Fans van regisseur Neil Blomkamp kunnen dit jaar hun hart ophalen. Met zijn nieuwe Oats Studios heeft hij inmiddels al drie shorts (ieder van ongeveer 20 minuten) uitgebracht, die visueel niet onderdoen ten opzichte van de Amerikaanse blockbusters. De eerste was Rakka en de tweede is deze titel, Firebase. Een verhaal dat zich in 1970 afspeelt, tijdens de Vietnam oorlog en waarin het leger het op moet nemen tegen een bovennatuurlijk verschijnsel. Lees verder
My Dinner with André had niet als film gemaakt hoeven te worden. Behalve de opening, speelt heel de film zich af in een restaurant waarbij twee mannen, Wally Shawn (Wallace Shawn) en André Gregory (Andre Gregory), elkaar naar jaren weer ontmoeten en gedurende twee uur met elkaar praten. De camera beweegt amper en shots van de gezichten van de twee mannen wisselen elkaar af. Het is voornamelijk André die aan het woord is, die vertelt over diverse ervaringen die hij heeft gehad. Wat hij meemaakte in de bossen van Polen, waar hij met een grote groep elke dag bijeen kwam en keek wat er zou gebeuren, hoe hij in Engeland leven werd begraven of hoe hij in de Sahara zand at. Allemaal momenten die hij mee heeft gemaakt, op zoek naar iets, momenten die hem lieten nadenken over wat het betekent om te leven. Gregory vertelt de verhalen vol overtuiging en, net zoals bij een podcast van bijvoorbeeld Stephen Tobolowsky, hoor je wat hij vertelt en verzin je daar zelf de beelden bij. André luistert aandachtig, maar kan zich niet altijd vinden in de standpunten van Wally en de twee discussiëren. Wanneer leef je echt is een belangrijke vraag die ze stellen. Lees verder
Er zijn een hoop films over wielrennen (voor de beste raadt ik deze lijst van collegablog De Protagonisten aan) en de sport is nog steeds enorm populair. Toch is er al jaren veel controverse en hebben veel sponsoren zich teruggetrokken vanwege de schandalen met betrekking tot doping. Tourwinnaars moesten er hun titel(s) voor inleveren. Met de Tour van 2017 achter de rug lijkt er verbetering te zijn aangezien er amper gevallen gevonden zijn. Toch heeft de sport een imago van gebruik van verboden middelen gecreëerd en dat is reden voor de HBO-komedie die grappen maakt over wielrennen. Lees verder
Okja, de nieuwste film van regisseur Bong Joon Ho, is te vergelijken met een baby-chimpansee die in twee uur opgroeit. Aan het begin is hij lief en voel je je op je gemak om je kind er even mee te laten spelen. Maar als je de ruimte niet op tijd verlaat kan dat voor iedereen schrikbarende momenten opleveren. Het gaat hier alleen niet om een mensaap, maar om een speciaal gefokt supervarken dat voor een multinational veel winst kan opleveren. Lees verder
De nieuwe reeks Planet of the Apes films, die in 2011 begon is één van de betere franchises van de afgelopen jaren. Dankzij verbluffende special effects en sterke verhalen waren Rise en Dawn een waar genot om te kijken. Met War for the Planet of the Apes komt er (voorlopig?) een einde aan de trilogie. Weet dit derde deel het geheel net zo sterk af te sluiten als het is begonnen? Lees verder
Ronin Suirai Tantei, ook wel bekend als Top Knot Detective buiten Japan was een serie tijdens de jaren tachtig, waarin Takashi Takamoto de hoofdrol speelde. Daarnaast schreef en regisseerde hij het geheel ook. In deze documentaire komen diverse mensen aan het woord die bij de serie betrokken waren en zie je oud VHS-materieel van de show die vanwege controverse rondom Takamoto door het productiebedrijf vernietigd is. Tenminste, dat is wat deze film je wil laten geloven. Lees verder
Na het zien van de Netflix documentaire Joshua: Teenager vs. Superpower is er maar één vraag die je jezelf stelt: Wat heb ik tot nu toe in m’n leven bereikt? Op slechts 14-jarige leeftijd richtte Joshua Wong Scholarism op, een activistische pro-democratie studentengroep. Hij zou uiteindelijk tienduizenden mensen op de been weten te krijgen die allemaal aandachtig luisterden naar wat hij te zeggen had in zijn strijd tegen één van de machtigste landen ter wereld: China. Lees verder
De Netflix original The Keepers lijkt tijdens de eerste aflevering een serie te zijn die draait om de onopgeloste moord op een non, Cathy Cesnik, die les gaf op een katholieke school. in Baltimore Het schetst een beeld van wie ze was, hoe ze in het leven stond en wat ze voor anderen betekende. Ze verdween onverwacht, haar verlaten auto stond in de buurt van haar huis en haar levenloze lichaam werd tijdens de winter op een afgelegen plek gevonden. Twee oudere dames doen er alles aan om deze open moordzaak op te lossen, waarbij de politie naar hun gevoel onvoldoende deed. Al snel kom je er achter dat er rondom de moord veel meer speelde. Iets waardoor er nog veel meer slachtoffers dan alleen Cathy Cesnik zijn. Lees verder
Als ik denk aan leuke duo’s in films (waar ik misschien nog maar eens een top 10 over moet maken), dan zijn Richard Pryor en Gene Wilder twee acteurs waar ik aan moet denken. Toen een tijd geleden See No Evil, Hear No Evil op Netflix verscheen (een film die ik in het verleden wel een aantal keer had gezien) kon ik het niet laten om deze komedie weer eens een keer te kijken. Lees verder
Regisseur Neill Blomkamp wist in 2009 met District 9 indruk te maken. Met een geschat budget van “slechts” 30 miljoen zette hij een science fiction film met veel special effects neer, waardoor er ook vanuit Hollywood interesse was. Z’n twee volgende films, Elysium en Chappie (waar ik persoonlijk erg van heb kunnen genieten) werden over het algemeen niet positief ontvangen. Niet al te lang geleden liet Blomkamp weer van zich horen en presenteerde Oats Studios, waarmee hij experimentele korte films wil maken. De eerste film is de “alien invasion” short Rakka, die op YouTube beschikbaar is. Lees verder