Tegen het einde van deze documentarie over retro gaming wordt het verzamelen vergeleken met een verslaving. Verzamelaars halen voldoening om te kijken naar de games en consoles die ze bezitten, de nieuwe die ze aanschaffen en het vergelijken van hun verzameling met anderen. Het is een gevoel dat iedereen wel kan begrijpen en zelf heb ik dit ook een tijd gedaan. Alhoewel ik nog best wel wat in m’n berging heb staan, heb ik ze al jaren niet meer bekeken. Ik ben daar jaren geleden mee gestopt en op een gegeven moment verliest zo’n verzameling voor jezelf z’n waarde een beetje. Afstand verandert je perspectief en hoe je iets waardeert. Dat is ook zo voor het kijken van films en zoals ik al in m’n vorige artikel schreef heeft een break van bloggen ook daar een verandering teweeg gebracht. Ik hoef niet meer “zo veel mogelijk” te zien en kijk er anders naar. Maar terug naar deze documentaire. Continue reading →