Er zijn slechte films en er zijn films die zo slecht zijn dat ze bijna hun eigen categorie verdienen. Plan 9 from Outer Space van regisseur Ed Wood is er eentje. Maar ook The Room van Tommy Wiseau behoort tot dezelfde klasse. Net zoals Tim Burton een film maakte die de essentie van Ed Wood vastlegde, zo doet James Franco hetzelfde voor Wiseau. Meer specifiek over hoe zijn film The Room tot stand kwam. Lees verder
Als ouders moet je vanaf het begin al starten met loslaten. Je zorgt dat je kinderen de juiste bagage mee krijgen, maar ze leren alleen door zelf ervaringen op te doen en fouten te maken. Dat is echter niet altijd makkelijk omdat je ze tegelijkertijd ook het liefst tegen van alles wilt beschermen. Een balanceeract dus waarbij je zelf ook steeds ervaring op doet. In Arkangel kijkt Black Mirror naar het opvoeden van een kind in combinatie met technologie en uiteraard kan dat soms niet gaan zoals bedoeld. Lees verder
We zitten in de laatste week van het jaar en voor deze laatste blindspot film had ik nog geen recensie geplaatst. Van The Sound of Music kende ik de muziek uiteraard, maar ik had ‘m nog nooit gezien. Dat terwijl de rest van het gezin het wel gezien had. Daar moest dus verandering inkomen…op naar de heuvels die vol muziek leven… Lees verder
Vreemd, onvoorspelbaar en bizar. Zo maar een aantal willekeurige woorden die bij me opkomen als ik de naam van regisseur Yorgos Lanthimos hoor. En alhoewel ik Dogtooth niet heb gezien, voldeed zijn vorige film The Lobster zeker aan al die eigenschappen. Maar daarnaast slaagt hij er ook in om je als kijker die bizarre wereld in te trekken en je als het ware te hypnotiseren. Je wil meer weten, uitvinden wat er gaande is, ook al heb je geen idee waar dat uiteindelijk toe zal leiden. The Killing of a Sacred Deer is zijn nieuwste film en de vraag is of deze weer net zo hypnotiserend is. Lees verder
Vraag aan een groep mensen wat voor superkracht ze zouden willen hebben en een gedeelte van de ondervraagden zal zeggen dat ze onzichtbaar zouden willen zijn. Het feit dat anderen hun niet kunnen zien en ze daardoor getuige kunnen zijn van momenten die niet voor hun ogen/oren bedoeld waren. Als mensen zijn we voyeuristisch. Hoe anders verklaar je de immense populariteit van reality shows en het oneindige aanbod van “stop mensen in een situatie en kijk stiekem mee” programma’s die allemaal begonnen met Big Brother. Je zou zelfs kunnen stellen dat we als filmliefhebbers voyeurs zijn omdat we iets meemaken wat niet onze eigen ervaring is. Een beetje voyeurisme is misschien menselijk, maar er zijn grenzen. Grenzen die Gerald Foos, een voormalig motel eigenaar, ver overschreed zoals in deze Netflix-documentaire al snel duidelijk wordt. Lees verder
Toen Star Wars: The Force Awakens werd aangekondigd waren de fans gespannen. De tweede trilogie van Episode I tot en met III stelde velen teleur. Was het nog wel nodig om weer nieuwe films te maken? Was het wel mogelijk om films van hetzelfde nivo te maken als de originele films? Die druk voelde ook J.J.Abrams, die besloot om niet teveel risico te nemen door aan de ene kant veel elementen van A New Hope en fan favorieten als Han Solo/Leia te gebruiken en anderzijds nieuwe karakters als Rey, Finn en Poe neer te zetten.
Het was die mix die er voor zorgde dat de meesten de film omarmden en benieuwd waren naar antwoorden op de vragen die The Force Awakens stelde. Wie zijn Rey’s ouders, wat is het verhaal achter Kylo Ren en wat kan Luke doen om de rebellen te helpen? Het zijn stuk voor stuk vragen die The Last Jedi probeert te beantwoorden. Lees verder
Hoeveel filmseries kun je opnoemen waaraan topregisseurs als Ang Lee, Wong Kar-wai, Guy Ritchie, Alejandro González Iñárritu, John Woo, Joe Carnahan, Tony Scott en Neill Blomkamp aan hebben gewerkt en die geproduceerd is door David Fincher en Ridley Scott? Waarschijnlijk zal je als The Hire niet kent, zeggen dat zo’n filmserie niet bestaat. BMW Films wist echter al deze namen, plus nog veel meer bekende acteurs, te strikken voor een reeks korte films waarin een BMW centraal staat die wordt bestuurd door “The Driver” (Clive Owen). Lees verder
Liefde, verliefd worden en je durven over te geven aan je gevoelens is fantastisch. Elk moment dat je meemaakt lijkt wel extra intens te zijn en de momenten met elkaar zijn altijd te kort. Dat gevoel kan leiden tot inspiratie dat zich uitdrukt in creativiteit. Persoonlijk uit ik dat in gedichten, maar voor de vijf twintigers die in deze korte documentaire aan bod komen gaat dat in de vorm van een “ouderwetse” liefdesbrief. Lees verder
De toevoeging van The Punisher (Jon Bernthal) in seizoen 2 van Daredevil was een sterke. Het seizoen was al goed, maar de toevoeging van dit karakter, die eigenlijk alleen nog maar leeft om wraak te nemen op degenen die betrokken waren bij de dood van z’n gezin, maakte het nog beter. Een man die bijna alleen maar spreekt in de vorm van geweld, maar waar je desondanks toch mee meeleeft. Z’n verhaal was echter nog niet compleet verteld en nu is er een aparte serie op Netflix beschikbaar die de verdere “avonturen” van Frank Castle laat zien. Lees verder
Steve Warne heeft als animator meegewerkt aan films als Frankenweenie, Ma Vie de Courgette en Kubo and the Two Strings. Hij schreef, regisseerde en animeerde in 2015 echter ook deze korte film, Pombo Loves You. De film gaat over een vader die een gedeelte van de tijd voor z’n dochter zorgt. Wanneer ze bij hem thuis een masker van Pombo vindt brengt dit heftige herinneringen bij de man terug. Lees verder