds naakt in een lift wakker wordt. Lees verder

A Mighty Wind (2003) – Recensie

A Mighty Wind recensie2017 Blindspot films

Wanneer je iets vaak genoeg doet ontstaat er een bepaalde routine en ga je steeds meer op de automatische piloot doen. Dan gebeurt bij het werk dat je doet, maar zelf merk ik dat ook als blogger. Toch kan die routine gevaarlijk zijn als je er onvoldoende aan doet om jezelf scherp te houden en doelen te zetten en uitdagingen voor jezelf te verzinnen. Regisseur Christopher Guest heeft in z’n carrière al diverse film (waaronder Waiting for Guffman, Best in Show, For Your Consideration en Mascots) gemaakt waarin hij met een bijna vaste groep acteurs werkt, een bepaalde subcultuur uitkiest en de film voornamelijk door middel van improvisatie maakt. Vorig jaar vermaakte ik me erg met Best in Show, maar vond ik z’n Netflix film Mascots tegenvallen. Toch wilde ik nog meer van z’n werk zien en viel m’n oog op A Mighty Wind, voornamelijk omdat recensent Leonard Maltin ‘m aanraadde tijdens diverse van z’n podcasts. En ook al heeft A Mighty Wind z’n grappige momenten, toch ben ik na het zien van deze titel voorlopig wel klaar met zijn concept. Lees verder

Can’t Stop, Won’t Stop: A Bad Boy Story (2017) – Recensie

Recensie Can't Stop Won't Stop A Bad Boy Story
Tijdens de jaren negentig kon je niet om Puff Daddy en z’n muzieklabel Bad Boy Records heen. Het label scoorde hit na hit en de video’s waren minifilms met budgetten waar veel regisseurs een moord voor zouden plegen. Met artiesten als Total, 112, Craig Mack, Ma$e, Faith Evans en The Notorious B.I.G. had Puffy een indrukwekkende lineup en stond hij aan de top. Toen tijdens de tweede helft van de jaren negentig een rivaliteit onstond tussen 2Pac en Biggie werd ook Bad Boy Records en Death Row (waar 2Pac een contract had) hier in meegetrokken dat uiteindelijk resulteerde in de dood van beide rappers. Het betekende ook een enorme tegenslag voor Puff Daddy, niet alleen omdat B.I.G. een goede vriend was, maar ook één van z’n meest succesvolle artiesten die door z’n verschijning op een single van een andere artiest ervoor zorgde dat verkopen hoger waren.

En alhoewel hij daarna nog een grote hit scoorde met “I’ll Be Missing You”, waren de hoogtij dagen van het label achter de rug. Diddy had zichzelf echter ontpopt tot een zakenman die verder keek dan muziek en een imperium wist op te bouwen dat $820 miljoen waard is. Deze documentaire laat ziet hoe Puffy iedereen weer samenbrengt voor twee Bad Boy Reunion concerten in 2016 en hoe de voorbereidingen gaan en probeert daarnaast de geschiedenis in te duiken en te laten zien hoe P.Diddy z’n label zo succesvol te maken. Lees verder

Do the Right Thing (1989) – Recensie

Recensie Do the Right Thing2017 Blindspot films
“Do the right thing”, het is zo makkelijk gezegd, maar het is in je leven niet altijd makkelijk om de juiste keuzes te maken. Er zijn tegenslagen die je voor het blok kunnen zetten, mensen die je mening niet delen of je tegenwerken of je hebt misschien niet in huis wat je nodig hebt om een doel te bereiken. Om dan af en toe een keuze te maken waarvan je diep van binnen weet dat het niet de beste op lange termijn is, maar toch wat oplevert is dan verleidelijk. Maar ook in een situatie waar de gemoederen hoog oplopen is het een uitdaging om er niet in mee te gaan, om na te blijven denken. Waartoe dat kan leiden als niet iedereen dat doet laat Spike Lee zien in Do The Right Thing. Lees verder