Dat suiker niet goed voor je is dat zullen de meeste mensen wel weten, maar hoeveel suiker denk je dat je per week binnenkrijgt? Het zit in veel meer producten (en in grotere hoeveelheden) dan je denkt en volgens deze documentaire eten we allemaal per week een kilopak suiker. Kan je je voorstellen, zoals That Sugar Film laat zien, dat je met het hele gezin allemaal met zo’n pak voor je neus en een lepel dat op gaat eten? Toch doen we dat bijna allemaal. Damon Gameau, die de film gemaakt heeft, probeert de effecten van suiker te laten zien. Hij heeft de afgelopen jaren geen suiker meer gegeten en besluit, een beetje zoals Morgan Spurlock in Supersize Me, weer producten met suiker te eten. En dan specifiek de zogenaamde “gezonde” producten, dus geen ijsjes of frisdranken. Lees verder
Tag Archives: score: 8
Songs from the Second Floor (2000)
Toen ik recent de film A Pigeon Sat on a Branch Reflecting on Existence van Roy Anderson zag was dat een ervaring die uniek was. Elke scene was gefilmd vanuit een vast standpunt, zonder camerabewegingen en wat er voor die camera gebeurde was vaak bizar, zelf surreëel. Zo zie je niet vaak in de huidige tijd een leger van enige eeuwen geleden een bar inlopen als voorbereiding op een veldslag of laat een film het leven van twee verkopers van fopartikelen zien. Alhoewel de film hier en daar terugkerende karakters en dialogen had, was de structuur onconventioneel. Een film die je weer eens anders naar het medium laat kijken. Ik wist toen nog niet dat die film de derde was in een trilogie die begon met deze film, Songs from the Second Floor. Lees verder
Ant-Man (2015) – Recensie
Mierenman. Dat is niet meteen een titel die tot de verbeelding spreekt en als een film met deze titel een jaar of twintig geleden uit zou zijn komen, dan zou de kans groot zijn dat deze niet de moeite waard was. De tijden zijn echter veranderd en elk jaar komen er diverse films uit in het superhelden genre. De Marvel Studios wisten al veel succes te boeken met de Avengers films (en de standalone films van onder andere Iron Man, Thor etc). Vorig jaar was ook hun Guardians of the Galaxy, met een groep totaal onbekende superhelden, een doorslaand succes. En nu dus een film over iemand die net zo klein kan worden als een mier. Slaagt Marvel er nu ook weer in dat concept overtuigend neer te zetten? Lees verder
What We Do in the Shadows (2014)
Mijn kennis over vampierenfilms reikt niet zo ver. Het verschrikkelijke Dracula Untold is de laatste film met vampieren die ik gezien heb en daarvoor is het waarschijnlijk meer dan tien jaar geleden (ik kan me namelijk geen andere films herinneren). Toen ik over deze film hoorde was ik dan ook helemaal niet geïnteresseerd. De film ging over vampieren en was een soort mockumentary en ik was dan ook niet van plan deze op m’n “to watch” lijst te zetten. Dat veranderde echter totdat iemand me een trailer liet zien. Lees verder
Terminator Genisys (2015)
Waarom blijft het publiek naar nieuwe Terminator films gaan? Sinds de tweede Terminator film zijn er eigenlijk geen goede films meer in deze reeks geweest, maar toch komt er om de zoveel jaar een nieuw deel uit. Zelf heb ik steeds de (onterechte) hoop dat de nieuwe film goed zal zijn, maar keer op keer wordt ik teleurgesteld. M’n gevoel over de volgende film in de franchise was dan niet echt positief. Toch is Schwarzenegger weer terug en zelfs James Cameron had positieve dingen te zeggen over dit nieuwe deel. Twee belangrijke redenen voor mij om toch naar de bioscoop te gaan om te zien hoe goed/slecht Terminator Genisys is. Lees verder
Spy (2015)
Melissa McCarthy was een erg grappige verschijning in Bridesmaids, maar elke andere komedie die ik daarna met haar gezien heb vond ik erg tegenvallen. Ik vond haar humor simpelweg niet grappig en ze werkte op m’n zenuwen. Dat was dan ook de reden dat ik Spy aanvankelijk heb overgeslagen. Maar na velende lovende kritieken (en het feit dat Jason Statham in de film speelt) kon ik er niet aan ontkomen om deze door Paul Feig geregisseerde spionnenkomedie toch te bezoeken. Was mijn lichte aversie richting McCarthy dan toch onterecht? Lees verder
Satudarah – One Blood (2015)
Spraakmakend is de eerst reactie na het zien van deze documentaire. Meteen bij de opening van de film is dat al het geval, wanneer één van de leden hardhandig, tot bloedens toe, duidelijk gemaakt wordt dat hij zich niet aan de regels gehouden heeft. De beroemde/beruchte motorbende kwam de afgelopen tijd vaak op negatieve wijze in het nieuws, onder andere door ruzie met andere motorclubs, het bezit van verboden wapens en mogelijke illegale handel. Regisseur Joost van der Valk, die in 2009 al indruk wist te maken door een intiem portret over de Crips in Den Haag neer te zetten in Crips: Strapped ’n Strong, doet dat nu met Satudarah – One Blood. Lees verder
Happy Valley – Seizoen 1 – Recensie
Bij een titel als Happy Valley heb ik meteen de associatie met een aantal zaken. Ik moet denken aan Bob Ross, met z’n “happy little trees” en de fantasie die daar bij hoort, maar het zou ook zomaar de plek kunnen zijn waar de minions leven. De titel is echter alle behalve dat. Happy Valley is een harde en spannende politieserie die zich afspeelt in een vallei waar geluk en blijheid ver te zoeken zijn. Lees verder
The Last Starfighter (1984)
Nadat ik bij een blogathon op m’n Engelse site las ik dat deze film veel impact had op Rodney van Fernby Films, was ik erg benieuwd geworden. Het was voor hem een film die hem toen hij klein was (naast The Neverending Story) het idee gaf dat hij meer kon zijn dan hij was. Dat was m’n belangrijkste reden om deze film toe te voegen aan mijn Blindspot series van dit jaar. Het hielp natuurlijk ook dat dit een science fiction film uit de jaren tachtig is, wat ook nostalgie met zich meebrengt. Lees verder
Slacker (1991)
Als filmkijker heb je van films bepaalde verwachtingen op diverse vlakken. Als het een komedie is verwacht je natuurlijk grappen, maar ook bepaalde karakters of vreemde situaties. In een drama is de verwachting dat je mee wordt genomen in het leven van één of meerdere karakters die met een moeilijke situatie om moeten gaan en zo zijn er nog vele andere voorbeelden te bedenken. De meeste films werken volgens die verwachtingen, omdat deze nu eenmaal bij een bepaald type film horen. Toch zijn er zo nu en dan films die het allemaal net even anders doen, die een bepaald concept pakken en zich daar volledig op richten. Het resultaat is niet altijd geslaagd, maar het nemen van risico’s in film is iets wat ik al weet te waarderen. Lees verder