Films die zich in het nu afspelen hebben vaak het probleem dat wanneer er communicatie is tussen personages dat dat direct en snel is. Als het niet face-to-face is sturen ze elkaar wel een chatbericht of tweet. Het is allemaal vluchtig en draait om instant gratification. Ook als filmgaand publiek zijn we dat gewend. Niet alleen in de interacties op het scherm, maar ook in de snelheid waarmee een verhaal vertelt wordt. Ik ken zat mensen die weigeren oude films te kijken omdat ze zo traag zijn (wat natuurlijk erg jammer is). Wat doe je als filmmaker dan als je een relatie wilt opbouwen tussen twee personages, maar dit over een langere tijdspanne wilt doen zonder dat de twee elkaar zien? Regisseur Ritesh Batra heeft daar in The Lunchbox een goede oplossing voor gevonden en dat levert een sterke film op. Lees verder